Η Δημοκρατική Αριστερά

Του ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ


Στις 27-6-2010 συγκεντρώθηκαν από όλη την Ελλάδα πάνω από 550 αντιπρόσωποι από τον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς και συμμετείχαν στις διεργασίες για την ίδρυση του νέου κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Κύριος ομιλητής ήταν ο Φώτης Κουβέλης που αναφέρθηκε διεξοδικά στην διακήρυξη του νέου κόμματος
Ορίστηκε 170μελής Πανελλαδική Πολιτική επιτροπή (ΠΠΕ) που τα μέλη της είναι αντιπροσωπευτικά από όλη την Ελλάδα και η οποία θα αναλάβει να οδηγήσει το κόμμα μέχρι τέλος του2010 στο ιδρυτικό του συνέδριο
Στις αρχές Ιουλίου θα συνεδριάσει η ΠΠΕ για να ορίσει την εκτελεστική της Γραμματεία και τη συγκρότηση οργάνων, όπως γραφείο τύπου, οργανωτικό γραφείο, πολιτικό σχεδιασμό, επιτροπή επεξεργασίας θέσεων και καταστατικού κλπ.
Θα γίνουν τρεις συγκεντρώσεις Αθήνα Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Στη συγκέντρωση των Αθηνών θα παρευρεθεί και ο Λεωνίδας Κύρκος και θα δώσει στη δημοσιότητα δήλωση στήριξης του νέου φορέα
Επί πλέον η Δημοκρατική Αριστερά αρχίζει οικονομική εξόρμηση ως το τέλος του έτους με στόχο τα 300.000 ευρώ.
Στη συνδιάσκεψη συμμετείχαν και διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί, όπως οι Γ.Παπαβασιλόπουλος, Λ.Λουλούδης, Β.Κιντή και Μ.Ματσαγγάνης, άνθρωποι με προέλευση από το ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γ.Πανούσης, και στελέχη από τον χώρο της οικολογίας(Γ.Σακιώτης, Θ.Δημητρακόπουλος). Οι αρχές του νέου κόμματος συνοψίζονται στο τετράπτυχο «δημοκρατικός σοσιαλισμός, αριστερός ευρωπαϊσμός, μεταρρυθμιστική στρατηγική και οικολογική εγρήγορση».
Η «Δημοκρατική Αριστερά» θέλει μια αριστερή αντιμετώπιση της κρίσης, ώστε « η επιβεβλημένη μείωση του ελλείμματος να μη φορτωθεί στις πλάτες των εργαζομένων».Εστιάζει στην αναδιανομή, την αλληλεγγύη και τον επανακαθορισμό του προτύπου ανάπτυξης»,ενώ ξεκαθαρίζει ότι οι «οι κατευθύνσεις αυτές μπορούν να υλοποιηθούν μόνο μέσα στην Ε.Ε.».
Αυτό ήταν και το κομβικό σημείο στην κεντρική ομιλία του Φ..Κουβέλη, ο οποίος υπογράμμισε ότι η «Ελλάδα έχει τώρα περισσότερο ανάγκη από ποτέ την Ε.Ε. Όλα τα άλλα που ακούγονται είναι σενάρια ανεξέλεγκτης πορείας στον γκρεμό της πλήρους κατάρρευσης»Η φράση αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή απέναντι στο ΚΚΕ που δεν αναγνωρίζει το χρέος αλλά και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πρόσκεινται στον Αλ. Αλαβάνο και θεωρούν ότι «η έξοδος από το ευρώ δεν είναι ταμπού».