Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Με δυναμική κοντά στους πολίτες

Με δυναμική βρίσκεται καθημερινά κοντά στους πολίτες ο μηχανικός Γιάννης Παπαλέξης, που εδώ και πολύ καιρό έχει κάνει γνωστή την πρόθεσή του, να είναι υποψήφιος δήμαρχος στο νέο Δήμο Άρτας.
Δυναμική την οποία προσδίδουν στην προσπάθειά του, οι πολίτες που τον συναντούν καθημερινά και τον παροτρύνουν να είναι υποψήφιος, θεωρώντας τον, ως την μόνη λύση που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα στην πόλη και τα δημοτικά διαμερίσματα.
Ειδικά οι κάτοικοι της Άρτας, που βλέπουν την εικόνα που έχει δημιουργηθεί, θεωρούν ως επιβεβλημένη την αλλαγή της δημοτικής αρχής, προτείνοντας τον Γιάννη Παπαλέξη, με νέους συνεργάτες να κάνουν κάτι, γιατί όπως λένε «δεν πάει άλλο».
Ο Γιάννης Παπαλέξης, έχει την αποδοχή των πολιτών και αυτή θα κεφαλαιοποιηθεί και με την δημοσκόπηση που προτίθεται να κάνει το ΠΑΣΟΚ για να αποφασίσει, σε ποιόν εκ των ενδιαφερόμενων θα παρέχει την πολιτική στήριξη.
Η διαδικασία της δημοσκόπησης, είναι για πολλούς σημαντική και οι πάντες θεωρούν ότι και μ’ αυτή θα αναδειχτεί η επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών του νέου Δήμου, να αρχίσει η λειτουργία του, με νέα πρόσωπα, που δεν έχουν την φθορά της διοίκησης και το παρελθόν της αδιαφορίας και των λαθών.
Οι εξελίξεις λοιπόν των επόμενων ημερών, θα είναι σημαντικές και φυσικά όλοι οι πολίτες θα τις παρακολουθούν.

Για την «ΓΝΩΜΗ» που κυκλοφορεί



Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Προσωπική επίθεση στον Χρ. Παπάζογλου

Με προσωπική επίθεση, επέλεξε να ανοίξει τον διάλογο για την πλατεία Κιλκίς ο δήμαρχος Αρταίων Πάνος Οικονομίδης, απαντώντας στο νομαρχιακό σύμβουλο και μηχανικό Χρήστο Παπάζογλου. «Η επίκληση της αισθητικής δεν του πάει αφού το «γνωστικό του αντικείμενο» προσδιορίζεται και από διάφορες κατασκευές του Τριγώνου…» σημειώνει μεταξύ άλλων προφανώς για να αποδυναμώσει τα όσα περί την πλατεία Κιλκίς υπερασπίζεται και με τον ίδιο τρόπο επιχειρεί να παρουσιάσει σκοπιμότητα για το ενδιαφέρον του στο συγκεκριμένο θέμα.
Σημειώνει, για να στηρίξει την προβοκάτσια του: «Λάθος χρόνο, εσφαλμένο τρόπο και παρεξηγήσιμο (για τον ίδιο) αντικείμενο, επέλεξε ο κ. Παπάζογλου προκειμένου να καλύψει την απουσία του, να υποδηλώσει την παρουσία του και τελικά να επιβεβαιώσει τη… ματαιοδοξία του στο φόντο των επικείμενων εκλογών για την Αυτοδιοίκηση».
Βεβαίως θα αντιτείνει κανένας ότι σ’ αυτή την πόλη, δεν πρέπει να μιλάει κανένας, για να μην του καταλογίσει σκοπιμότητες ο δήμαρχος Πάνος Οικονομίδης. Αυτή είναι μια εξέλιξη, που βολεύει τον δήμαρχο, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση, ειδικά αυτή την περίοδο οι πολίτες να μην μιλούν…
Ολοκληρώνοντας τον αποπροσανατολισμό, περί το θέμα σημειώνει στην ανακοίνωσή του ο δήμαρχος: «Σε κάθε περίπτωση πάντως του ευχόμαστε καλή προσωπική επιτυχία στην αγχώδη προσπάθεια πλασαρίσματος του στο δημόσιο χώρο…»
Και σ΄ ότι αφορά αυτό καθ’ αυτό το θέμα της πλατείας Κιλκίς, στην ανακοίνωση του κ. Οικονομίδη δεν λείπουν οι αιχμές, αφού επισημαίνει: «Ο κ. Παπάζογλου στη βραχεία ενασχόλησή του με τα κοινά και στην ακόμη συντομότερη θητεία του στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έχει δείξει δείγμα γραφής. Και η τοποθέτησή του σε σχέση με την «πλατεία Κιλκίς» εκτός από ανακριβής, διαστρεβλωτική και τελικά απαξιωτική τόσο για τους συναδέλφους της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου όσο και τους Δημοτικούς Συμβούλους της Άρτας εμπεριέχει την αγωνία και τον αγώνα του να υπάρξει…
Να του θυμίσουμε λοιπόν ότι η μελέτη για την «πλατεία Κιλκίς» παραλήφθηκε ομόφωνα από το Δ.Σ. Μεταξύ δε των μελών του Δ.Σ. συμπεριλαμβάνονται και τεχνικοί (πολιτικοί μηχανικοί- τοπογράφοι) οι οποίοι κατά σύμπτωση βρίσκονται στον ίδιο πολιτικό χώρο με αυτόν. Άραγε ούτε αυτοί ξέρουν ή μήπως συναινούν και αυτοί στην καταστροφή της πόλης; Θα συνιστούσα στον κ. Παπάζογλου να βρει προσφορότερους και πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να προωθήσει τις όποιες πολιτικές, αυτοδιοικητικές ή επιχειρηματικές φιλοδοξίες του».
Τέλος πάντων. Επί της ουσίας διάλογος για την πλατεία Κιλκίς, δεν έγινε απ’ την πλευρά του δημάρχου και απ’ ότι εμείς αντιλαμβανόμαστε, από δω και στο εξής, όλες οι δημόσιες ανακοινώσεις του δημάρχου Πάνου Οικονομίδη σ΄ αυτό το ύφος θα είναι. Θα επιχειρηθεί να αναδειχτεί η προβοκάτσια, ως ο ρυθμιστής του δημόσιου διαλόγου. Δεν θα του περάσει όμως, γιατί οι πολίτες γνωρίζουν πως πρέπει να αντιδρούν.

Κουβέντα να γίνεται, για να ναρκωτικά

Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ

Σε ρεπορτάζ της "Γ" καταγράφεται μια σημαντική επιτυχία του τμήματος Ασφάλειας Άρτας, για την εξάρθρωση κυκλώματος διακίνησης ηρωίνης στην περιοχή μας και αυτό είναι το μόνο ευχάριστο που έχουμε να καταγράψουμε σε σχέση με την προσπάθεια ενάντια στα ναρκωτικά, που κάποτε πρέπει να ξεκινήσει και στην Άρτα.

Αφορμή λαμβάνουμε απ’ τον εορτασμό της Ημέρας κατά των Ναρκωτικών και πρέπει για μια ακόμη φορά να επισημάνουμε ότι εκείνο που παρατηρούμε σε σχέση με την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η κοινωνική αφασία και οι δηλώσεις ενδιαφέροντος, που όμως αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές, μιας και το πρόβλημα αντί να αντιμετωπίζεται, γίνεται πιο οξύ.
Και τι δεν ακούσαμε για προγράμματα και δράσεις, σε σχέση με την πρόληψη… Όλα να οδηγούν στο πλαστό συμπέρασμα, ότι οι πάντες καθημερινά αγωνιούν, για το πώς η νεολαία μας, δεν θα είναι θύμα της μάστιγας των ναρκωτικών… Και να οι δράσεις… Και να τα προγράμματα… Και να η επιμόρφωση… Φυσικά όλα με το ανάλογο οικονομικό κόστος, γιατί τίποτα δεν γίνεται για την δόξα…
Όμως απ’ την άλλη θα πρέπει να παρατηρήσει κανένας συγκεκριμένα σημεία της πόλης μας, όπου τα θύματα των ναρκωτικών κυκλοφορούν με την αγωνία και τα σημάδια της χρήσης των ναρκωτικών έντονα… Ψάχνουν για την δόση και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα, προκειμένου να την εξασφαλίσουν.
Το ερώτημα ζητάει επίμονα την απάντηση, ειδικά από τους περιφερόμενους αρμόδιους:
-Αφού υπάρχουν τόσες και τόσες δράσεις, τόσα προγράμματα εν εξελίξει, γιατί σ’ αυτή την μικρή πόλη τα θύματα των ναρκωτικών καθημερινά αυξάνονται;
Και μην μας πουν ότι δεν αυξάνονται, γιατί όποιοι το ισχυριστούν αυτό, θα λένε ψέματα ή δεν θα ζουν σ’ αυτή την πόλη.
Το πρόβλημα είναι έντονο. Το αναδεικνύουν τα νέα παιδιά, που ζουν με την ηρωίνη ή την κοκαΐνη και η κοινωνία, μένει στις δράσεις και τα προγράμματα, τα οποία σ’ όσους σκέπτονται σοβαρά δημιουργούν οργή και αγανάκτηση.
Κάποτε πρέπει η κοινωνία να αντιδράσει, ή καλύτερα να πάρει την υπόθεση στα χέρια της. Η κοινωνία, χωρίς την υλοποίηση προγραμμάτων και κατ’ ανάγκην το ξόδεμα δημόσιου χρήματος, να πάρει την υπόθεση στα χέρια της και να αγωνιστεί για τη νεολαία μας… Το κάθε παιδί, είναι εν δυνάμει θύμα των ναρκωτικών.
Αν αυτό το αντιληφθούν οι εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων και οι πολίτες, τότε κάτι μπορεί να γίνει…

Μια υποψηφιότητα με ενδιαφέρον

Ο μηχανικός Στέργιος Γιαννάκης, ανακοίνωσε την απόφασή του να είναι υποψήφιος δήμαρχος Πρέβεζας χωρίς κομματικό χρίσμα, απευθυνόμενος σ’ όλους τους πολίτες του νέου Δήμου, για κάτι καλύτερο. Σημειώνει στην ανακοίνωση που εξέδωσε για το θέμα αυτό: «…προτίθεμαι να θέσω υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος χωρίς να στοχεύω στο χρίσμα οποιοδήποτε κομματικού σχηματισμού, δεδομένου ότι θεωρώ, και τούτο αποτελεί αρχή και πιστεύω μου, ότι η Δημοτική εκπροσώπηση αποτελεί αποκλειστικό κριτήριο της τοπικής και μόνο κοινωνίας που είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αξιολογήσει με αντικειμενικότητα και αδιάβλητα κριτήρια».
Γνωστός για την κοινωνική και επαγγελματική του παρουσία στην Πρέβεζα ο μηχανικός Στέργιος Γιαννάκης, λαμβάνει μια απόφαση, που λογικά όλοι σ’ αυτή την κατεύθυνση θα έπρεπε να κινούνται, με την ελπίδα, ότι οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να αποφασίσουν για το καλύτερο μέλλον τους και χωρίς την κομματική παρέμβαση. Και φυσικά στην εποχή που οι πάντες προστρέχουν στην κομματική ομπρέλα, για να πετύχουν τον στόχο της προσφοράς, όπως οι ίδιοι λένε, ένας επιστήμονας που αποφασίζει να πορευτεί ανεξάρτητος, έχει κάτι διαφορετικό να πει, άρα γι’ αυτό αξίζει της προσοχής όλων η υποψηφιότητά του.
Με θάρρος και αποφασιστικότητα ο ίδιος απευθύνεται στους πολίτες του νέου Δήμου Πρέβεζας και τονίζει: «…καλώ όλους τους φορείς και τις δυνάμεις του τόπου, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, από όλα τα διαμερίσματα του νέου διευρυμένου Δήμου, να συμπορευθούν μαζί μου και να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή που προτίθεμαι να επωμισθώ, ώστε όλοι μαζί να χαράξουμε μια καινούρια πορεία με δύναμη για ανάπτυξη και δημιουργία του νέου Δήμου Πρέβεζας αυτή που ονειρευόμαστε και θέλουμε».
Μακάρι σ΄ όλους τους Δήμους της περιοχής μας, να υπήρχαν τέτοιες υποψηφιότητες. Είναι σίγουρο πως θα γινόταν ένα σημαντικό βήμα προόδου για την αυτοδιοίκηση.
Η «Γ» πάντως θα παρακολουθεί την προσπάθεια αυτή και σε κάθε περίπτωση, θα έχει ενημερωμένους όλους για το πώς εξελίσσεται η προσπάθεια αυτή.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Θα σεβαστώ την αξιολόγηση

«Από τη στιγμή που αποφάσισα να μετάσχω, αυτοβούλως, σε αυτή τη διαδικασία δηλώνω κατηγορηματικά ότι θα σεβαστώ το όποιο αποτέλεσμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις δε χωρούν μισόλογα, υπεκφυγές και υστερόβουλοι τακτικισμοί…» τονίζει σε ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την υποβολή υποψηφιότητας στο ΠΑΣΟΚ για το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου ο νυν δήμαρχος Πάνος Οικονομίδης.
Ολόκληρο το κείμενο της ανακοίνωσης του δημάρχου Πάνου Οικονομίδη είναι το ακόλουθο:
«Ο σεβασμός του αποτελέσματος της διαδικασίας αξιολόγησης των υποψηφιοτήτων για τις επικείμενες εκλογές της Αυτοδιοίκησης αποτελεί τουλάχιστον για εμένα, στοιχειώδη πολιτική υποχρέωση.Κατά συνέπεια, από τη στιγμή που αποφάσισα να μετάσχω, αυτοβούλως, σε αυτή τη διαδικασία δηλώνω κατηγορηματικά ότι θα σεβαστώ το όποιο αποτέλεσμα.Σε τέτοιες περιπτώσεις δε χωρούν μισόλογα, υπεκφυγές και υστερόβουλοι τακτικισμοί… Και στην περίπτωση που το κόμμα μας επαναβεβαιώσει την εμπιστοσύνη στην αυτοδιοικητική μας παράταξη και στο πρόσωπο μου, διαβεβαιώνω ότι θα δώσουμε όλοι μαζί, τη νικηφόρα μάχη προκειμένου να χτίσουμε τη νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και φυσικά, να υλοποιήσουμε το σχέδιο μας για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία των πολιτών του διευρυμένου Δήμου μας».

Οργανώνεται η Ανανεωτική Αριστερά…

Επιτροπές σ΄ όλες τις πόλεις της χώρας μας συγκροτεί η Ανανεωτική Αριστερά, με σκοπό την οργάνωση της παράταξης, σε νέες βάσεις και την ουσιαστική παρέμβαση της ανανεωτικής αριστεράς.
Αυτό συμβαίνει και στην Άρτα, όπως μας έλεγε ο Σπύρος Μαστρογιάννης, που είναι στην Άρτα, ένας εκ των πρωτεργατών της προσπάθειας αυτής και διαπιστώνει πως και στην περιοχή μας υπάρχει ενδιαφέρον για την οργάνωση της Ανανεωτικής Αριστεράς, όχι μόνο από μέλη που συγκροτούσαν την ανανεωτική πτέρυγα στο πλαίσιο του ΣΥΝ, αλλά και από ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας.
Ο κ. Μαστροφιάννης θα λάβει μέρος και στην πανελλαδική συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή στην Αθήνα.

Επιβεβαίωσε η Όλγα Γεροβασίλη


Με μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό ART TV, επαναβεβαίωσε την απόφασή της να είναι υποψήφια δήμαρχος στο νέο διευρυμένο Δήμο Άρτας, η επικεφαλής της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ Όλγα Γεροβασίλη. Η υποψήφια δήμαρχος διευκρίνισε ότι η παράταξή της είναι αυτοδιοικητική και λειτουργεί κανονικά όλο το προηγούμενο διάστημα, οπότε η απόφαση για κάθοδο στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές, είναι αποτέλεσμα της αυτοδιοικητικής λειτουργίας και της καθημερινής επικοινωνίας με τους πολίτες. Με άνεση και χωρίς περιστροφές, η κα Γεροβασίλη, διευκρίνισε πως κάποιες φήμες που ήθελαν να μην κατέρχεται στις επικείμενες εκλογές, είναι εκ του πονηρού και διαδίδονται από παράγοντες οι οποίοι δεν θα την ήθελαν υποψήφια. Η κα Γεροβασίλη τόνισε με έμφαση πως ήδη έχει επικοινωνήσει με πολίτες απ’ όλα τα δημοτικά διαμερίσματα, για να σημειώσει πως η αποδοχή που συναντάει αυτή και οι συνεργάτες είναι μεγάλη και πως πλόεν με την πολιτική και κοινωννική συγκυρία που διαμορφώθηκε, όλοι επιθυμούν ανοιχτές διαδικασίες και ανεξάρτητες προσπάθειες, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν τον τόπο σε καλύτερο μέλλον. Γενικά αισιόδοξη και με άποψη για την αυτοδιοίκηση, η κα Γεροβασίλη δείχνει ότι άρχισε επί της ουσίας τον προεκλογικό της αγώνα και με τέτοιους ρυθμούς είναι σίγουρο ότι θα πάει πολύ καλά…

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Να ελεγχθούν οι άδειες λειτουργίας των καταστημάτων

Δεν μπορεί η παρανομία να ανθεί στο κέντρο της πλατείας και η δημοτική αρχή να λέει ότι φταίνε άλλοι…

Την πλατεία δεν την υπολογίζουν, ούτε και την αγανάκτηση των πολιτών λαμβάνουν υπ’ όψιν οι αρμόδιοι της δημοτικής αρχής, σχετικά με τη νομιμότητα και την λογική των αποφάσεων. Κάνουν παιχνιδάκια για να έχουν κάποιους καταστηματάρχες στο χέρι τους και να περιμένουν και κάποιο αριθμό ψήφων, εξ αυτών.

Όμως υπάρχει και άλλο θέμα, για το οποίο δεν θα μπορέσουν «να κάνουν παιχνίδι». Αφορά στις άδειες λειτουργίας των συγκεκριμένων καταστημάτων, κάποιο εκ των οποίων, βγάζει μάτι ότι είναι παράνομο και λειτουργεί προκαλώντας κιόλας.
Το νέο αίτημα, δεν μπορεί να μην εξεταστεί, γιατί και ο ίδιος ο δήμαρχος και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, γνωρίζουν πολύ καλά για ποιο κατάστημα κάνουμε λόγο. Ακριβώς γι’ αυτό που και οι ίδιοι συζητούν και είχε αναγκαστεί κάποτε ο δήμαρχος, να δηλώσει ότι δεν κάθεται σε καταστήματα που είναι παράνομα.
Η συνέχεια σ’ αυτό το θέμα, θέλουν να είναι η ίδια. Υπό την απειλή των δημοσιευμάτων της «Γ», κάποιοι εκ της δημοτικής αρχής, θα βγαίνουν και θα λένε ότι «φταίει η ΓΝΩΜΗ, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Θα στείλουν την δημοτική αστυνομία, θα ρίξει δύο ή τρία πρόστιμα, τα οποία για το μέγεθος της συγκεκριμένης επιχείρησης, θα είναι ανεπαίσθητα και θα κλείσει κι αυτό το θέμα, με την ανάδειξη της παρανομίας ως κυρίαρχη στην λειτουργία του σημείου αναφοράς της πόλης μας.
Όμως θα το επιτρέψουν οι πολίτες και οι εκπρόσωποι του αρτινού λαού στην αντιπολίτευση του δημοτικού συμβουλίου; Θα συναινέσουν και αυτοί στην συγκάλυψη της μέγιστης παρανομίας, την οποία δια γυμνού οφθαλμού βλέπουν και οι πολίτες και εν πάση περιπτώσει θα αφήσουν το δείγμα αυτής της παρανομίας, να καθοδηγεί την σκέψη και άλλων επιχειρηματιών, που πιθανόν θα σκεφτούν κάποια στιγμή να μπουν στο χώρο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Δεν θέλουν να καταλάβουν τίποτα… Γιατί όμως;
Αυτό το γιατί μπορεί να οδηγήσει σε άλλες σκέψεις, τις οποίες εμείς παραθέτουμε:

-Μπορεί να είναι ανίκανοι, να μην βλέπουν την παρανομία και να μην την αξιολογούν όπως πρέπει.
-Μπορεί να θέλουν να καλύψουν την παρανομία, για λόγους που αυτοί γνωρίζουν.

Και στην μια και στην άλλη περίπτωση είναι επικίνδυνοι για το Δήμο και την πόλη και πρέπει να φύγουν, γιατί το ένα φέρνει τ’ άλλο και στο τέλος θα υπάρχουν σ’ αυτή την πόλη μόνο παράνομα καταστήματα και όσοι επιχειρήσουν να είναι νόμιμοι θα καταστραφούν.

Εκμεταλλεύονται τα δένδρα...

Ενδιαφέρουσα η παρατήρηση αναγνώστη, ο οποίος παρακολουθώντας τα δημοσιεύματα της «Γ» σχετικά με το χώρο αυτό μας είπε:
-Αυτοί δεν σέβονται τα δένδρα που υπάρχουν στην πλατεία, εννοώντας την δημοτική αρχή, για να συνεχίσει λέγοντας κάτι πιο σημαντικό.
-Ο ένας πήγε και πέρασε την τέντα του καταστήματος μέσα στο δένδρο, βάζοντας κόλες και ότι άλλο του πρότειναν, για να μην μπαίνει νερό και ο άλλος τύλιξε το δένδρο της πλατείας με τηλεοράσεις, για να κάνει εφέ…
Βεβαίως την άποψη της δημοτικής αρχής, την γνωρίζουμε σχετικά με τα δένδρα… Όταν κατασκευαζόταν ένα εκ των καταστημάτων, ένα δένδρο κόπηκε, ο τότε αρμόδιος αντιδήμαρχος Γ. Παπαγιάννης, πήγε να αντιδράσει και έγινε πρώην αντιδήμαρχος. Στη συνέχεια ο επιστήμων αντιδήμαρχος Σωτήρης Χρηστούλης, έδωσε εντολή να κλαδευτούν και όλα τα υπόλοιπα δένδρα της πλατείας, για να μην εισπράττει την οργή των πολιτών ο καταστηματάρχης που μπορεί να είναι και φίλος της δημοτικής αρχής.
Όμως όλα αυτά τα θέματα θα συζητηθούν τώρα που η οργή των πολιτών, είναι στο αποκορύφωμά της…


Τυχαίο; Δε νομίζω…

Ο δήμαρχος ήταν πρόεδρος της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Άρτας, η οποία την περασμένη χρονιά γνώρισε την πιο ταπεινωτική κατάληξη. Να αγωνίζεται στο τοπικό πρωτάθλημα. Την περασμένη αγωνιστική περίοδο, στο πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής είχε ως διαφήμιση στην φανέλα της, μεγάλο κατάστημα της πλατείας…
Τυχαίο; Δε νομίζω….

Τα δένδρα της πλατείας και η ιστορία τους

Το καλοκαίρι του 1984 είχαν φυτευτεί τα δένδρα της πλατείας, για τα οποία γίνεται λόγος σήμερα, με αφορμή τον τρόπο με τον οποίο αφήνει η δημοτική αρχή επιτρέπει να τα χρησιμοποιούν όπως θέλουν κάποιοι καταστηματάρχες.
Την όλη προσπάθεια είχε κάνει το τότε αντιδήμαρχος Μήτσος Τρομπούκης, ο οποίος σήμερα μιλάει στην «Γ» και οργίζεται: «Εγώ όταν έβαλα τα δένδρα εκεί, τα έβαλα για να τα έχουν οι πολίτες κι όχι για να κρεμάνε τηλεοράσεις και να κολάν τις τέντες πάνω σ’ αυτά», μας είπε και συνέχισε πως με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα δένδρα οι καταστηματάρχες με την ανοχή της δημοτικής αρχής, αυτά ασφυκτιούν και σε λίγο καιρό θα παρουσιάσουν προβλήματα.
Αντιδήμαρχος απ’ τις αρχές του 1983 ο Μήτσος Τρομπούκης, υλοποίησε την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, για την ανακατασκευή της κεντρικής πλατείας, που μέχρι τότε δεν είχε κανένα δένδρο και είχε ένα σιντριβάνι, το οποίο απ’ την εγκατάλειψη κινδύνευε να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο… Είχε συνεργαστεί με τον καθηγητή Παύλο Δούκα, ο οποίος έκανε και το σχέδιο και τονίστηκε, τότε, η ανάγκη να υπάρξουν σ’ αυτή την πλατεία δένδρα, που όμως για κάποιους θεωρούνταν αδύνατο.
Ο αντιδήμαρχος είχε την ιδέα να έρθουν τα δένδρα στην πλατεία με το χώμα που είχαν εκεί που βρισκόταν και να τοποθετηθούν στην πλατεία. Θυμάται ο τότε αντιδήμαρχος Μήτσος Τρομπούκης και λέει στην «Γ»: «Είχα φέρει τον Γιάννη τον Κάλια με τον εκσκαφέα και ανοίξαμε όλη την πλατεία για να βάλουμε τα πλατάνια με το χώμα που είχαν εκεί που τα πήραμε και φυσικά η αγωνία για το αν θα μεγαλώσουν ήταν μεγάλη».
Αγωνία τώρα, στην εγκατάλειψη τώρα… Αρκεί να κονομάνε κάποιοι καταστηματάρχες και να κάνουν τις δουλειές που θέλουν… Τέλος πάντων. Ο τότε αντιδήμαρχος Μήτσος Τρομπούκης, μας λέει για την ιστορία: «Ο μακαρίτης Κώστας Βάγιας, ήταν τότε στην αντιπολίτευση και είχε δώσει κάποια φυτά δωρεών για το Δήμο, τα οποία βρισκόταν στην πλατεία, αλλά τώρα τελευταία καταστράφηκαν κι αυτά. Ο Βάγιας πάντα βοηθούσε και στην αντιπολίτευση που ήταν».
Η ιστορία των δένδρων αυτών, είναι σημαντική. Έγινε μια ιδιαίτερη προσπάθεια, γιατί εκείνη την εποχή δεν μπορούσε κανένας να φανταστεί την κεντρική πλατεία μιας πόλης χωρίς δένδρα.
Αυτά τα δένδρα λοιπόν, τα βρήκε έτοιμα και μεγαλωμένα ο επιστήμονας αντιδήμαρχος Σωτήρης Χρηστούλης και τα έκοψε εντελώς, για να μην αναδειχτεί η παρανομία που έκανε καταστηματάρχης και έκοψε ένα εξ αυτών για να μπορέσει να τοποθετήσει την τεράστια τέντα, για να κάνει χρυσές δουλειές.
Αυτά τα δένδρα που ανήκουν περισσότερο στα παιδιά της πόλης, επιτρέπει η δημοτική αρχή, να τα τυλίγουν με τις τέντες και με κατασκευές, για να τοποθετούν τηλεοράσεις, λες και το δένδρο, δεν χρειάζεται την προστασία και την προσοχή όλων. Τα δένδρα, με τον τρόπο που τα εκμεταλλεύονται οι καταστηματάρχες, είναι μακριά απ’ τον κόσμο, με αποκλειστική την ευθύνη της δημοτικής αρχής, η οποία τους διευκολύνει κιόλας, χωρίς να γνωρίζει κανένας γιατί.
Δεν σέβονται ούτε την ιστορία, ούτε τίποτα. Αν είχαν την ελάχιστη ευαισθησία θα απαιτούσαν απ΄ τους καταστηματάρχες να φέρουν αφήσουν τα δένδρα όπως πρέπει και να κάνουν τις επιχειρήσεις τους μακριά απ’ αυτά…
Σε μια εποχή που το δέντρο είναι το ζητούμενο, η δημοτική αρχή της Άρτας, τα καταστρέφει, για να τα κονομάνε δυό ή τρεις επιχειρηματίες της πλατείας. Ντροπή!

Πάνε για Παπαβασιλείου;

Εξελίξεις στη ΝΔ Άρτας για τονυποψήφιο δήμαρχο – Όλα δείχνουν ότι θα πάνε στην εύκολη λύση

Όλα δείχνουν ότι η ΝΔ θα καταλήξει στην εύκολη και έτοιμη λύση του νομάρχη Γιώργου Παπαβασιλείου, ο οποίος θα λάβει και το κομματικό χρίσμα για να αρχίσει τον προεκλογικό του αγώνα.
Στην λύση αυτή φαίνεται να καταλήγουν οι παράγοντες της ΝΔ, μετά τις συζητήσεις, που σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «Γ», είχε ο γιατρός Γιώργος Παπαδημητρίου. Διαμήνυσε στα κεντρικά όργανα, ότι επιθυμεί μεν το χρίσμα, αλλά αυτό να γίνει σε λογικό χρονικό διάστημα και όχι την τελευταία στιγμή, για να πάει στις εκλογές χωρίς την δυνατότητα να κάνει όσα πρέπει να γίνουν, άρα να οδηγηθεί σ’ αυτές «ως πρόβατον επί σφαγή».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Γ» ο γιατρός Γιώργος Παπαδημητρίου διαβλέπει χρονοτριβές στις αποφάσεις για το χρίσμα, οπότε θεωρεί ότι δεν είναι σωστό ο ίδιος να επιμένει βαλλόμενος και εκ του εσωτερικού του κόμματος, για ένα θέμα, το οποίο μπορεί να έχει άσχημη κατάληξη.
Στα όσα στάθμισε ο κ. Παπαδημητρίου είναι και το πώς διαμορφώνονται οι συσχετισμοί στο εσωτερικό του κόμματος, πράγμα το οποίο είναι το στοιχειώδες στην έναρξη μιας εκλογικής προσπάθειας.
Απ’ την άλλη πλευρά οι παράγοντες της γραμματείας αυτοδιοίκησης του κόμματος, φαίνεται πως εξέτασαν τις λύσεις δυό νέων ανθρώπων, οι οποίες όμως δεν βγαίνουν. Συζήτησαν το ενδεχόμενο να είναι οι εκλεκτοί ή ο μηχανικός Κώστας Παππάς, που έχει εμπειρία στο χώρο της αυτοδιοίκησης ή ο επίσης μηχανικός Χρήστος Παπάζογλου, που κι αυτός έχει θητεία στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Όμως οι λύσεις αυτές, φαίνεται να σκοντάφτουν στην δυνατότητα που έχουν τα νέα στελέχη του κόμματος, να καταρτίσουν δυναμικό ψηφοδέλτιο, αλλά και να ενώσουν την παράταξη.
Γι’ αυτό και προσανατολίζονται στην λύση του νομάρχη Γιώργου Παπαβασιλείου, όχι επειδή είναι, γι’ αυτούς ο ιδανικός υποψήφιος, αλλά γιατί έχει τον μηχανισμό, έχει την δυνατότητα να καταρτίσει ψηφοδέλτιο και γενικά μπορεί να κινηθεί με μεγαλύτερη άνεση.
Βέβαια «αγκάθι» για τους παράγοντες της ΝΔ είναι οι αντιδράσεις που προκύπτουν για μια τέτοια απόφαση και είναι γνωστές και από πολλές αφετηρίες, μιας και δεν είναι λίγα τα στελέχη του κόμματος, που σε κάθε περίπτωση δηλώνουν ότι θα είναι με το αντίπαλο ψηφοδέλτιο, στην περίπτωση που είναι ο νομάρχης υποψήφιος δήμαρχος.

Ανάγκη!

Η εξέλιξη που καταγράφει το ρεπορτάζ της «Γ» σχετικά με την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπαβασιλείου, ο οποίος όπως όλα δείχνουν θα λάβει το κομματικό χρίσμα, δεν είναι αποτέλεσμα της δράσης και των παρεμβάσεων του ίδιου. Από «σπόντα» έρχεται αυτή η απόφαση, μιας και ο βασικός διεκδικητής του χρίσματος Γιώργος Παπαδημητρίου, δεν επιθυμεί να μπει σ’ ένα εκλογικό αγώνα, με καθυστερήσεις και προβλήματα.
Οπότε ας μην καυχάται ο νομάρχης και όσοι είναι δίπλα του ότι πέτυχαν τον στόχο τους.
Άλλωστε και ως υποψήφιος νομάρχης, το 2006, ο κ. Παπαβασιλείου επιλέχτηκε ως λύση ανάγκης, πάλι μετά την άρνηση του Γιώργου Παπαδημητρίου, να είναι υποψήφιος.
Έτσι για να μην μπερδευόμαστε και νομίζουν κάποιοι ότι έκαναν αποτελεσματικές παρεμβάσεις στον Αντώνη Σαμαρά.

Καλά, εσύ πέθανες νωρίς…

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΚΑΡΑΝΗ

Έχεις 14 χρόνια νεκρός και ίσως «πατέρα του απόγονου σου, δεν τα έμαθες τα νέα». Τα μνημόσυνα τα δικά σου τώρα πλέον είναι ένα τεράστιο μνημόσυνο της χώρας αφού εσύ άνοιξες την μεγάλη κάνουλα που θα ξεχυνόταν το ποτάμι που μας πήρε και μας έφτασε σε θάλασσα χωρίς ακτές .Και δεν λογάριασες τότε στην παντοδυναμία σου να αφήσεις μία βάρκα ή έστω διάσπαρτα σωσίβια για όσους θα άντεχαν το κολύμπι.

Θα μπορούσα άνετα να είχα το παρατσούκλι «Αλλαγίτσα», διότι ανήκω στην γενιά που δεν γνώρισε άλλο τίποτε παρά το πολιτικό σου κατασκεύασμα, που χωρίς ακόμη να αποδειχθεί, 36 χρόνια μετά την γέννησή του, ονομάστηκε Κίνημα. Το μόνο που κίνησε μέσα στα χρόνια ήταν η πέτρα από την κορυφή που σήμερα έφθασε στον πάτο. Από τον πάτο σου γράφουμε «πατέρα του απογόνου σου, που δεν έμαθες τα νέα». Ακούμε την προηγούμενη γενιά να σε αποκαλεί «ηγέτη μεγάλο» και ότι έβγαλες την χώρα από τον φόβο του χωροφύλακα και τον φόβο του ρουφιάνου. Έκανες και εκείνες τις φοβέρες κινήσεις εντυπωσιασμού δίνοντας στους φακελωμένους το δικαίωμα να δουν το «φακέλωμα» τους. Με τον ίδιο τρόπο πάλι, βάζοντας σε ισχύ τις Τοπικές Οργανώσεις, σωρηδόν αυτοφακελωνόνταν όλοι από την Πέρα Ραχούλα μέχρι την Κάτω Ποταμιά, για τον δρόμο της Αλλαγής που έταζες. Πραγματικά τα άλλαξες όλα. Και με ένα σύνθημα που ακόμη ηχεί στα αφτιά μας ψάχνουμε σήμερα μέσα στις άδειες τσέπες μας το «Όλα» του Τσοβόλα. Διότι, «πατέρα του απογόνου, δεν τα έμαθες τα νέα»: Τα χάσαμε όλα.
Ακόμη και ως αντιπολίτευση είχες το χάρισμα να λες πολλά και φαμφαρώδη στο βήμα της Βουλής όπως εκείνο το : «Προτιμούμε η Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες». Τριάντα χρόνια μετά από αυτή την φράση σου σε ενημερώνουμε ότι η Ελλάδα πλέον δεν ανήκει ούτε στην Δύση, ούτε στην Ανατολή, αλλά ούτε στον εαυτό της. Ανήκει σε Ταμεία και Τράπεζες. Και μην κοιτάς με απορία μέσα από τα σύννεφα! Από τότε ως «ηγέτης» σίγουρα θα ήξερες την κατάληξη της μικρής αυτής χώρας που ελπίδα ζητούσε αλλά και αυτή ξέφτισε σαν το παλιό αντισυμβατικό ζιβάγκο σου.
Πήρες μια ιδέα που λέγεται «σοσιαλισμός» και την ισοσκέλισες, με αυτό που λέμε αναξιοκρατία. Τα αποτελέσματα αυτής σήμερα τα πληρώνουμε όλοι μας. Διότι ανοίγοντας την πόρτα και δίνοντας εξουσία σε άπληστους που τους εμπιστεύτηκες και τους είχες και ως πολιτικά τέκνα, έκαναν μικρές αυτοκρατορίες από άκρη σε άκρη της χώρας με τριτοκοσμικά συστήματα ψηφοθηρίας που είναι και γνωστά ως ρουσφέτια. Κάτω από την φωτογραφία σου που κοσμούσε τοίχους υποψηφίων «παιδιών του λαού» να είσαι σίγουρος ότι γινόταν μεγάλα αλισβερίσια. Από πάνω ο ηγέτης και από κάτω η συναλλαγή.
Στον πάτο του βαρελιού που βρισκόμαστε και βλέπουμε ότι έχει κι άλλο πάτο παρακάτω, μην έχοντας μεροκάματο, κάνουμε τον απολογισμό της πολιτικής σου. Ακόμα και εκείνο: «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», μας φαίνεται τώρα γελοίο, διότι πραγματικά χάραξες τέτοια πολιτική που ακόμη και η «Δεξιά» έγινε κλώνος του δικού σου δημιουργήματος. Φαντάσου ότι επί κυβέρνησης προ του απογόνου σου, δε καταλάβαμε καμία διαφορά. Μόνο το χρώμα των σημαιών άλλαζε και οι φάτσες στα υπουργικά έδρανα. Το μόνο που άλλαξε ήταν το χρωστάμε. Αλλά αυτό ξεκίνησε από τις ημέρες σου και τώρα έχει φθάσει σε γαλαξιακό επίπεδο.
Όσο για τα «Περήφανα Γηρατειά» την βγάζουν δεν την βγάζουν. Διότι «πατέρα του απογόνου σου, δεν τα έμαθες τα νέα». Κλέβουν με νόμο τον ιδρώτα χρόνων εργασία τους για να κλείσουν τις κομπίνες των «πολιτικών τέκνων» και του συρφετού τους. Όσο για τα «Νιάτα της Ελλάδος» πάλι δεν σου τα είπαν τα νέα. Κλέβουν από την τσέπη τους με νόμο γιατί οι γάμοι και οι δεξιώσεις των «παιδιών του λαού» ήταν αυτοκρατορικές. Όσο για τους «αγρότη, οικοδόμο και εργάτη, στυλοβάτες της Ελλάδος», ξεφτιλίζονται καθημερινώς στα σπίτια τους επιστρέφοντας με άδεια χέρια. Όσο για τους μικρομεσαίους, άστους αυτούς. Αυτούς τους είχες από τότε να λαδώνουν την μηχανή με τις πολλές μασέλες.
Τα’ μαθες τα νέα, πατέρα του απογόνου σου; Κατάφερες να κάνεις έναν λαό με πράσινο αίμα. Έναν λαό που στην πιο κρίσιμη στιγμή της Ελλάδας από το 1940, κάθεται και δε μιλά. Κάθεται και υπομένει γιατί νομίζει ότι ο ήλιος θα ανατείλει και θα τον οδηγήσει ξανά. Γιατί ελπίζει ότι θα σεργιανίσει ξανά στους μπαξέδες. Μόνο που ο ήλιος τα Καλοκαίρια μας είναι πλέον «με δόντια» και οι μπαξέδες δόθηκαν αντιπαροχή.

Θα τηρηθούν οι κανόνες;

Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ

Όλα δείχνουν ότι ο νομάρχης Γιώργος Παπαβασιλείου, θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Άρτας, με την στήριξη της ΝΔ και πλέον μπαίνουμε στην ουσιαστική προεκλογική περίοδο, αφού τις επόμενες ημέρες θα έχουμε και την απόφαση του ΠΑΣΟΚ, για τον υποψήφιο που θα στηρίξει για το Δήμο Άρτας, όπου επικεντρώνεται και το πολιτικό ενδιαφέρον.

Σ’ ότι αφορά την περίπτωση του νομάρχη – υποψηφίου δημάρχου, υπάρχει ένα θέμα, το οποίο τίθεται απ’ όλους και θα πρέπει και ο ίδιος να δει με ποιόν τρόπο θα πορευτεί ως τις εκλογές. Δεν μπορεί η Νομαρχία να αποτελέσει εκλογικό γραφείο, τόσο προκλητικά, όσο σήμερα γίνεται. Δεν μπορεί να συνδυαστεί η πορεία στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με αυτή του Δήμου Άρτας, μιας και οι όποιες εκλογές πρέπει να γίνονται με ίσους όρους και όχι με το προβάδισμα κάποιου που μπορεί να εκμεταλλευτεί έναν δημόσιο μηχανισμό.
Το σημειώνουμε αυτό, γιατί ήδη ο νομάρχης έχει δείξει τις προθέσεις του. Ανακοινώνει τις πολιτικές του αποφάσεις στο γραφείο του στη Νομαρχία, την στιγμή που οι κανόνες του παιχνιδιού λένε ότι πρέπει οι όποιες προεκλογικές προσπάθειες να γίνονται μακριά από τον χώρο που έτσι κι αλλιώς επηρεάζει και λειτουργεί εις βάρος του αντιπάλου.
Το θέμα, πρέπει να δουν και όσοι μετέχουν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, με ουσιαστικές παρεμβάσεις, μιας και το άγχος της επικράτησης στις δημοτικές εκλογές μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολές.
Τις υπερβολές αυτές είδαν ακόμη και στενοί συνεργάτες του νομάρχη Γιώργου Παπαβασιλείου και τις συζήτησαν, όχι δημόσια, αλλά με την ευκαιρία κάποιων συζητήσεων που έγιναν στα στέκια της πόλης. Οι ίδιοι δείχνουν αποφασισμένοι να το κάνουν αυτό και δημόσια και ίσως μια τέτοια πρωτοβουλία οδηγήσει σε πιο ουσιαστικές αποφάσεις και λειτουργήσει, τελικά, υπέρ των κανόνων ισότητας που πρέπει να έχουν οι εκλογές.
Βεβαίως και οι ενδιαφερόμενοι να είναι υποψήφιοι, από τώρα θα πρέπει να δουν το πώς λειτουργεί ένας μηχανισμός και πως μπορεί να αποπροσανατολίσει τον πολίτη, ιδιαίτερα στις δύσκολες ημέρες, που έχουν φτιάξει για να ζούμε.
Για να οδηγηθούμε σε εκλογές ουσίας, με τα πραγματικά προβλήματα σε πρώτο πλάνο, θα πρέπει να υπάρξουν κανόνες, οι οποίοι θα πρέπει να τηρηθούν.
Σε διαφορετική περίπτωση, δευτερεύουσες και τριτεύουσες αντιπαραθέσεις, θα κρίνουν το μέλλον του τόπου μας και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα απ’ ότι είναι σήμερα και πάλι σε λίγο καιρό όλοι οι πολίτες, θα συναντούν την αδιαφορία και τα προβλήματα και θα αναθεματίζουν την ώρα και την στιγμή που έλαβαν τις αποφάσεις που έλαβαν.
Επιμένουμε λοιπόν. Από τώρα θα πρέπει να τηρηθούν οι κανόνες του παιχνιδιού, για να βγουν μπροστά τα προβλήματα και όχι τα τερτίπια…

Μετά τον Γιώργο Τι;

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Δ. ΒΙΤΣΙΟΥ

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, τόσο από το Βήμα της Βουλής όσο και σε δημόσιες δηλώσεις του, τόνισε ότι δεν τον ενδιαφέρει εάν η σημερινή θητεία του ως Πρωθυπουργός θα είναι η πρώτη και τελευταία του.

Η παραπάνω δήλωση του Πρωθυπουργού θα μπορούσε να ερμηνευθεί είτε ως πράξη πολιτικής ανδρείας και ηθικής, είτε ως αδυναμία απάντησης στις λαϊκές αντιδράσεις που συνιστά η εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική.
Διότι πράγματι μια τέτοια δήλωση θα αναδείκνυε το μέγεθος του Πολιτικού Ανδρός στο βαθμό που η εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική θα ήταν η συνεπής έκφραση της προεκλογικά υποσχεθείσης.
Στην πραγματικότητα όμως που ζούμε η εξελισσόμενη κυβερνητική πολιτική κινείται σε πλήρη αντίθεση με όσα προεκλογικά αλλά και τους πρώτους μήνες μετεκλογικά διακήρυσσε ο Πρωθυπουργός.
Η απάντηση που δίνουν τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και η ηγετική (ΟΧΙ ολόκληρη) κυβερνητική ομάδα, είναι ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν τους εκφράζει, αλλά είναι αναγκαία, λόγω των συνθηκών που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν και που οφείλονται στην πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Σκοπός μου δε είναι να αναδείξω, εάν η εφαρμοζόμενη πολιτική αποτελούσε τον μονόδρομο για έξοδο από την κρίση (άλλωστε έχουν καταγραφεί τόσο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ όσο και στο δημόσιο διάλογο τελείως διαφορετικές απόψεις), αλλά να δούμε την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων το επόμενο διάστημα.
Πράγματι θα είχε ενδιαφέρον να προσεγγίσουμε την εικόνα που εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ, ως πολιτικό υποκείμενο, την κρίσιμη αυτή περίοδο για την κοινωνία και τη χώρα.
Όταν το 1974 ο αείμνηστος Α. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, προχώρησε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, δεν το έκανε γιατί απλά ήθελε να ηγηθεί ενός νέου κόμματος, άλλωστε πολλοί ήταν εκείνοι που τον συμβούλευαν να ηγηθεί της Ένωσης Κέντρου και να διεκδικήσει άμεσα την διακυβέρνηση από τον Κ. Καραμανλή.
Το έπραξε γιατί διέβλεπε ότι με φθαρμένα υλικά και με παλαιοκομματικές νοοτροπίες δεν μπορούσε να εγγυηθεί μια νέα πορεία αλλαγής για την κοινωνία και τη χώρα.
Σήμερα 35 χρόνια μετά, με την κοινωνία και τη χώρα να βιώνουν τη μεγαλύτερη κρίση, το πολιτικό υποκείμενο (ΠΑΣΟΚ) έχει πλήρως απαξιωθεί, η δε λειτουργία του ως υποκείμενο πολιτικής πράξης εμφανίζει χαρακτηριστικά όμοια ή και χειρότερα της Προδικτακτορικής Ε.Κ.
Για τους παροικούντες της Ιερουσαλήμ είναι γνωστή η πορεία της κομματικής λειτουργίας την τελευταία 20ετία. Μια πορεία την οποία κ. Πρόεδρε υποσχεθήκατε κατά την τελευταία εκλογή σας ότι θα αλλάξετε και θα δημιουργήσετε ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό προοδευτικό κόμμα με δημοκρατικές διαδικασίες και σεβασμό στη λειτουργία των μελών και των οργάνων.
Η εξελισσόμενη πραγματικότητα καταγράφεται τελείως διαφορετικά. Η ιδιότητα του μέλους έχει πλήρως απαξιωθεί. Τα όργανα δεν λειτουργούν και έχουν καταστεί πλήρως ανενεργά.
Οι Τοπικές Οργανώσεις έχουν κλείσει και το σύνθημα «το ΠΑΣΟΚ είναι ΕΔΩ», μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται στις τοπικές κοινωνίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους: Εάν πράγματι κ. Πρωθυπουργέ και Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ δεν συμφωνείται με την αναγκαστικά! εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική, πρέπει πρώτα απ’ όλους να πείσετε, εμάς, τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ, που σας εμπιστεύθηκαν και σας ανέδειξαν Πρόεδρο του Κινήματος.
Πρέπει άμεσα να ανοίξει εσωκομματικός διάλογος με επαναλειτουργία του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ. Πάρτε πρωτοβουλίες, επαναλειτουργήστε το Κόμμα, στείλτε σπίτι τους αδρανείς και ανίκανους.
Εμπιστευτείτε αυτούς που στήριξαν την εκλογή σας στη βάση των πολιτικών απόψεων που εκφράζεται και της ηθικής εικόνας που εκπέμπεται.
Ο πολιτικός χρόνος κυλά γρήγορα.
Το ερώτημα για την κοινωνία και τη χώρα δεν αφορά στο προσωπικό πολιτικό σας μέλλον, αλλά τις ανάγκες των κοινωνικών δυνάμεων που στήριξαν το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικό υποκείμενο κοινωνικής δικαιοσύνης και πατριωτικής αξιοπρέπειας.

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Γίνεται καλή δουλειά απ’ την Αστυνομία για τα ναρκωτικά


Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ

Κι άλλη επιτυχία, μακριά απ’ την Άρτα, για το Τμήμα Ασφάλειας Άρτας, που την περασμένη εβδομάδα συνέλαβε Ρουμάνα, η οποία προσπαθούσε να πουλήσει μισό κιλό ηρωίνη σε υποτιθέμενο πελάτη, ο οποίος όμως ήταν αστυνομικός.
Ο αστυνομικός διευθυντής Γιώργος Ντοκουμές, έκανε λόγο για σπουδαία επιτυχία των ανδρών της δίωξης ναρκωτικών, οι οποίοι ξετυλίγουν ένα κουβάρι, για να φτάσουν στην αρχή του κυκλώματος, το οποίο φαίνεται πως έχει αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα στην περιοχή μας και όπως ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί, οι συνέπειες της δράσης του είναι καταστροφικές για τη νεολαία μας.
Οι άνδρες του Τμήματος Ασφάλειας Άρτας, είχαν την πληροφορία για την διακίνηση μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών απ’ το συγκεκριμένο κύκλωμα και φρόντισαν να έχουν επικοινωνία, με ένα από τα μέλη του, για να κλείσουν ραντεβού στην πλατεία Αττικής στην Αθήνα, όπου εμφανίστηκε 23χρονη Ρουμάνα, η οποία είχε μαζί της την ποσότητα ηρωίνης, την οποία θα παρέδιδε αντί του συμφωνημένου ποσού των 5.200 ευρώ. Την ίδια ώρα άλλοι αστυνομικοί που ήταν δίπλα της πέρασαν χειροπέδες και την συνέλαβαν, για να την μεταφέρουν στην Άρτα και να την οδηγήσουν στον Εισαγγελέα Άρτας.
Φυσικά η νεαρή (ιδιαίτερης ομορφιάς) Ρουμάνα προφυλακίστηκε, αλλά όπως είπε στην «Γ» ο αστυνομικός διευθυντής Γιώργος Ντοκουμές, η δουλειά που γίνεται απ’ το Τμήμα Ασφάλειας Άρτας είναι αποτελεσματική και καθημερινά συλλαμβάνονται έμποροι ναρκωτικών που δρουν στην περιοχή μας. Θεωρεί σίγουρο ότι μετά την σύλληψη της νεαρής Ρουμάνας, θα υπάρξουν και άλλες συλλήψεις, μιας και το συγκεκριμένο κύκλωμα ήταν ιδιαίτερα οργανωμένο και είχε κάνει πολλές πωλήσεις και στην Ήπειρο. Επί πλέον επεσήμανε ότι το συγκεκριμένο κύκλωμα, είχε και παρασκευαστήριο όπου επεξεργαζόταν την ηρωίνη.

Ένα κερί για τον Γ. Παπαδημητρίου!

Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ

Ένα κερί, ίσα με το μπόι του (θα του στοιχίσει και λίγο) θα πρέπει να ανάβει κάθε φορά ο νομάρχης Γιώργος Παπαβασιλείου, στον γιατρό Γιώργο Παπαδημητρίου, γιατί σ’ αυτόν χρωστάει την πολιτική του καριέρα και την παρουσία του στην Άρτα, όσο κι αν σε κάποιους φαίνεται παράξενο.
Το 2006, λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, η Ρηγίλλης, είχε αποφασίσει να είναι υποψήφιος νομάρχης ο Γιώργος Παπαδημητρίου, ο οποίος και σίγουρα θα εκλεγόταν, όπως εκτιμούσαν και οι κομματικοί παράγοντες και οι πολίτες της Άρτας. Στην ουσία θα διοριζόταν νομάρχης, άσχετα αν θα έπρεπε να ακολουθήσει η τυπική προεκλογική διαδικασία.
Κι ενώ όλα ήταν έτοιμα για να προχωρήσει η υλοποίηση της ειλημμένης απόφασης, ο Γιώργος Παπαδημητρίου, αποφασίζει να δηλώσει ότι δεν τον ενδιαφέρει ο θεσμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και επί πλέον ότι θα ήθελε να είναι υποψήφιος δήμαρχος. Βέβαια το δεύτερο αίτημα του γιατρού, ούτε που το συζήτησαν οι κομματικοί παράγοντες, λέγοντας ότι δεν είναι δυνατόν να αλλάζει αποφάσεις κάθε ημέρα και τα κομματικά όργανα να τις συζητούν.
Τότε λοιπόν επιλέχτηκε ως λύση ανάγκης ο Γιώργος Παπαβασιλείου, που κι αυτός στην ουσία διορίστηκε, έτσι όπως ήταν τα πράγματα. Λύση ανάγκης, η οποία προκάλεσε πλείστες όσες αντιδράσεις και από κομματικά στελέχη, αλλά και απ’ την πλειοψηφία του τοπικού τύπου, που τουρίστα τον ανέβαζαν, ξένο τον κατέβαζαν. Είχε βρεθεί τότε κι ένας συνάδελφός του στο Υπουργείο Γεωργίας, που τροφοδοτούσε με έγγραφα τα οποία δεν τον παρουσίαζαν με τα καλύτερα χρώματα. Οι εφημερίδες που τότε τον παρουσίαζαν ως περίεργο τύπο, τώρα τον υμνούν, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.
Τώρα που έφτασε η ώρα να ληφθούν αποφάσεις, για το κομματικό χρίσμα στο Δήμο Άρτας, πάλι ο Γιώργος Παπαδημητρίου, αναθεωρεί κάποιες απόψεις του και, πάντα σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Γ», αποσύρεται απ’ την διεκδίκηση, οπότε ξανανοίγει ο δρόμος για τον Γιώργο Παπαβασιλείου.
Με μια διαφορά. Τότε που στην ουσία… διορίστηκε νομάρχης, τα πράγματα ήταν απλά. Τώρα και γνωστός είναι στην περιοχή και τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την εποχή εκείνη, που κυριαρχούσε η ΝΔ και ο κόσμος την ακολουθούσε…
Τώρα η μάχη θα είναι σκληρή και ο κόσμος γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα…

Αυτοί σκαφάτοι… εμείς πλιγουράτοι!!!

Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ

Όταν διεθνώς η λέξη «έλληνας» είναι πλέον ταυτισμένη με το ρεζιλίκι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Όταν κάποια ρεζίλια και σήμερα κάνουν πως αποτελούν το πολιτικό μας σύστημα και κάποια άλλα… οι άλλες συνιστώσες αυτού του καταχρεοκοπημένου συστήματος, τότε επίσης υπάρχει πρόβλημα. Όμως το βασικό ερώτημα είναι πότε αυτά τα επίορκα αρχιρεζίλια, θα μας αφήσουν στην ησυχία μας και πότε θα πάνε σπίτια τους ώστε να απολαύσουν τα «αγαθά που απέκτησαν» σ’ όλη αυτή την 35ετία;
Καλά δεν καταλαβαίνει αυτό το σύστημα (σε όλη του τη δομή) ότι έχει τελειώσει; Δεν καταλαβαίνει ότι έχει γίνει το περίγελο κάθε πικραμένου; Δεν καταλαβαίνει ότι η σαπίλα του όχι μόνο βγάζει τις πιο απίθανες οσμές, αλλά δείχνει και το πιο αποκρουστικό προσωπείο του; Από τους πρωθυπουργούς της μιας δραχμής, μέχρι και όλους τους άλλους, ναι, εκείνους τους βολεμένους της μιας πεντάρας, που κατάφεραν να αφανίσουν τη Χώρα, τι πρέπει να περιμένουμε;
Είπαμε «της μιας δραχμής και της μιας πεντάρας»… Μη το πάρεις και εσύ φίλε αναγνώστη τοις μετρητής. Υποτιμητικά το γράφουμε… Γιατί αν ουσιαστικά το γράφαμε και σε αριθμητικές τιμές τότε αυτή η στήλη θα είχε γεμίσει… απόλυτα με μηδενικά… Εσύ τιμημένο γερατιό και εσύ περήφανε μικρομεσαίε, μάζεψε τώρα τις υποσχέσεις τους και βάλτες στο σεντούκι σου γιατί όπως μας βλέπω θάρθει η ώρα κάποια στιγμή να το ανοίξουμε και με τις παπάρες τους να ξεσκάμε, αφού τίποτα άλλο δεν θα μπορούμε να κάνουμε.
Έτσι που λες φίλε αναγνώστη. Ύστερα από κάποια χρόνια κι όταν τα πράγματα κάπως διορθωθούν (…αν ποτέ… στον επόμενο αιώνα; Μπα, χλωμό το βλέπω…), το μόνο σίγουρο είναι ότι η ιστορία θα γράφει για τους μικρούς, ανίκανους και απολίτικους πολιτικούς που πέρασαν ποτέ από την Χώρα, αυτά τα 35 χρόνια. Όπου το μόνο που κατάφεραν είναι βασικά να γίνουν αυτοί και το σύστημά τους «σκαφάτοι» και εμείς σε λίγο καιρό σίγουρα …πλιγουράτοι !!!
ΔΙΕΛΥΣΑΝ την Ελλάδα οι αθεόφοβοι. Ότι όμορφο και δυναμικό, το οποίο με κόπους, θυσίες, πολέμους, κ.α. κατάφεραν οι νεοέλληνες 150 περίπου χρόνια από την ανεξαρτησία μέχρι το 1975, το εξαφάνισε μέσα σε 35 χρόνια «ο σοσιαλ-νεοφιλελευθερισμός» τους. ΔΙΕΛΥΣΑΝ και ΔΙΕΦΘΗΡΑΝ την ψυχή του Έλληνα οι ακατανόμαστοι. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Η κάστα των νεόπλουτων που έχει δημιουργηθεί είναι αυτή που δείχνει τους ό… της (μπίπ), προς κάθε γραφτό και άγραφο νόμο, προς κάθε παράδοση και ιστορία… (π.χ. όρα, τελευταίο γεγονός στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ).
Αυτοί οι πολιτικοί, μαζί με τους νεόπλουτους που δημιούργησαν, ξετίναξαν κυριολεκτικά την αστική, αλλά και την όμορφη πατροπαράδοτη συνείδηση των Ελλήνων, με αποτέλεσμα τώρα να ψάχνουμε συνέλληνες για το τι πρέπει να κάνουμε. Οι νέοι μας βάζουν τα πτυχία τους στις βαλίτζες και άλλοι για Αυστραλία και Αμερική πάνε, κι άλλοι όπου η σύγχρονη τεχνολογία μέσω του διαδικτύου τους καλεί για εργασία στα πέρατα της γης. Όπως και τις άλλες δύσκολες εποχές αυτής της δύσμοιρης πατρίδας, έτσι και σήμερα ξαναφεύγει το πιο ζωντανό κομμάτι του λαού μας… κι αυτό είναι το μεγάλο δυστύχημα.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές το περασμένο Σάββατο, ανακοινώνονταν ο θάνατος του Πορτογάλου Νομπελίστα- συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου. Ο οποίος στα ταξίδιά του, σε όλο τον πλανήτη, παρακινούσε τα ακροατήριά του να "θυμώνουν και να εξεγείρονται", "αντί να παραμένουν απαθείς, που είναι το σύμπτωμα της νόσου, από την οποία πάσχει ο σύγχρονος άνθρωπος".
Κλείνοντας αυτό το κείμενο θα ήθελα να χρησιμοποιήσω επίσης τα λόγια ενός Έλληνα που πολέμησε όσο κανένας άλλος την αδικία κι έτσι όπως αυτή εκφράσθηκε στη Ν. Αφρική με το Απαρτχάιντ. Του Γιώργου Μπίζου, του δικηγόρου και συναγωνιστή του Μαντέλα, όταν τον ρώτησαν πώς βλέπει σήμερα την κατάσταση στην Ελλάδα; Απάντησε: «Θα πρέπει όλοι να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε περισσότερα δικαιώματα επειδή είμαστε πρωθυπουργοί ή βουλευτές… Επίσης χρειαζόμαστε δικηγόρους που να πολεμούν για τη δημοκρατία και την εφαρμογή των νόμων».
kontogiorgosn@gmail.com

Παράδοση ναι, «μονισμός» όχι

Της ΔΩΡΑΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑ
εκπαιδευτικού


Έφτασε το καλοκαίρι και άρχισαν να πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που με ελεύθερη είσοδο ή με μειωμένη τιμή εισιτηρίου πραγματικά αποτελούν διέξοδο και τρόπο διασκέδασης και ψυχαγωγίας για πολύ κόσμο.
Καμία αντίρρηση, κάθε άλλο δίνουν την ευκαιρία σε πολλούς να αποφασίσουν έξοδο, που σε άλλες περιπτώσεις ή λόγω νοοτροπίας ή λόγω οικονομικής δυσπραγίας δεν θα το έκαναν.
Εκείνο όμως που, όχι μόνο σε αυτή τη χρονική περίοδο αλλά και γενικότερα, προβληματίζει και εν πάσει περιπτώσει κουράζει είναι η προσήλωση ορισμένων φορέων ή συλλόγων σε πανομοιότυπες εκδηλώσεις, προβλέψιμες και χιλιοειδωμένες, χιλιοακουσμένες που καλύπτονται κάτω από μια μεγάλη ομπρέλα ονομαζόμενη παράδοση.
Μη συνοφρυώνεστε αγαπητοί λάτρεις του είδους, προς Θεού μη μονοπωλείτε το σεβασμό στο πολιτισμικό παρελθόν και κυρίως μην αγιοποιείτε εαυτούς και επαίρεστε για τη μοναδικότητα του σκοπού σας.
Τουλάχιστον εγώ δεν πιστεύω στο άδολο του εγχειρήματος ή αν θέλετε στην επάρκειά του ή ακόμα και στη διαφύλαξη του εννοούμενου ως παραδοσιακό.
Και για να τα πάρουμε με τη σειρά:
Α). Είναι ο πλέον εύκολος τρόπος να στηθεί ένας πολιτιστικός σύλλογος τέτοιου είδους, αφού το μόνο που απαιτείται είναι ένας γυμναστής παραδοσιακών χορών, ένας χώρος για τα ανάλογα μαθήματα και ένα κονδύλιο για στολές που πολλές φορές το λαμέ και τα διάφορα νέο-μπιχλιμπίδια τις κάνει να απέχουν παρασάγγας από τις αντίστοιχες παραδοσιακές. Τι να κάνουμε όμως περί ορέξεως ουδείς λόγος, αφού αυτές οι παραλλαγές φωτίζουν μακιγιαρισμένα παιδικά πρόσωπα ή κολακεύουν γυναικείες φιλαρέσκειες εκπορευόμενες από την τρέχουσα αισθητική.
Εξάλλου, πολλοί σύλλογοι αποτέλεσαν εφαλτήριο ή πρόσφορο έδαφος για προβολή φιλόδοξων προσώπων που με το πέρασμά τους από εκεί πετύχαιναν ή πετυχαίνουν πολλαπλές οφειλές: 1) πιστώνονται με ενδιαφέροντα πολιτισμικού χαρακτήρα και κουλτούρας, 2) συνδεόμενοι με τη λέξη παράδοση έχουν συνειρμικά ως παρελκόμενη ωφέλεια τη σύνδεση του προσώπου τους με αξίες και κατεστημένα παρελθοντικά, άρα και περισσότερο ηθικά και αρεστά στις μεγαλύτερες ηλικίες που νοσταλγούν παλαιότερες συμπεριφορές και κοινωνικά πρότυπα, 3) διασφαλίζουν μια εκλογική πελατεία ως αποτέλεσμα των συναναστροφών και της συγκεκριμένης δραστηριοποίησής τους.
Β) Η παράδοση όμως είναι μια αστείρευτη πηγή, ένας πολύμορφος κληρονομικός θησαυρός που δεν είναι δυνατόν να χωράει μέσα στα στενά πλαίσια του «τρία κι ένα». Όταν κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί με την παράδοση δεν μπορεί να τη στοιβάζει στο μονοπώλιο των χορευτικών εκδηλώσεων γιατί έτσι την ευνουχίζει και τη φτωχοποιεί. Οι παραδοσιακοί χοροί είναι μια πτυχή του παραδοσιακού πολιτισμού που προέκυψαν ως επακόλουθο συγκεκριμένων κοινωνικο-ιστορικών περιστάσεων, εθίμων, καθημερινότητας, τρόπου ζωής, αντιλήψεων, επαγγελμάτων, ασχολιών, διοχέτευσης συναισθημάτων κάτω από ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο κ.λπ. Θεωρώ, όσο αντιπαθής κι αν γίνομαι με αυτή τη θεώρησή μου, πως όταν οι σύλλογοι απομονώνουν μια παραδοσιακή δραστηριότητα χωρίς να τη συνδέουν με όλα τα παραπάνω δεν καλλιεργούν και μεταφέρουν την παράδοση, αλλά τη διαστρεβλώνουν και τη φέρνουν σε στενούς και εύχρηστους σκοπούς, χειραγωγώντας κάτι που δεν είναι στο κάτω – κάτω δικό τους μόνο κτήμα.
Πέραν τούτων, η ελληνική παράδοση έστω και με τη μουσικοχορευτική της έκφανση δεν περιορίζεται πλέον σε αυτό που αποκαλείται δημοτική μουσική μόνο. Ποιος οριοθετεί τα χρονικά της πλαίσια;
Το ρεμπέτικο τραγούδι δεν αποτελεί στοιχείο της ελληνικής παράδοσης συνδεμένο με ιστορικά γεγονότα και κοινωνικές διαστρωματώσεις;
Ή αν θέλετε πάμε και χρονικά πιο κοντά: η μουσική π.χ. του Χατζηδάκι ή το Νέο Κύμα δεν αποτελούν ορόσημα που διαμόρφωσαν γενιές;
Μπορεί η φουστανέλα να θυμίζει παλιές δόξες, αλλά η ιστορία κάθε λαού δεν είναι μόνο οι αιματηρές συμπλοκές στα πεδία των μαχών. Πόσο μάλλον για μια χώρα που θέλει να λέει ότι επενδύει στον πολιτισμό της.
Γ). Είναι αμφίβολο αν οι παραδοσιακές αυτές βραδιές διαφυλάσσουν αυτό που επικαλούνται ως σκοπό τους. Και τούτο γιατί τις περισσότερες φορές μετά τα χορευτικά των παιδιών ή ενηλίκων, παίρνουν τη σκυτάλη οι αρσενικές και θηλυκές ντίβες των CD με τα διάφορα ντιριντίρια και τότε νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε σύνδεση με Κάιρο και βάλε. Άσε που δεν μου φαίνεται να αντιπροσωπεύουν κάτι το παραδοσιακό οι μερακλωμένοι υπό μέθη κύριοι που δοκιμάζουν την αντοχή των πουκαμίσων τους (μπίρα γαρ) και κάνουν τα ματάκια μας να παρακολουθούν έντρομα ενδεχόμενες πτώσεις τους από τις επιχειρούμενες χορευτικές φιγούρες τους.

Όλη η hip hop σκηνή της Πρέβεζας μαζί!


Μια ξεχωριστή συναυλία στις 25 Ιουνίου στη Πρέβεζα στη μνήμη του Γιώργου Χρύση
Μια πολύ ιδιαίτερη συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην Πρέβεζα στο Πυροβολικό (Δημ. Κρόκου) την Παρασκευή 25 Ιουνίου στις 20:00 με μουσική rap που δημιουργείται από νέους καλλιτέχνες της πόλης.
Στην Πρέβεζα υπάρχει μια εξαιρετική σκηνή hip hop. Πρόκειται για μια ομάδα νέων παιδιών που εδώ και 15 περίπου χρόνια δημιουργεί μουσική rap με ελληνικό στίχο. Τα παιδιά αυτά έχουν επιλέξει διάφορα ψευδώνυμα, όπως Linos MC, Οπλιστής, Μέλλοντας, Επίλεκτος, Ένοπλος, και γράφουν στίχους, μουσική και απαγγέλουν με τον χαρακτηριστικό τρόπο ωσάν σύγχρονοι ραψωδοί. Η μουσική που δημιουργούν είναι πρωτότυπη, γεμάτη από μηνύματα ανθρώπινα, κατά των ναρκωτικών, για την αποξένωση των ανθρώπων, για την ανισότητα στις ευκαιρίες, για τις αξίες των νέων, κ.α. Μουσικολόγοι και έμπειροι μουσικοί έχουν δηλώσει ότι το η μουσική που φτιάχνουν αυτά τα παιδιά, είναι, στο είδος της, ποιοτική και αξιολογότατη. Αυτό το έχουν καταλάβει οι δισκογραφικές εταιρίες που τους φλερτάρουν επίμονα ενώ το γιορτάζουν οι εκατοντάδες φίλοι τους που, όχι απλώς παρακολουθούν, αλλά ζουν τις συναυλίες τους.
Σχετικά με την ομάδα των νέων που συγκροτούν την hip hop σκηνή της Πρέβεζας, υπάρχει μια ασυνήθιστη ιδιαιτερότητα. Καταρχήν η παραγωγή μουσικής ως προς τον όγκο είναι εντυπωσιακή. Μόνο ο Linos Mc μαζί με τον Επίλεκτο (Γιώργος Μπάλλας), οι οποίοι είναι οι πρωτοπόροι και ίσως οι παλιότεροι MC και DJ, αντίστοιχα, της Πρέβεζας, μαζί πάντα με τον Οπλιστή (Αλέξανδρος Καραλής), έχουν ήδη μια δισκογραφία 26 ψηφιακών δίσκων, πληρέστατων, που ο καθένας αριθμεί ως 25 και 30 κομμάτια! Αυτή είναι μια παραγωγή, που, από απόψεως ποσότητας τουλάχιστον, θα τη ζήλευαν πολλά ελληνικά και ξένα συγκροτήματα. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι όλη αυτή η μουσική, σε πείσμα των δισκογραφικών εταιριών, δεν πωλείται αλλά χαρίζεται! Αντιγραμμένα cd από χέρι σε χέρι για πολλά χρόνια και τώρα μέσω internet στο you tube ή στις διευθύνσεις www.myspace.com/linoz1 και στο stuff της www.4elements.com.
Και αυτό συμβαίνει όχι λόγω δυσχέρειας να εκδοθούν μέσω μιας εταιρίας, γιατί ενδιαφέρον υπάρχει ζωηρό, αλλά λόγω της ιδεολογικής στάσης των παιδιών, ότι όσο αντέχουν θα δωρίζουν τη μουσική τους στους νέους, σε αντίθεση με ότι κάνουν όλοι σχεδόν οι άλλοι καλλιτέχνες. Αυτή είναι μια σπάνια στάση, ιδιαιτέρως αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι δεν πρόκειται για παιδιά ευπόρων οικογενειών, αλλά για νέους που βιοπαλεύουν ανάμεσα στην ανεργία και την υπoαπασχόληση. Αυτή η βαθιά και γνήσια αλτρουιστική στάση των MCs της Πρέβεζας, παρά το αναμφισβήτητο ηθικό της ανάστημα, από αρκετούς ανθρώπους του χώρου της μουσικής, παρότι αναγνωρίζεται, θεωρείται ως επιζήμια για την πορεία της μουσικής των παιδιών και την ορμή της διάδοσής της.
Πρέπει κάποτε να ειπωθεί: Η πρωτογενής αυτή παραγωγή πολιτισμού, δεν έχει λάβει την υποστήριξη που της αξίζει από τους φορείς που μπορούν να βοηθήσουν, εξαιρουμένου του Δήμου Πρέβεζας. Διότι είναι σκόπιμο οι επιχορηγήσεις για τον πολιτισμό να κατευθύνονται και προς τέτοιες και άλλες κοιτίδες πρωτότυπης καλλιτεχνικής δημιουργίας, σε ανθρώπους της πόλης, και όχι μόνο προς τους “κονομημένους” καλλιτέχνες της Αθήνας που συχνά βλέπουν τις επαρχιακές συναυλίες σαν “αρπαχτή”. Θα ήταν επωφελέστερο να βοηθούνται από τους φορείς καλλιτέχνες που ανιδιοτελώς και με ελάχιστα μέσα δημιουργούν τέχνη, παρά σε αυτούς που μέσω managers μεταφέρουν τέχνη από την μια πόλη στην άλλη. Και η περίπτωση των mcs της Πρέβεζας είναι από τις αξιολογότερες, όπως πχ στον τομέα των εικαστικών η περίπτωση του Γενιά και του Μπέκα, και άλλων, από άλλους τομείς καλλιτεχνικής έκφρασης, που ακουσίως τώρα παραλείπονται.
Αυτή, λοιπόν, η ομάδα MCs και Dj’s θα εμφανιστεί στην Πρέβεζα την Παρασκευή 25 Ιουνίου στις 20.00 στο Πυροβολικό, σε μια πολύ ξεχωριστή συναυλία η οποία γίνεται για δεύτερη φορά φέτος και φαίνεται ότι θα καθιερωθεί, με τη βοήθεια του Δήμου Πρέβεζας και ιδιαιτέρως του Αντιδημάρχου κου Σπύρου Φωκά, ο οποίος υποστήριξε θερμά την προσπάθεια. Στη συναυλία αυτή, ο Λίνος MC θα παρουσιάσει τραγούδια από το νέο 27ο (!) cd, με τίτλο «Ακραία Αντίδραση – 11 Χρόνια Μετά», το οποίο δημιούργησαν μαζί ο ίδιος, ο DJ Επίλεκτος και ο Οπλιστής, ενώ μαζί τους θα είναι ο Μέλλοντας και ο Ένοπλος, οι οποίοι θα πουν και δικά τους κομμάτια. Το DJ set της βραδιάς θα κάνει ο BZ από την Πάργα, ενώ guests καλλιτέχνες θα είναι ο Ηχοδότης, νέος ταλαντούχος μουσικός παραγωγός, καθώς και ο GM-solid, παραγωγός και MC. Σημειωτέον ότι, όλα τα παιδιά, γράφουν δικά τους κομμάτια και ορισμένοι έχουν ήδη τη δική τους δισκογραφία.
Σ’ αυτήν τη συναυλία υπάρχει ακόμα κάτι που την κάνει ξεχωριστή. Είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Γιώργου Χρύση, του χαμογελαστού παιδιού με την αγγελική ψυχή που χάθηκε πριν από 3 χρόνια σε τροχαίο στην Κυανή Ακτή. Ο Γιώργος ήταν φίλος αδελφικός με τα παιδιά και άκουγε τη μουσική τους, καθώς και ο ίδιος έπαιζε μπουζούκι. Τα παιδιά και όλοι μας δεν τον ξεχνούμε και πιστεύουμε ότι την ημέρα εκείνη θα είναι σίγουρα μαζί μας στη συναυλία που διοργανώνεται γι’ αυτόν.
Άλλη μια φορά, η συναυλία θα γίνει στο χώρο του Πυροβολικού, (Κηποθέατρο Νεάπολης Δημ. Κρόκου), την Παρασκευή 25 Ιουνίου, στις 20:00 και θα έχει ελεύθερη είσοδο για όλους.

Εντυπωσίασαν με το «Όνειρο του Σκιάχτρου»


Πανέμορφη θεατρική παράσταση από τους μαθητές του 2ου Δημοτικού Σχολείου που καταχειροκροτήθηκαν στο γεμάτο από κόσμο «θέατρο του Κάστρου»
Όπως υποσχεθήκαμε σε προηγούμενο φύλλο μας σας παρουσιάζουμε φωτογραφικό υλικό από την παράσταση του 2ου Δημοτικού Σχολείου όπου πλήθους κόσμου παρευρέθηκε για να παρακολουθήσει τους μαθητές της έκτης τάξης να δίνουν όλο τους τον εαυτό για να φέρουν στη ζωή την πανέμορφη ιστορία του Ευγένιου Τριβιζά «Το όνειρο του Σκιάχτρου».
Στην παράσταση έλαβαν μέρος ο Σπύρος Σιάννας ως «Αχυρούλης», η Δήμητρα Καραβασίλη σαν «Τιτιβούε», ο Άγγελος Σκανδάλης ως «Δίκανος», η Γεωργία Αναγνωστοπούλου «Δεσμοφύλακας», η Σοφία Τζουβάνου «Δικαστής», η Νάνσι Χαμπηλομάτη «Τσιλιβήθρας», η Μπέντζου Λούλα «Τερτίπης», ο Χρήστος Παπαχρηστάκης «Σφεντόντας», ο Περίανθος Μπακαγιάννης «Μπαρούτης», ο Βασίλης Ζώτος «Κατήγορος». Ακόμα «παπαγάλοι» του έργου ήταν οι: Χαρά Τριανταφύλλου, Αναστασία Αμπελογιάννη, Αθανασία Μπακόλα, Ευαγγελία Παπανδρέου, Θεοδώρα Στύλιου, Αλεξάνδρα Καλοχέρη, Βάσω Κορδαλή, Δήμητρα Παπασπύρου και Βάγια Βλάχου.
Τη Δικαστικό έπαιξε η Ραφαέλα Κόλιου ενώ τους Ενόρκους έκαναν οι Κώστας Νάκας, Άγγελος Ντέμτσε, Βαγγέλης Καλόγηρος, Σπύρος Καλόγηρος, Αλέξανδρος Τσαλαπάτης, Ανδρομάχη Σκανδάλη και Βασιλική Νίκου. Στο έργο παρενέβησαν οι εξής: Φένια Μπέντζου, Χαϊντάρι Σακί, Γιάννης Παπαβαγγέλης, Χρήστος Καραθάνος, Γιάννης Λάμπρου, Ηλίας Τσίκος και Κώστας Καλέμι ενώ οι Φρουροί ήταν ο Ανδρέας Αβράμι, ο Γιάννης Λάκκας και Γιώργος Γρετσίστας.
Επίσης την παράσταση βοήθησαν οι Σωτήρης Σαρλής, ο Γιάννης Στούμπος με τις σκηνογραφικές εργασίες, η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων Αλίκη Κοντοδήμα.
Η παράσταση εντάχθηκε στα πολιτιστικά δρώμενα από το Δήμο Αρταίων ο οποίος παραχώρησε και το χώρο αλλά και την τεχνική του υποστήριξη στο 2ο Δημοτικό Σχολείο.
Η Διευθύντρια του σχολείου Δώρα Χουλιάρα είπε: «….Εκτιμώντας και εμείς ότι το δικαίωμα αυτό είναι το πιο ελπιδοφόρο και αυθεντικά άδολο στοιχείο κάθε κοινωνίας, ευχόμαστε σε όλους τους νέους ανθρώπους να πραγματώσουν τα όνειρά τους και να αναδομήσουν την κοινωνία μας μέσα από αξίες και στάσεις που αναβαθμίζουν τη μοναδικότητα, τις ανάγκες και την ευτυχία των ανθρώπων….».

Η σύντομη ζωή της Μπρι Τάνερ


της Stephenie Meyer, εκδόσεις ΠΛΑΤΥΠΟΥΣ
Για όσους αναμένατε το βιβλίο πρέπει να πούμε ότι αναμονή τελείωσε. Μόλις δυο χρόνια πριν οι εκδόσεις ΠΛΑΤΥΠΟΥΣ φέρανε το πρώτο βιβλίο της Στέφανι Μάιερ στην Ελλάδα, πράξη αναμφίβολα εξαιρετική. Ακόμα και σήμερα τα τέσσερα βιβλία της συγγραφέα βρίσκονται στις πρώτες θέσεις μπεστ σέλλερ -και όχι μόνο στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό τα βιβλία της ακόμα συζητιούνται, ενώ έχει να μετρήσει πάνω από 100.000.000 πωλήσεις σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι και μικρό ποσό!
Η φανταστική συγγραφέας Στέφανι Μάιερ στις 5 Ιουνίου ξαναχτύπησε δίνοντας μας άλλη μια δόση από Λυκόφως. Το βιβλίο πρέπει να συμπεριληφθεί στα άκρως επικίνδυνα, επειδή όσοι πιστέψανε ότι είχαν ξεπεράσει τα σημάδια της εξάρτησης του Λυκόφωτος, και αναπνέανε επιτέλους ελεύθερα, έρχεται το συγκεκριμένο βιβλίο και σε ρίχνει πάλι πίσω. Στο παρελθόν κάναμε εκτενές αφιέρωμα στη σειρά βιβλίων «Λυκόφως». Το συγκεκριμένο που παρουσιάζουμε σήμερα είναι κομμάτι του τρίτου βιβλίου της σειράς που έχει το όνομα «Έκλειψη».
Στην «Έκλειψη» γνωρίσαμε την Μπρι Τάνερ αστραπιαία, μόλις λίγο πριν το τέλος του βιβλίου και μόλις σε έκταση τριών -των πολύ- σελίδων, και σίγουρα κανένας από εμάς δεν την είχε συμπαθήσει, αφού το βασικό συναίσθημα ήταν ότι ήθελε να σκοτώσει την Μπέλλα. Η Μπρι πρόκειται για μια νεογέννητη βρικόλακα η οποία γνώρισε τους Κάλλεν -αφού ήταν η μοναδική που δεν σκοτώσανε- και τους Βολτούρι οι οποίοι τη σκοτώσανε αμέσως.
Το βιβλίο «Η σύντομη ζωή της Μπρι Τάνερ» ήρθε να περιγράψει τα γεγονότα που προϋπήρξαν ώστε να φτάσουμε στη μέρα της επίθεσης του στρατού των νεογέννητων βρικολάκων εναντίον των Κάλλεν. Όπως αναφέρει η συγγραφέας, άρχισε τη συγγραφή αυτής της ιστορίας για να βοηθήσει τους συντελεστές της ταινίας «Έκλειψη» στη δημιουργία της. Όλο το έπος του «Λυκόφως» καταγράφεται μόνο από την πλευρά της Μπέλλα, και έτσι δεν μπορούσαμε να ξέρουμε τι συμβαίνει παντού αφού πολύ απλά η Μπέλλα δεν μπορούσε να είναι παρούσα παντού. Στην ταινία όμως θα πρέπει να παρακολουθήσουμε και στιγμές που δεν αναφέρονται στο βιβλίο ώστε να μπορέσει ο θεατής να έχει μια πιο σφαιρική αντίληψη της κατάστασης. Η συγγραφέας όμως ήθελε η ανάγνωση της ιστορίας να γίνει πριν από την πρεμιέρα της ταινίας και έτσι εκδόθηκε σαν αυτόνομη μικρότερη νουβέλα εικοσιπέντε ημέρες μόλις πριν την επίσημη πρεμιέρα της στη Ελλάδα που είναι στις 30 Ιουνίου.
Όταν ξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου είχα το συναίσθημα ότι πήγαινα να παρακολουθήσω για πρώτη φορά την ταινία του Τιτανικού -ξέρεις ότι το πλοίο βυθίζεται αλλά πάλι πας να δεις την ταινία γιατί είσαι απλά περίεργος. Ήξερα τι θα γίνει στο τέλος του βιβλίου. Ήξερα ότι από την ώρα που θα συναντούσε τους Κάλλεν και τους Βολτούρι τα λεπτά της σύντομης ζωής της ήταν μετρημένα. Το βιβλίο όμως αποδείχτηκε κάθε άλλο παρά αναμενόμενο. Όπως ήταν σίγουρο βέβαια -Στέφανι Μάιερ είναι αυτή. Η μεγαλουργία της συγγραφέα κατάφερε να δώσει άλλη μια υπέροχη νουβέλα, του οποίο η ανάγνωση έγινε αστραπιαία (χωρίς καν ανάσα) -όπως ακριβώς και η ζωή της πρωταγωνίστριας. Ο λόγος της κύλησε σαν γάργαρο νεράκι ενώ τα συναισθήματα του βιβλίου ουδέ μία σχέση είχανε με το έπος του Λυκόφωτος. Η άκρως σκοτεινή οπτική της ιστορίας μας προσδίδει μια πιο συγκεκριμένη εικόνα θρίλερ και ιστορία φρίκης, παρά ερωτικό τρίγωνο όπως είναι η «Έκλειψη». Τώρα πλέον καταλαβαίνουμε πραγματικά τι θα πει βρικόλακας στην ιστορία της Στέφανι Μάιερ.
Αν και στην ιστορία της η συγγραφέας είχε να κάνει με βρικόλακες και λυκάνθρωπους τα συναισθήματα που μας διαχέουν κατά την ανάγνωση των βιβλίων είναι πιο ελαφριά, αφού έχουμε να κάνουμε με τον έρωτα της έφηβης Μπέλλας με τον βρικόλακα και πανέμορφο Έντουαρτ. Μπορεί μέσα στα βιβλία να υπάρχουν έντονες στιγμές αγωνίας και ένα συνεχές άγχος που σε φέρνει συχνά στα όριά σου, δεν φτάνει όμως με τίποτα στις ακραίες καταστάσεις φρίκης και τη σκοτεινή οπτική που βρίσκουμε στη «Σύντομη ζωή της Μπρι Τάνερ». Είναι η πρώτη φορά που μπαίνουμε στο μυαλό ενός νεογέννητου βρικόλακα και αντιμετωπίζουμε την πείνα που δεν σβήνει ποτέ, τις θανατηφόρες εξορμήσεις για κυνήγι, τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης και την αμφιβολία που φωλιάζει μέσα σου με κάθε νέα κατάσταση.
Στην πραγματικότητα φτάνει κανείς να συμπαθήσει -ίσως και να αγαπήσει- τη μικρή Μπρι γιατί σε αντίθεση με τη Μπέλλα ποτέ δεν παρακάλεσε ούτε προετοιμάστηκε γι’ αυτή τη ζωή αλλά τη ζει -έστω και σύντομα- σε όλο της το μεγαλείο. Και αν και στο τέλος ξέρουμε ότι θα πεθάνει η Μπρι -όπως και οι καινούριοι της φίλοι, θα βρούμε τον εαυτό μας να εύχεται να μην έρθει το τέλος αυτό που ξέρουμε, αν και είναι κάτι που αν συνέβαινε θα μπέρδευε τη ιστορία που τόσο αγαπάμε.
Με την ευκαιρία της προβολής της ταινίας πρέπει επίσης να πούμε ότι οι εκδόσεις Πλατύπους, ο εκδοτικός οίκος της Stephenie Meyer στην Ελλάδα, έχουν ετοιμάσει δυο νέες κινηματογραφικές εκδόσεις: Την κινηματογραφική έκδοση του βιβλίου «Έκλειψη» (tie-in edition) με εξώφυλλο από την ταινία αλλά και τον Επίσημο Κινηματογραφικό Οδηγό του Mark Cotta Vaz με όλα όσα θέλετε να μάθετε για την ταινία.
Επίσης κυκλοφορούν και:
• Ειδική έκδοση (movie tie-in edition) του δεύτερου βιβλίου του Έπους του Λυκόφωτος –Νέα Σελήνη– με εξώφυλλο την αφίσα της ταινίας.
• Ειδική έκδοση (movie tie-in edition) του πρώτου βιβλίου του Έπους του Λυκόφωτος –Λυκόφως– με εξώφυλλο την αφίσα της ταινίας.
• Λυκόφως – Ο Πλήρης Κινηματογραφικός Οδηγός του Mark Cotta Vaz με όλα όσα θέλετε να μάθετε για την ταινία Λυκόφως.
Νέα Σελήνη – Ο Επίσημος Κινηματογραφικός Οδηγός του Mark Cotta Vaz με όλα όσα θέλετε να μάθετε για την ταινία Νέα Σελήνη.
Της Ρίτας Γκούργκουλα

Αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Κύπρου


Τιμή στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ο οποίος τόνισε ότι: «Κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας». Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄, ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Βασιλείου και πλήθος κόσμου

Μέσα σ’ ένα ιδιαίτερα θερμό κλίμα πραγματοποιήθηκε χθες η συνάντηση των Αρχιεπισκόπων Κύπρου και Αλβανίας. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.

Το Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο πλαίσιο των εορτασμών του για την Ημέρα της Ευρώπης, τίμησε τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο με την ύψιστη ακαδημαϊκή διάκριση, αναγορεύοντάς τον σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής.

Στην ομιλία του, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, μετά την περιένδυση της ακαδημαϊκής τηβέννου, αφού συνεχάρη το Πανεπιστήμιο Κύπρου για την ανάπτυξη και την πολύπλευρη δράση του, επικεντρώθηκε στην τρομοκρατία που κυριαρχεί στο διεθνές προσκήνιο, με παραδείγματα από τρομοκρατικές ενέργειες ''μαρτύρων του Ισλάμ''. ''Κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας'', δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ''είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας και κάθε μορφή βίας στο όνομα της θρησκείας βιάζει, με όλες τις έννοιες, την ίδια τη θρησκεία. Κανένας πόλεμος δεν είναι ιερός. Η ειρήνη μόνον είναι ιερή'', πρόσθεσε.

Στην εμπεριστατωμένη ομιλία του παρατήρησε ότι η τρομοκρατία, που δεσπόζει στις μέρες μας στο διεθνές προσκήνιο έχει τρία χαρακτηριστικά: Πρώτον, ένα αμεσότερο δεσμό με το Ισλάμ, δεύτερον, την απόφαση των πρωταγωνιστών να θυσιαστούν άμεσα, με μια συνειδητή επιλογή θανάτου, και τρίτον, άριστη χρήση της τεχνολογίας και ευρηματική επιχειρησιακή τακτική. Επίσης, αναφέρθηκε στη διεθνή οικονομική κρίση , αλλά και στη φτώχεια του κόσμου, και υπέδειξε ότι για την ουσιαστική αντιμετώπιση τους απαιτείται υπέρβαση της αδικίας, ισόρροπη ανάπτυξη και καλλιέργεια της αλληλεγγύης σε όλα τα επίπεδα. Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κατέληξε με την έκκληση, που είχε κάνει την περίοδο των συγκρούσεων στα Βαλκάνια: "Ουδείς έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το άγιο λάδι της θρησκείας για την ενίσχυση της φωτιάς των ένοπλων συγκρούσεων".

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Πανεπιστημίου, ''με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Έβδομη Ετήσια Διάλεξη εις Μνήμην Ντίνου Λεβέντη, στο πλαίσιο των εορτασμών του Πανεπιστημίου Κύπρου για την Ημέρα της Ευρώπης''.

Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα ''Τρομοκρατικές ενέργειες και θρησκευτική συνείδηση''. Προσφωνώντας τον Αρχιεπίσκοπο, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Σταύρος Ζένιος, ανέφερε ότι οι ομιλητές στην εκδήλωση ''Διάλεξη Λεβέντη'' είναι επιστήμονες, πολιτικοί, θρησκευτικοί ηγέτες, επιχειρηματίες, με βαρυσήμαντο έργο και εξαιρετική απήχηση στο κοινό.
''Στον κατάλογο αυτών των διακεκριμένων προσωπικοτήτων'', είπε ο κ. Ζένιος, ''προστίθεται σήμερα και ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, κάτι το οποίο αποτελεί εξαιρετική τιμή για το Ιδρυμά μας''.

Την προσωπικότητα και το έργο του ομιλητή παρουσίασε ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Επιστημών της Αγωγής, Σταύρος Φωτίου, ο οποίος ανέφερε ότι στη ζωή και το έργο του Αρχιεπισκόπου ''συνυπάρχουν αρμονικά η ιερατική διακονία, η επιστημονική μαθητεία και η κοινωνική μαρτυρία και ότι ως άξιος διάκονος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, διακεκριμένος ακαδημαϊκός δάσκαλος, επιφανής οικουμενικός συνομιλητής, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος συνεισφέρει στον παγκόσμιο διάλογο για την αλληλοκατανόηση και αλληλεγγύη ανθρώπων και λαών''.

Βούρκουσαν τα μάτια του βλέποντας τον Πενταδάκτυλο

Στη διάρκεια της τελετής έγινε προβολή ταινίας με στιγμές από το ιεραποστολικό έργο του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, επανίδρυσε την επί 23 έτη ερειπωμένη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, αρχίζοντας με την ίδρυση Θεολογικής Ακαδημίας.

Όπως αναφέρθηκε στην ταινία, ''έως σήμερα έχουν χειροτονηθεί 140 κληρικοί στην Αλβανία, οικοδομήθηκαν 150 νέοι ναοί, επισκευάστηκαν 160 κατεστραμμένοι και αναστηλώθηκαν 70 μοναστήρια και ναοί που είναι πολιτιστικά μνημεία''. ''Περαιτέρω, έχουν ιδρυθεί δύο εκκλησιαστικά λύκεια με οικοτροφεία στο Δυρράχιο και το Αργυρόκαστρο, καθώς και οικοτροφείο θηλέων'', ενώ ''χάρη στο έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ιδρύθηκαν, επίσης, δεκαέξι νηπιαγωγεία και δύο δημοτικά σχολεία, ένα τεχνικό λύκειο και δύο ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης στα Τίρανα και το Αργυρόκαστρο''.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄, ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Βασιλείου, ο Πρεσβευτής της Ελλάδας Βασίλης Παπαϊωάννου, εκπρόσωποι των κομμάτων, βουλευτές, μέλη της οικογένειας και του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντης, μέλη του Συμβουλίου και της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κύπρου και πλήθος κόσμου.

Εξάλλου, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος επισκέφθηκε την Πανεπιστημιούπολη, στην οποία τον ξενάγησε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Στ. Ζένιος και στη συνέχεια συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Από το παράθυρο του γραφείου του πρύτανη ο Αρχιεπίσκοπος ατένισε με βουρκωμένα μάτια τον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο. Ο πρύτανης, απαντώντας σε ερώτηση, είπε ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου είναι πρόθυμο να βοηθήσει την Εκκλησία της Αλβανίας στα εκπαιδευτικά της προγράμματα και να προσφέρει τεχνογνωσία και υποτροφίες. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος εξέφρασε τον θαυμασμό του για το έργο του Πανεπιστημίου Κύπρου και για τις άρτιες εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιούπολης.

«Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»


Γιγαντώνεται το κίνημα από ομάδες πολιτών που αντιδρούν στις οικονομικές εξελίξεις. Δανείστηκαν τον τίτλο από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ντάριο Φο και ήδη δεν πληρώνουν διόδια, εισιτήρια, ΕΡΤ κλπ. Έρευνα δείχνει ότι πλέον επτά στους δέκα Έλληνες διαχειρίζονται τα οικονομικά τους με φειδώ και σωφροσύνη. Ο Mark Boyle, ιδρυτής της κοινότητας Greeconomy, εξηγεί πως κατάφερε να ζήσει χωρίς χρήματα τους τελευταίους 18 μήνες.

Δεν πληρώνω διόδια

Το κίνημα πολιτών που είπε «όχι» στα διόδια ξεκίνησε πριν από περίπου δύο χρόνια και αρχικά είχε στόχο τα διόδια Κορίνθου-Πατρών. Γρήγορα δημιουργήθηκε το Πανελλήνιο Συντονιστικό Μέτωπο Ενάντια στα Διόδια και οι Επιτροπές Κατοίκων, Πολιτών και Εργαζομένων ενάντια στα διόδια σε όλη την χώρα. Οι επιτροπές έχουν προχωρήσει σε πολυάριθμες κινητοποιήσεις «ανοίγοντας» διόδια σε διάφορες περιοχές.

H μη πληρωμή των διοδίων δεν αποτελεί παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ωστόσο η εταιρεία μπορεί να διεκδικήσει κάποια στιγμή δικαστικά από τον κάθε οδηγό να της καταβάλει το ποσό που κατά την διέλευση του δεν πλήρωσε.

Δεν πληρώνω ΕΡΤ

Ανάλογο κίνημα έχει δημιουργηθεί και για την ΕΡΤ, μάλιστα υπάρχει και αντίστοιχη σελίδα στο facebook.

Όπως αναφέρεται στη συγκεκριμένη σελίδα, «η διαδικασία που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να μην πληρώνει την ΕΡΤ μέσω λογαριασμού της ΔΕΗ έχει να κάνει με την άρνηση αναγνώρισης χρέους. Δηλαδή: εάν κάποιος σου χρεώνει μια υπηρεσία ή ένα προϊόν που εσύ δεν θέλεις να χρησιμοποιήσεις (π.χ. τηλεοπτικό πρόγραμμα) μαζί με μια υπηρεσία που αποδέχεσαι και χρησιμοποιείς (π.χ. ηλεκτρικό ρεύμα) με ένα ενιαίο τιμολόγιο, λογαριασμό ή οτιδήποτε μπορείς να απαιτήσεις να πληρώσεις μόνο το δεύτερο.

Σε περίπτωση που ο πιστωτής δεν δεχτεί την πληρωμή, πηγαίνεις στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και ΚΑΤΑΘΕΤΕΙΣ μόνο το ΠΟΣΟ της υπηρεσίας που αποδέχεσαι (ηλεκτρικό ρεύμα) και όχι το υπόλοιπο».

Όσοι δηλώνουν ότι δεν πληρώνουν ΕΡΤ ισχυρίζονται πως δεν έχουν τηλεόραση είτε πως θεωρούν ότι η συγκεκριμένη χρέωση είναι «χαράτσι», σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία».

Δεν πληρώνω εισιτήρια

Οι «Ρομπέν των εισιτηρίων» στο Μετρό έχουν προκαλέσει πτώση στα έσοδα της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ 3%. «Αφού το εισιτήριο έφτασε το 1 ευρώ, ας εκμεταλλευτούμε τη διάρκεια της μιάμισης ώρας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά», υποστηρίζουν και ανταλλάσσουν τα εισιτήριά τους.

Η εταιρία τονίζει ότι πρόκειται για παράνομη πράξη που επιφέρει μέχρι και φυλάκιση 3 μηνών. Το νομικό πλαίσιο σχετικά με την παραχώρηση επικυρωμένου εισιτηρίου στο μετρό αναλύεται σε προηγούμενο άρθρο του e-lawyer στο tvxs.

Στο μεταξύ, στη Θεσσαλονίκη μέλη των Επιτροπών Ακρίβεια – STOP πραγματοποίησαν σειρά διαμαρτυριών στην πόλη, αντιδρώντας στις πρόσφατες αυξήσεις στα εισιτήρια που πραγματοποίησε ο ΟΑΣΘ και τον ανάγκασαν να πάρει πίσω τις αυξήσεις.

7 στους 10 «μετρούν» τα ευρώ

Λιγότερες αγορές, μείωση των αποταμιεύσεων και σπανιότερες έξοδοι για διασκέδαση μέτρησε έρευνα της Focus Bari που δημοσιεύεται στο «Βήμα». Το 47% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι χρησιμοποιεί τα χρήματα που έχει στην άκρη για να τα βγάλει πέρα, το 72% πως δαπανά χρήματα πιο προσεκτικά (το 21% δεν άλλαξε τον τρόπο που ξοδεύει, το 7% περνά πιο άνετα) ενώ το 75% συγκρίνει τιμές περισσότερο από παλιά.

Το 56% αγοράζει μόνο τα απολύτως απαραίτητα, το 68% όσα έχουν αξία για εκείνον/η, το 77% συγκρίνει ποιότητα-μάρκα, το 72% προτιμά μάρκα σε προσφορά, το 56% τη φθηνή μάρκα. Ακόμα, το downloading ταινιών αυξήθηκε κατά 48%, η διασκέδαση εντός σπιτιού κατά 51%, η αγορά ηλεκτρικών συσκευών κατά 42% και το chatting/κοινωνικά δίκτυα κατά 52%.

Παράλληλα, οι έξοδοι ελαττώθηκαν (σινεμά 46%, κλαμπ 42%, φαγητό 38% και συναυλίες-θέατρο 33%). Τέλος, το 56% των ερωτηθέντων κάνει online αγορές ενώ το 65% συγκρίνει τιμές στο ίντερνετ.

Το παράδειγμα της κοινότητας Freeconomy

O Mark Boyle είναι ο ιδρυτής της κοινότητας Freeconomy και διατείνεται ότι έχει ζήσει χωρίς χρήματα τους τελευταίους 18 μήνες. Το βιβλίο του «The Moneyless Man» δημοσιεύτηκε πρόσφατα από την Oneworld. Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν στην κοινότητα και με τα οικονομικά δεδομένα της εποχής ίσως αυτά να είναι αρκετά.

Πως γίνεται όμως ένας άνθρωπος να ζήσει τόσο καιρό χωρίς χρήματα; Ο Mark Boyle τα κατάφερε μέσω της Freeconomy. Η κοινότητα έχει 21.037 μέλη σε 143 χώρες. Τα μέλη της μοιράζονται 336.393 δεξιότητες, 65.980 εργαλεία και 337 χώρους. Για να συμμετάσχει κανείς στην κοινότητα δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από ένα απλό sign up. Ο καθένας δηλώνει τις δεξιότητες, τα εργαλεία και τους χώρους που ο ίδιος είναι διατεθειμένος να μοιραστεί και το χρόνο κατά τον οποίο είναι διατεθειμένος να το κάνει. Έπειτα μπορεί να ψάξει ότι εκείνος χρειάζεται. Μία δεξιότητα, ένα εργαλείο ή ένα χώρο. Μία λίστα ανθρώπων σε κοντινή απόσταση, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να μοιραστούν αυτό που ο άλλος χρειάζεται εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή. Ένα μήνυμα μέσω του site, στη συνέχεια, είναι αρκετό.

«Αν παραγάγαμε το δικό μας φαγητό δεν θα σπαταλούσαμε το ένα τρίτο, όπως κάνουμε σήμερα. Αν κατασκευάζαμε τους δικούς μας πίνακες και καρέκλες δεν θα τους πετούσαμε για να αλλάξουμε τη διακόσμηση. Αν μπορούσαμε να δούμε το παιδί που εργάζεται υπό στρατιωτική παρουσία σε σκλαβοπάζαρο θα σκεφτόμασταν δύο φορές πριν αγοράσουμε καινούργιο τζιν. Τα χρήματα, ως μέθοδος συσσώρευσης πλούτου επέτρεψαν στους ανθρώπους την εκμετάλλευση των τραπεζών, των προσώπων, του περιβάλλοντος και των ζώων. Έχει υποκαταστήσει τις κοινότητες, τους φίλους και τις οικογένειες ως νούμερο ένα πηγή ασφάλειας για τους ανθρώπους» αναφέρεται στο site της κοινότητας.

Ως στόχο, η Freeconomy προβάλει την επανασύνδεση των ανθρώπων στις τοπικές κοινωνίες μέσω της μοιρασιάς. Η μοιρασιά πόρων είναι καλύτερη για το περιβάλλον, εξοικονομεί χρήματα ενώ δημιουργεί και φιλίες μεταξύ ανθρώπους που ζουν κοντά. Η κοινότητα χαρακτηρίζει την κατάσταση win-win-win.

Όλα όσα τα μέλη της κοινότητας μοιράζονται μεταξύ τους είναι φυσικά δωρεάν και δεν ανταλλάσσουν μεταξύ τους ποτέ χρήματα παρά μόνο αγαθά ή υπηρεσίες. Τα μέλη της Freeconomy βοηθούν ο ένας τον άλλο αλλά όχι για το κέρδος. Η γνωριμία με άλλους ανθρώπους, η απόκτηση καινούργιων δεξιοτήτων, η ανταλλαγή εργαλείων και γενικώς η προσφορά στους άλλους που ανταποδίδεται με προσφορά είναι το κεντρικό μέλημα της κοινότητας.

Η φιλοσοφία

Η φιλοσοφία στην οποία στηρίζεται η Freeconomy την διαφοροποιεί από τις άλλες μορφές εναλλακτικής οικονομίας. Την ώρα που οι άλλοι επικεντρώνονται στην έννοια της ανταλλαγής, η Freeconomy βασίζεται σε μία λογική «Pay-it- Forward» («Ξεπλήρωσέ/Προώθησε το στον επόμενο») αλλά και σε μία λογική ανιδιοτέλειας. Πολλοί είναι βέβαια αυτοί που θα ανησυχήσουν. Για παράδειγμα πως μπορεί ένα μέλος να εγγυηθεί ότι κάποιος στον οποίο πρόσφερε βοήθεια θα του ανταποδώσει την εύνοια. Η απάντηση είναι κανείς.

Η ιδέα της κοινότητας βασίζεται στην εμπιστοσύνη για τους ανθρώπους κι αυτή η εμπιστοσύνη είναι η μόνη εγγύηση. Όσον αφορά το ζήτημα που σίγουρα τρομάζει τους περισσότερους, δηλαδή κατά πόσον όσοι συμμετέχουν είναι ασφαλείς. Τα μέλη της κοινότητας έχουν το δικαίωμα να αφήσουν στον διαδικτυακό τόπο αναφορές για άλλα μέλη. Αν κάποιος έχει πολλά θετικά μηνύματα, τότε ο παράγοντας του κινδύνου ελαχιστοποιείται.

Ωστόσο, η κοινότητα δεν μπορεί να εγγυηθεί την αυθεντικότητα των μελών. Αυτό που προτείνει είναι κατά την πρώτη επαφή με κάποιον άγνωστο κάθε μέλος να έχει μαζί του κάποιο φίλο ή να ειδοποιεί ότι έχει συνάντηση με κάποιον Freeconomist.

ΠΗΓΗ: http://tvxs.gr/


Εκείνο το Σαββατιάτικο απόγευμα στη Μεσούντα…

16 Ιουνίου 1945: Πέρασαν 65 χρόνια μετά τον θάνατο του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ. Ένα από τα πιο α μ φ ι λ ε γ ό μ ε ν α πρόσωπα της Ελληνικής Ιστορίας, τον συκοφάντησαν και τον θαύμασαν εχθροί και φίλοι. Ο λαός και οι αντάρτες τον λάτρεψαν. Όμως, εφέρετο να είναι αναμειγμένος σε 4.000 περίπου εγκλήματα… Το μυστήριο της τελευταίας μάχης του Βελουχιώτη και τα αποκρουστικά «τρόπαια» των διωκτών του

Πολλοί σημειώνουν ότι ήταν μοναδική προσωπικότητα η οποία κατόρθωνε πάντα να στοχεύει στο φιλότιμο και στον πατριωτισμό των σκλαβωμένων Ελλήνων. Πήρε επάνω του την υπόθεση δημιουργίας του ΕΛΑΣ και τον έκανε κτήμα όλου του λαού. Το μυστήριο της τελευταίας μάχης του Βελουχιώτη και τα αποκρουστικά «τρόπαια» των διωκτών του. Τι απέγινε το κεφάλι του Άρη και του Τζαβέλλα;

Εξήντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη ένα μακάβριο ερώτημα περιμένει απάντηση: Τι απέγινε το κομμένο του κεφάλι - «λάφυρο» των διωκτών του - μαζί με εκείνο του πρωτοπαλίκαρού του, Τζαβέλλα, μετά τη δημόσια διαπόμπευσή τους στον φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων; Με αφορμή την επέτειο από τον θάνατό του στις 16 Ιουνίου 1945 στη χαράδρα του Φάγγου στη Μεσούντα Άρτας, όπου εγκλωβίστηκε από διάφορες ομάδες και άνδρες του 118ου Τάγματος Εθνοφυλακής, διάφορα δημοσιεύματα επιχειρούν να φωτίσουν την τελευταία και τραγικότερη πράξη συμβολισμού του δράματος του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ και θρύλου της ΕΑΜικής εθνικής αντίστασης.

H αντίστροφη μέτρηση για τον Άρη Βελουχιώτη (Θανάσης Κλάρας) ξεκινά ουσιαστικά με τη Συμφωνία της Βάρκιζας (Φεβρουάριος 1945), η οποία προέβλεπε την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ, καθώς και την εξαίρεση από τη χορήγηση πολιτικής αμνηστίας για τα πολιτικά αδικήματα «των συναφών κοινών αδικημάτων κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήταν απαραιτήτως αναγκαία διά την επιτυχίαν του πολιτικού αδικήματος», κάτι που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τον δωσιλογισμό στο πλαίσιο του ανελέητου ανθρωποκυνηγητού που είχε εξαπολύσει.

Ο Βελουχιώτης καταδίκασε τη Συμφωνία της Βάρκιζας ως αποκορύφωμα των Συμφωνιών του Λιβάνου (Μάιος 1944) και της Καζέρτας (Σεπτέμβριος 1944) - οι οποίες συνιστούσαν σταδιακή διολίσθηση σε συμβιβαστικές δεσμεύσεις του EAM έναντι του βρετανικού παράγοντος και της κυβέρνησης υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου - και βεβαίως της ανοιχτής σύγκρουσης μεταξύ Βρετανών και ΕΛΑΣ τον Δεκέμβριο του '44 στην Αθήνα, με τον Άρη να αφήνεται εκτός του πεδίου της μάχης, να κυνηγά κατ' εντολήν της ηγεσίας του KKE τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο.

Ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ τασσόταν υπέρ της συνέχισης της ένοπλης δράσης, θεωρώντας υποχωρητική τη στάση των ηγεσιών του EAM και του KKE. Είχε μάλιστα εκπονήσει σχέδιο για την κατάληψη της Αθήνας αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών προτού οι Βρετανοί - και η επίσημη κυβέρνηση - προλάβουν να ελέγξουν την κατάσταση, κάτι ωστόσο που δεν έγινε αποδεκτό.

H αποκήρυξη

H αλληλογραφία του με το Πολιτικό Γραφείο του KKE και οι επαφές που είχαν μαζί του στελέχη με σκοπό να τον μεταπείσουν δεν απέδωσαν, όπως άλλωστε δεν καρποφόρησε και η προσπάθειά του να εξασφαλίσει κομματικό «διαβατήριο» - παρά τις διαβεβαιώσεις της ηγεσίας - για την έξοδό του από τη χώρα προς την Αλβανία και από εκεί ενδεχομένως στη Γιουγκοσλαβία ή, ακόμη, και στη Σοβιετική Ένωση, ώστε να θέσει στα «αδελφά κόμματα» τις απόψεις του. Οι διαφωνίες του σύντομα έλαβαν ανοιχτό χαρακτήρα, με τον αρχηγό του ΕΛΑΣ να κατακεραυνώνει τις πολιτικές επιλογές της ηγεσίας σε κομματικές συνάξεις και την ηγεσία να πνέει μένεα εναντίον του. H διάσταση ανάμεσά τους κορυφώθηκε με την εξαγγελία από μέρους του της δημιουργίας ενός Μετώπου Εθνικής Ανεξαρτησίας (MEA).

Από την πλευρά του ο τότε γραμματέας του KKE Γιώργης Σιάντος θα εμμείνει στη «γραμμή» της «αναμονής» με το προκάλυμμα της «μαζικής πολιτικής δράσης». «Σου συνιστούμε να ξανασκεφθείς καλά αυτό το ζήτημα» θα γράψει στον Άρη στις 3 Μαρτίου του 1945. Μάλιστα σε μια προσπάθεια να θέσει τον Βελουχιώτη υπό έλεγχο θα τον καλέσει στην Αθήνα «ως εφεδρεία» ή σε αντίθετη περίπτωση θα του ζητήσει να μείνει κρυμμένος. Εκείνος δεν υπακούει. Θα στείλει τον ίδιο μήνα επιστολή προς τα μέλη της KE του KKE όπου θα διατυπώνει τις διαφωνίες του με τις κεντρικές επιλογές του κόμματος όπως αυτές αποτυπώνονταν στις υπογραφείσες συμφωνίες.

H «δολοφονία»

Έτσι τον Απρίλιο του '45 η 11η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής θα προχωρήσει στην αποκήρυξη και στη διαγραφή του. H απόφαση θα κρατηθεί κρυφή και μόνο δύο μήνες αργότερα θα δημοσιευθεί στον «Ριζοσπάστη» η τελεσίδικη καταδικαστική κρίση του Πολιτικού Γραφείου - κατά τραγική σύμπτωση την ημέρα που ο Άρης θα άφηνε την τελευταία του πνοή περικυκλωμένος από συμμορίτες στη Μεσούντα, το απόγευμα του Σαββάτου της 16ης Ιουνίου 1945. H απόφαση αυτή ανέφερε: «Ο Κλάρας αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το KKE επειδή λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να ξαναγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το KKE του 'δωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το KKE με την τυχοδιωκτική και ύποπτη στάση του που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο KKE δεν έχει θέση κανένας οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι όταν οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική πειθαρχία».

H επιστροφή του γενικού γραμματέα του KKE Νίκου Ζαχαριάδη στην Ελλάδα στις 29 Μαΐου του 1945 από το στρατόπεδο του Νταχάου, όπου ήταν έγκλειστος καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, θα αναπτερώσει τις ελπίδες του Βελουχιώτη, ο οποίος πίστεψε πως θα μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί του. Ο Άρης θα επιδιώξει συνάντηση μαζί του, αλλά δεν θα τα καταφέρει ποτέ. Θα μείνει περιπλανώμενος να ψάχνει μάταια για το «σημείωμα» που θα του χορηγούσε το κόμμα για να βγει - με την έγκρισή του - από τη χώρα, ώσπου θα συναντήσει τον θάνατο.

Στις 12 Ιουνίου ένα μονόστηλο στη δεύτερη σελίδα του «Ριζοσπάστη» θα διαλύσει κάθε ελπίδα του: «Ο σ. Ζαχαριάδης μάς ανακοίνωσε ότι η KE του KKE αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήλθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοιχτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Βελουχιώτης και ύστερα από τη σύναψη της Συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. H δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να χτυπάει το KKE, να παραβιάζει τη Συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμία καθυστέρηση για την ανοιχτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη».

H «επικήρυξη»

Την παραμονή του θανάτου του, Παρασκευή 15 Ιουνίου 1945, ο «Ριζοσπάστης» θα επανέλθει με πρωτοσέλιδο σχόλιο υπό τον τίτλο «Χαμένος κόπος»: «H αντίδραση θορυβεί γύρω από το ζήτημα της διαγραφής του Άρη Βελουχιώτη και ανέλαβε την υπεράσπισή του. Μάταια όμως θορυβεί» έγραφε και, αφού αναφερόταν στο «στιγματισμένο» κομματικό του παρελθόν και πώς παρά ταύτα τον εμπιστεύθηκε το κόμμα καθιστώντας τον αρχικαπετάνιο του ΕΛΑΣ για να διαφωνήσει όμως εκείνος μαζί του «εξυπηρετώντας την αντίδραση», κατέληγε: «Για τους λόγους αυτούς και ανεξάρτητα από τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αντάρτικο αγώνα, το KKE δεν δίστασε ούτε στιγμή και τον διέγραψε».

Το γεγονός της διαγραφής του παύει να είναι μυστικό με τη στενή κομματική έννοια και γίνεται ή εμφανίζεται από την ηγεσία ως στοιχείο ευρύτερης πολιτικής αντιπαράθεσης. Σε εσωκομματικό επίπεδο οι οργανώσεις του KKE είχαν ενημερωθεί σχετικά με εμπιστευτικό γράμμα που εστάλη από την Αθήνα μετά την 11η Ολομέλεια ώστε να απομονωθεί ο Βελουχιώτης - «ούτε ψωμί ούτε νερό στον δηλωσία Μιζέρια - Άρη» ήταν το σύνθημα.

Το «ραντεβού»

Ο Βελουχιώτης δεν μπορεί παρά να είχε ειδοποιηθεί από κάποιον για την αποκήρυξή του. Παραμένει ωστόσο αδιευκρίνιστο αν έφτασε στα χέρια του και πότε η απόφαση διαγραφής του. Κατά μία εκδοχή τη μοιραία ημέρα της 16ης Ιουνίου του ενεχείρισαν ένα χαρτί. Ένας από τους άνδρες της ομάδας του, ο Δ. Καραθάνος, έχει υποστηρίξει («Αντίο Καπετάνιε», Φιλίστωρ, 1996) επικαλούμενος τις μαρτυρίες των Θάνου (Φώτης Μαστροκώστας), Έκτορα (Ιωάννης Μαδωνής) και Λέοντα (Ιωάννης Νικολόπουλος), ανταρτών επίσης του Άρη που βρέθηκαν κοντά του ως το τέλος, ότι το απόγευμα της μοιραίας ημέρας έφτασε στη χαράδρα της Μεσούντας ένας άνθρωπός του, γνωστός από το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ, ο Ηλίας Τσιουμάνης, και του έδωσε «ένα διπλωμένο χαρτί» το οποίο διάβασε παράμερα. Να ήταν η απόφαση της διαγραφής που είχε δημοσιευθεί αυθημερόν στον «Ριζοσπάστη» προφανώς είναι δύσκολο.

Ο θάνατος

Ωστόσο όλα πια είχαν κριθεί. Εκείνο το απόγευμα θα εκδηλωνόταν η χαριστική επίθεση κατά του τμήματος του Άρη, τερματίζοντας έτσι έναν «κρυφτοπόλεμο» πολλών ημερών. Τη θέση του είχαν εντοπίσει (μετά από υποδείξεις τσοπαναραίων και χωρικών) οι παρακρατικές ομάδες του Βόιδαρου, οπλαρχηγού του Ζέρβα και του Μόκκα, με μέλη τους πρώην ΕΔΕΣίτες, και οι άνδρες του 118ου Τάγματος Εθνοφυλακής. Όταν ο κλοιός έσφιγγε, ο Βελουχιώτης έδωσε τη διαταγή να τραβήξουν όλοι προς τον Αχελώο, που διασχίζει την περιοχή, ενώ εκείνος έμεινε πίσω και κατόπιν ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Οι καπετάνιοι κρατούσαν μία τελευταία σφαίρα για τον εαυτό τους. Ο Τζαβέλλας φώναξε στους άλλους πως ο αρχικαπετάνιος σκοτώθηκε. Ζήτησε να τον ακολουθήσουν στον θάνατο. Εκείνοι δεν συμφώνησαν. Το πρωτοπαλίκαρο του Άρη έσκισε τις φωτογραφίες που είχε ο αρχηγός πάνω του, έσπασε το ρολόι του και το πιστόλι του, τον «Ελβετό», και όταν απομακρύνθηκαν οι υπόλοιποι αγκάλιασε το άψυχο σώμα του και τράβηξε την περόνη μιας χειροβομβίδας «Μιλς». Αυτή είναι η μία από τις εκδοχές του θανάτου του. Υπάρχει και εκείνη που λέει ότι ο Άρης δεν αυτοκτόνησε με το πιστόλι του αλλά με τη χειροβομβίδα, έχοντας πλάι του τον πιστό του συναγωνιστή Τζαβέλλα, ενώ οι επίσημες αναφορές του Στρατού ήθελαν τον 40χρονο ηγέτη του ΕΛΑΣ να έχει πέσει από τα πυρά των διωκτών του.

H διαπόμπευση

Τη Δευτέρα 18 Ιουνίου 1945 η ανταπόκριση των «Νέων» από την Πάτρα ανέφερε: «Έξω της Άρτης και παρά την θέσιν Μεσίντα τμήματα Εθνοφυλακής ενεπλάκησαν με την συμμορίαν του Άρη Βελουχιώτη. Μετά πολύωρον μάχην η συμμορία του Βελουχιώτη διελύθη, ενώ αυτός ούτος ο Βελουχιώτης μετά του καπετάν Τζαβέλλα εφονεύθησαν. Προστίθεται, ότι η συμπλοκή εγένετο την 3ην απογευματινήν του Σαββάτου και ότι συνελήφθη ο εγκληματίας Σωτήριος Δράκος, μέλος της συμμορίας. Αι κεφαλαί των φονευθέντων μεταφέρονται εις Τρίκαλα».

Την είδηση του θανάτου θα επιβεβαιώσει και ο «Ριζοσπάστης», μιλώντας όμως για αυτοκτονία. Το δημοσίευμα της Τρίτης 19 Ιουνίου στη δεύτερη σελίδα έφερε τον τίτλο: «Ο Άρης αυτοκτόνησε αφού τραυματίστηκε σε συμπλοκή με Άγγλους, Εθνοφύλακες και μοναρχικούς ληστοσυμμορίτες». H ανταπόκριση από τη Λάρισα σημείωνε ότι «κατά τη διάρκεια της μάχης ο Άρης τραυματίστηκε και για να μη συλληφθεί αιχμάλωτος αυτοκτόνησε με χειροβομβίδα της οποίας προκάλεσε την έκρηξη». Και κατέληγε: «Με την ίδια χειροβομβίδα σκοτώθηκε και ο Τζαβέλλας. Τα κεφάλια του Βελουχιώτη και του Τζαβέλα τα έκοψαν με μαχαίρια και τα μετέφεραν στα Τρίκαλα, όπου τα κρέμασαν στους φανοστάτες της κεντρικής πλατείας».

Ο κανιβαλισμός

Τα κεφάλια έκοψε ο έμπιστος της προσωπικής φρουράς του Άρη, καπετάν Δράκος με σουγιά κατ' εντολήν του Βόϊδαρου. H μαρτυρία του ΕΔΕΣίτη A. Λύκκα από την Ελάτη Άρτας, όπως την κατέγραψε ο γιατρός X. Γκούβας το 1985, είναι συγκλονιστική: «Ο Βόιδαρος ήταν όλο χαρά και διέταξε τον Δράκο να κόψει το κεφάλι του Άρη με τον σχιά (σουγιά). Εκείνος δεν μπορούσε ούτε ανάσα να πάρει. Έβγαλε έναν σχιά, απ' αυτούς που διπλώνουν στα δύο, και πήγε κοντά να κόψει το κεφάλι του Άρη.

Έλα όμως που ο σχιάς δεν έκοβε και ταλαιπωρήθηκε ο έρμος. Πρέπει να 'κανε περισσότερα από δεκαπέντε λεπτά ν' αποκόψει το κεφάλι. Δυσκολεύθηκε εκεί που είναι τα νεύρα. Ο Βόιδαρος έπιασε το κεφάλι από τα μαλλιά και το σήκωσε ψηλά να το δουν όλοι όσοι ήταν εκεί τριγύρω. Καθώς έσταζε ακόμα αίματα, το έβαλαν στον τουρβά. Για να μη μυρίσει στη διαδρομή το παραφούσκωσαν με αλάτι».

Τα «λάφυρα» μεταφέρθηκαν μέσω Μεσούντας (στην πλατεία της οποίας στήθηκε γλέντι από τους παρακρατικούς) και Μυρόφυλλου (όπου τα επεδείκνυαν ακουμπισμένα σε ένα πεζούλι έξω από το καφενείο του χωριού), στα Τρίκαλα. Το έγγραφο του στρατιωτικού διοικητή Λάρισας συνταγματάρχη Μουκανάκη της 18ης Ιουνίου αναφέρει: «Αι κεφαλαί των Άρη και Τζαβέλλα εξετέθησαν εις κοινήν θέαν εις την πλατείαν της πόλεως Τρικκάλων. Εδόθη διαταγή να ταφώσι μετά την λήψιν των διαφόρων φωτογραφιών κτλ. παρά της σημάνσεως Χωροφυλακής Τρικάλων». Τάφηκαν όμως;

Οι μαρτυρίες

Οι μαρτυρίες, σε συνδυασμό με τα δημοσιεύματα της εποχής, για το πόσο έμειναν κρεμασμένα τα κεφάλια στον φανοστάτη διαφέρουν. Αλλού προκύπτει πως ήταν από 18 ως 20 Ιουνίου και αλλού από 17 ως 19 Ιουνίου, και στις δυο περιπτώσεις πάντως λιγότερο από 48 ώρες. Ήταν πιασμένα με σχοινί (ή συρματόσχοινο) από τις άκρες ενός πασάλου, ο οποίος δέθηκε σε προσιτό για τα μάτια των αποσβολωμένων πολιτών σημείο του πανύψηλου φανοστάτη που έστεκε στην κεντρική πλατεία Ρήγα Φεραίου.

H «Ακρόπολη» θα γράψει: «Πυκνά πλήθη παρήλασαν από την πλατείαν όπου ήσαν ανηρτημέναι αι κεφαλαί διά σχοινίων από τον πάσσαλον. Το θέαμα ήτο φρικιαστικόν...». Ενώ ο δημοσιογράφος και μέλος του 118ου Τάγματος Εθνοφυλακής Ρίζος Μπόκοτας («Ποιος κρύβει το κεφάλι του Άρη Βελουχιώτη», Γλάρος, 1984) θα καταγράψει: «Το κρέμασμα των κεφαλιών ακολουθεί μια γιορτή ζούγκλας που διαρκεί ως το ξημέρωμα της άλλης μέρας, με πίπιζες, νταούλια, ζουρνάδες, βασιλικά θούρια και με το "Ζέρβα μ', σε θέλει ο βασιλιάς..."».

Στο ρεπορτάζ της 19ης Ιουνίου η «Ελευθερία» του Πάνου Κόκκα αναφέρει ότι «αι κεφαλαί των δύο αρχηγών εξετέθησαν προς κοινήν θέαν εις την κεντρικήν πλατείαν των Τρικκάλων καθ' όλην την ημέραν της χθες, χιλιάδες δε κόσμου παρήλασαν διά να ίδουν την κεφαλήν του φοβερού Άρη». H εφημερίδα μεταφέρει και την εξής σημαντική πληροφορία: «Αργά την νύκτα αι Αρχαί απέσυρον τας εκτεθειμένας κεφαλάς, πιστεύεται δε ότι αύται ταριχευόμεναι θα μεταφερθούν ενταύθα. Τα πτώματα εγκατελείφθησαν εις τον τόπον της μάχης». H πληροφορία για ενδεχόμενη μεταφορά των κεφαλιών στην Αθήνα έχει το ειδικό ενδιαφέρον της, σε συνδυασμό με το ταξίδι του Ναπολέοντα Ζέρβα στα Τρίκαλα, ενώ ως προς τις σορούς των δύο ανταρτών οι επικρατέστερες εκδοχές, που προκύπτουν από μαρτυρίες, είναι δύο: ή ότι πετάχτηκαν επί τόπου στον Αχελώο ή ότι τις περιέφεραν στα χωριά με κάρο και κατόπιν τις πέταξαν. Σε κάθε περίπτωση θεωρείται μάλλον βέβαιο ότι δεν βρέθηκαν και δεν ετάφησαν ποτέ. Ωστόσο ούτε για τις σορούς έχει αποκαλυφθεί τι πραγματικά συνέβη.

Ο προσκεκλημένος

Ο ιδρυτής του ΕΔΕΣ φέρεται να ανέβηκε με κουστωδία από την Αθήνα για να συγχαρεί τους εθνικόφρονες για τη μεγάλη επιτυχία τους να πιάσουν τον «αρχισυμμορίτη» - και θανάσιμο αντίπαλό του - Βελουχιώτη (με τον οποίο είχε μακρινή συγγένεια). Μετά τις κανιβαλικές εκδηλώσεις γύρω από τον φανοστάτη και την αποκαθήλωσή τους τα κεφάλια μεταφέρθηκαν μέσα σε τσουβάλι από παρακρατικούς και χωροφύλακες στην τότε Διοίκηση Χωροφυλακής, σε ένα υπόγειο, και τοποθετήθηκαν μέσα σε τσίγκινο καζάνι με πάγο και αλάτι ώσπου να τα δει ο Ζέρβας. Οι παρακρατικοί δεν θα διστάσουν να κυκλοφορήσουν στην πόλη χλευαστικά τη φήμη ότι τα κεφάλια τα πέταξαν «σε βόθρο» ή ότι τα έριξαν «στα σκυλιά»!

Υπάρχει ωστόσο η εκδοχή ότι τα κεφάλια δεν πετάχτηκαν ούτε θάφτηκαν, αλλά μεταφέρθηκαν. Ο αρχηγός του ΕΔΕΣ φθάνει στα Τρίκαλα (το ταξίδι του τοποθετείται χρονικά γύρω στις 20 - 21 Ιουνίου) και οδηγείται στη διοίκηση για να δει τα «τρόπαια», ενώ το βράδυ θα οργανωθεί γλέντι προς τιμήν του υψηλού προσκεκλημένου στη σάλα κάτω από το ξενοδοχείο «Πανελλήνιον», παρουσία γνωστών συμμοριτών του θεσσαλικού κάμπου, όπως ο Σούρλας από τα Φάρσαλα και ο Τσιαντούλας από τα Τρίκαλα.
«Αι δύο κεφαλαί ενεταφιάσθησαν ήδη»...

Τα κεφάλια φέρεται να είχαν τοποθετηθεί σε δοχείο πετρελαίου που σφραγίστηκε και κατόπιν γεμίστηκε με οινόπνευμα από το στόμιο, ενώ τα ίχνη τους χάνονται με την αναχώρηση του Ζέρβα για την Αθήνα. Κατά τον ισχυρισμό του Μπόκοτα - αλλά και τις υποψίες άλλων - τα κεφάλια μεταφέρθηκαν στην Αθήνα «για να καταλήξουν στο Εγκληματολογικό Μουσείο, δίπλα σε εκείνα των λήσταρχων Γιαγκούλα, Μπαμπάνη, Τζαμήτρα κ.ά.». H φήμη αυτή ωστόσο ουδέποτε επιβεβαιώθηκε, ενώ κατηγορηματικά τη διέψευσε - εμφανώς ενοχλημένος - ο σημερινός υπεύθυνος του Εγκληματολογικού Μουσείου καθηγητής Ιατροδικαστικής κ. Σ. Κουτσελίνης όταν του θέσαμε το θέμα. (Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1933 και βρίσκεται στην Ιατρική Σχολή στην περιοχή Γουδί, ενώ η πρόσβαση σε αυτό δεν επιτρέπεται στο ευρύ κοινό και στους δημοσιογράφους.)

H «Ελεύθερη Ελλάδα», το όργανο του EAM, ζητούσε στις 20.6.1945 να κατεβάσουν τα κεφάλια από τον φανοστάτη και να τα μεταφέρουν στον Γοργοπόταμο για να ταφούν, «εκεί που ο Άρης δόξασε την Ελλάδα». Και καλούσε «να μη μιλούν για ταρίχευση και για μεταφορά του λειψάνου στην Αθήνα». H «Ακρόπολις» ωστόσο θα γράψει την επομένη ότι «αι δύο κεφαλαί ενεταφιάσθησαν ήδη συμφώνως προς εντολήν των Αρχών», κάτι που θεωρείται από πολλούς το πιο πιθανό. Πού όμως; Κανείς δεν έμαθε ποτέ! Κάποιοι από εκείνους που έζησαν τα μακάβρια γεγονότα εικάζουν ότι τα κεφάλια θάφτηκαν εν όσω ήταν στα Τρίκαλα - και σε άγνωστο σημείο για να μη γίνουν πόλος προσέλκυσης των ομοϊδεατών του Άρη - και ότι ουδέποτε μετεφέρθησαν στην Αθήνα. Παρά τις προσπάθειες όμως που κατέβαλαν επί σειρά ετών οι ανιψιές του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ, θυγατέρες του αδελφού του, Μπάμπη Κλάρα, αλλά και συναγωνιστές του, δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν την αλήθεια.


ΠΗΓΕΣ: Λάμπρος Σταυρόπουλος «Το Βήμα» 18.6.10. Ιστοσελίδες «Πάρε Δώσε»-Τάσος Κατίντζαρος και «Ελεύθερος πολιορκημένος»