Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
"Άλλα Λόγια" από την 2η σελίδα της ΓΝΩΜΗΣ
Δέκα ήταν πίσω απ’ το πανό της ΑΔΕΔΥ στην πορεία της περασμένης Πέμπτης και πρώτος –καλά μαντέψατε – ο γραμματέας της ΝΕ ΠΑΣΟΚ, πρόεδρος της τοπικής ΑΔΕΔΥ και υποψήφιος για υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης… Μ’ ένα χαμόγελο μέχρι πέρα και πάντα πρώτος…
Φυσικά και δεν εξήγησε στους συναγωνιστές απεργούντες και κινητοποιούμενους, τι ψήφισε ο βουλευτής, του οποίου είναι κομματάρχης και στηρίζει κάθε υποψηφιότητά του (ακόμα και για Μητροπολίτη), για το ασφαλιστικό και άλλα θέματα, τα οποία είναι και αιτήματα των εργαζομένων που απεργούν…
Αλλά τι τα θέλουμε… Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης και ότι άλλο προκύψει, είναι παντός καιρού… Θα είναι πάντα πρώτος στους αγώνες και θα κάνει ότι αυτός (με την στήριξη του βουλευτή) αποφασίζει…
Και όταν θα συναντώνται τα βράδια, ο βουλευτής, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης και ότι άλλο προκύψει, θα θυμούνται το γνωστό κομμάτι το Νιόνιου για να το λένε και να αυτοθαυμάζονται: «Και ο λαός που μας χειροκροτεί….»
*****
Πήγαν πολλοί να παρακολουθήσουν την συναυλία της Φιλαρμονικής του ΣΚΟΥΦΑ και όλοι έφυγαν με το ερωτηματικό: Γιατί να επιλέξουν την κεντρική πλατεία, που ο μόνος ελεύθερος χώρος της, είναι εκεί που μπορούν (ακόμα) και παίζουν τα παιδιά… Δηλαδή μπροστά στον ΟΤΕ, όπου υπήρχε η δυνατότητα να τοποθετηθεί το πατάρι και ελάχιστες καρέκλες…
Θυμωμένος συμπολίτης μας, που παρακολουθούσε την συναυλία μας έλεγε : «Δεν μπορεί να έρθει τώρα ο Πάνος εδώ, να δει την κατάντια της πλατείας, που δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος, ούτε οι εκδηλώσεις του Δήμου να γίνουν;»
Τι να απαντήσουμε εμείς; Έχουμε καταγράψει την αθλιότητα και δεν μας παίρνει να το κάνουμε συνέχεια, γιατί θα μας περάσουν για γραφικούς ή ότι σε κάτι άλλο μπορεί να στοχεύουμε…
Όσο για τον Πάνο, δεν πρόκειται να περάσει απ’ την πλατεία, γιατί δεν θέλει με την παρουσία του να… νομιμοποιήσει τα παράνομα καταστήματα, ενώ μπορεί με την θεσμική του ιδιότητα να αποκαταστήσει τη νομιμότητα και δεν το κάνει…
Τυχαίο; Δε νομίζω…
*****
Ο Σωτήρης είχε αποφασίσει να… στασιάσει και δήλωνε από δω κι από κει ότι θα τον ρίξει, ζητώντας μάλιστα στην προσπάθειά του αυτή να τον στηρίξουν και άλλα στελέχη του χώρου, ώστε να «πατάει γερά» στις επιλογές κόντρας που είχε κάνει… άρχισε λοιπόν τις συζητήσεις…
Κυριακή πρωί παίρνει στο κινητό τηλέφωνο, ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και του ζητάει να συναντηθούν επειγόντως! Κυριακή πρωί και απ’ την άλλη άκρη της γραμμής, ο παράγοντας, έλεγε πως καλύτερα είναι να το αφήσουν για την επόμενη ημέρα. Ο Σωτήρης επέμενε, συναντήθηκαν σε καφετέρια της περιφερειακής οδού…
Εκεί μπήκε μπροστά το σχέδιο, συμφώνησαν και έκτοτε ο παράγοντας της ιστορίας μας, δεν μπόρεσε να ξανασυναντηθεί με τον Σωτήρη… Δυό τρεις φορές που τον βρήκε τυχαία στον δρόμο τον ρώτησε τι γίνεται και έπαιρνε την απάντηση πως θα τα πουν σε λίγες ημέρες και ακόμη τον αναζητεί να δει την τύχη της κίνησης…
Στο μεταξύ μεσολάβησε ένα γεγονός… Ο αντιδήμαρχος Παπαγιάννης παραιτήθηκε (ή τον παραίτησαν) και ο Σωτήρης ανέλαβε αντιδήμαρχος… Όμως ο παράγοντας τον ψάχνει, όχι για να ζητήσει εξηγήσεις, αλλά για να γνωρίζει αν υπάρχει η κίνηση του Σωτήρη ακόμη και μην τυχόν τον έχει κι αυτόν στα χαρτιά του γραμμένο…
Και θέλει να το γνωρίζει αυτό, γιατί ήδη έχει αποφασίσει να ενταχθεί σε άλλη κίνηση και δεν επιθυμεί να έχουμε παρατράγουδα… Μόνο γι’ αυτό, μου είπε… Όχι για τίποτα άλλο και ανησυχήσει ο Σωτήρης…
*****
Δεν φταίει που ο γραμματέας και πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, συντηρούσε επί είκοσι και πλέον ημέρες την φήμη ότι μπορεί να είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης, αλλά όσοι συμμετείχαν στην κομματική διαδικασία και… διέρρευσαν τα κομματικά μυστικά…
Μαθημένος απ’ την ΚΝΕ, όπου παλιά ήταν γραμματέας έχει ένα κάτι με τα κομματικά μυστικά, που δεν πρέπει να διαρρέουν, για να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με το τι βολεύει το στελεχιακό απαράτ. Να μην διαρρεύσει κανένας τα κομματικά μυστικά, να μην γνωρίζει κανένας τίποτα, να δούμε πως πάνε τα πράγματα και ανάλογα…
Χωρίς την άποψη των κοινών θνητών να ληφθούν αποφάσεις και να κριθεί το στέλεχος με τα κομματικά μυστικά, ως ο καταλληλότερος για αντιπεριφερειάρχης. Να συνεργαστεί με τον βουλευτή και να πάνε όλα καλά…
Πάνε αυτά Δημητράκη… Τα κομματικά μυστικά, είναι για το κόμμα που ήσουν πριν… Στα αστικά κόμματα που βρέθηκες να κάνεις το στέλεχος, όλα είναι υπό το φως της δημοσιότητας, γι’ αυτό και σου χάλασε το σχέδιο και αναγκάστηκες να κάνεις την ανάγκη φιλοτιμία, για να δηλώσεις, πως δεν ενδιαφέρεσαι να είσαι υποψήφιος για το χρίσμα…
*****
Ο νομάρχης Ιωαννίνων και υποψήφιος περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης εθεάθη προχθές στην Άρτα και εξ όσων διαπιστώσαμε είχε κατεύθυνση τη Νομαρχία Άρτας, όπου πρέπει να είχε σοβαρή συζήτηση με το νομάρχη Γιώργο Παπαβασιλείου.
Προφανώς ο στόχος της επίσκεψης ήταν να δει τι «παίζει» στην Άρτα, ποιόν θα επιλέξει για την θέση του αντιπεριφερειάρχη και φυσικά τους υποψηφίους περιφερειακούς συμβούλους.
Βέβαια η επίσκεψη έγινε χωρίς να έχουν ενημερωθεί πολλά στελέχη του κομματικού του χώρου και αυτό μπορεί να είναι και καλό και κακό. Καλό γιατί έκανε τις συζητήσεις με αυτούς που ο ίδιος επέλεξε και κακό γιατί κάποιοι που το έμαθαν άρχισαν να γκρινιάζουν…
*****
Και ο έτερος υποψήφιος περιφερειάρχης, αντιπρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Αργύρης, δεν πάει πίσω σε επικοινωνία με στελέχη της περιοχής μας. Μάθαμε ότι είχε συναντήσεις με κάποιους παράγοντες στους οποίους ο ίδιος πρότεινε να είναι στο ψηφοδέλτιο της Περιφέρειας, χωρίς να έχει λάβει επίσημες αποφάσεις…
*****
Άρχισαν τα τηλεφωνήματα από εταιρείας δημοσκοπήσεων σε σπίτια και γραφεία της Άρτας, όπου το ερώτημα είναι ποιος είναι ο καταλληλότερος για υποψήφιος δήμαρχος και απ’ το ένα κόμμα και απ’ το άλλο…
Σύμφωνα με όσα μπορέσαμε να μάθουμε πρέπει να γίνονται δημοσκοπήσεις και για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό της ΝΔ, με παράλληλες ερωτήσεις και για τα προβλήματα που υπάρχουν και το πόσο αποδοτική ήταν η θητεία του νυν δημάρχου Άρτας.
*****
Θα έχουμε και άλλες σημαντικές εξελίξεις για το θέμα της αναγνώρισης της Ψαραγοράς ως μνημείο, μιας και υπάρχουν ΑΚΟΜΗ άνθρωποι που με κάποια θέματα ασχολούνται σοβαρά και δεν επιτρέπουν να γίνονται πράγματα, για τα οποία θα μας αναθεματίζουν οι επόμενες γενιές, όπως το έκτρωμα της αξιοποίησης από ιδιώτη που είχε αποφασίσει η δημοτική αρχή.
Βεβαίως στο δημαρχιακό μέγαρο τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα, μιας και ο στόχος δεν γίνεται πράξη και θα φανεί στην κοινωνία ότι η δημοτική αρχή προσπαθούσε να κάνει κάτι με το οποίο ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ δεν συμφωνούσε. Αλλά τι να κάνουμε, οι επιλογές έχουν και το κόστος τους.
*****
Είναι πραγματικότητα… Η αποδοχή που συναντάει η υποψηφιότητα του μηχανικού Γιάννη Παπαλέξη, είναι πρωτόγνωρη για τα χρονικά της αυτοδιοίκησης στην Άρτα. Είναι αυτό που ζητάει ο πολίτης. Ανανέωση και ελπίδα ότι κάποτε η πόλη και φυσικά όλος ο νέος Δήμος, θα μπει σε άλλους ρυθμούς λειτουργίας, εκ διαμέτρου αντίθετους απ’ αυτούς που σήμερα κινείται και δημιουργούνται τόσα και τόσα προβλήματα.
Καθημερινά λοιπόν, δεκάδες συμπολίτες προτρέπουν τον Γιάννη Παπαλέξη να είναι υποψήφιος δήμαρχος και άμεσα να κινηθεί προς την κοινωνία, η οποία θα τον στηρίξει…
Τώρα πόσο ο ίδιος θα αξιοποιήσει την προτροπή αυτή, είναι ένα άλλο θέμα..
*****
«Εκχώρηση της πολιτικής αξιολόγησης στους ιδιώτες», χαρακτήρισε ο δημοτικός σύμβουλος Ιωαννίνων Αλέξανδρος Φαρμάκης, την διαδικασία της δημοσκόπησης που επιλέγουν τα κόμματα, για να επιλέξουν τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες. Ο ίδιος δεν δέχτηκε να μπει σε δημοσκόπηση και η δήλωσή του δίνει ένα σημαντικό μήνυμα, για τις μέρες που περνούμε.
Το είχαμε σημειώσει και στην «Γ», ότι απ’ όταν ανακαλύφτηκαν οι δημοσκοπήσεις εξαφανίστηκε η πολιτική και κάποιοι μας είχαν χαρακτηρίσει γραφικούς σε σχέση με την εμμονή μας στην πολιτική διαδικασία και όχι στα υποκατάστατα που επιλέγουν τα κόμματα, για να κάνουν την δουλειά τους, αγνοώντας τοπικές κοινωνικές και κοινωνικές διεργασίες…
*****
Στον αέρα και πάλι το ΡΑΔΙΟ ΑΡΤΑ 101,5 απ’ την περασμένη Δευτέρα. Η εβδομάδα που πέρασε το πρόγραμμα του σταθμού είχε μόνο μουσική και από την Δευτέρα που έρχεται αρχίζουν και οι δημοσιογραφικές εκπομπές, με τον Θανάση Παπαθανασίου, μετά από καιρό να επανέρχεται με τον δικό του τρόπο προσέγγισης των θεμάτων και φυσικά με αποκαλύψεις, καυστικά σχόλια και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανένας.
Όπως μας είπε ο υπεύθυνος του σταθμού Θανάσης Παπαθανασίου, το διάστημα που ο σταθμός έμεινε κλειστός, φρόντισε και έκανε όσα χαρτιά απαιτούνταν, ώστε να είναι νόμιμος και να μην ξαναπεράσει την ταλαιπωρία που πέρασε, μετά τις γνωστές καταγγελίες που έγιναν κατά του σταθμού. Με το καλό λοιπόν…
Φυσικά και δεν εξήγησε στους συναγωνιστές απεργούντες και κινητοποιούμενους, τι ψήφισε ο βουλευτής, του οποίου είναι κομματάρχης και στηρίζει κάθε υποψηφιότητά του (ακόμα και για Μητροπολίτη), για το ασφαλιστικό και άλλα θέματα, τα οποία είναι και αιτήματα των εργαζομένων που απεργούν…
Αλλά τι τα θέλουμε… Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης και ότι άλλο προκύψει, είναι παντός καιρού… Θα είναι πάντα πρώτος στους αγώνες και θα κάνει ότι αυτός (με την στήριξη του βουλευτή) αποφασίζει…
Και όταν θα συναντώνται τα βράδια, ο βουλευτής, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης και ότι άλλο προκύψει, θα θυμούνται το γνωστό κομμάτι το Νιόνιου για να το λένε και να αυτοθαυμάζονται: «Και ο λαός που μας χειροκροτεί….»
*****
Πήγαν πολλοί να παρακολουθήσουν την συναυλία της Φιλαρμονικής του ΣΚΟΥΦΑ και όλοι έφυγαν με το ερωτηματικό: Γιατί να επιλέξουν την κεντρική πλατεία, που ο μόνος ελεύθερος χώρος της, είναι εκεί που μπορούν (ακόμα) και παίζουν τα παιδιά… Δηλαδή μπροστά στον ΟΤΕ, όπου υπήρχε η δυνατότητα να τοποθετηθεί το πατάρι και ελάχιστες καρέκλες…
Θυμωμένος συμπολίτης μας, που παρακολουθούσε την συναυλία μας έλεγε : «Δεν μπορεί να έρθει τώρα ο Πάνος εδώ, να δει την κατάντια της πλατείας, που δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος, ούτε οι εκδηλώσεις του Δήμου να γίνουν;»
Τι να απαντήσουμε εμείς; Έχουμε καταγράψει την αθλιότητα και δεν μας παίρνει να το κάνουμε συνέχεια, γιατί θα μας περάσουν για γραφικούς ή ότι σε κάτι άλλο μπορεί να στοχεύουμε…
Όσο για τον Πάνο, δεν πρόκειται να περάσει απ’ την πλατεία, γιατί δεν θέλει με την παρουσία του να… νομιμοποιήσει τα παράνομα καταστήματα, ενώ μπορεί με την θεσμική του ιδιότητα να αποκαταστήσει τη νομιμότητα και δεν το κάνει…
Τυχαίο; Δε νομίζω…
*****
Ο Σωτήρης είχε αποφασίσει να… στασιάσει και δήλωνε από δω κι από κει ότι θα τον ρίξει, ζητώντας μάλιστα στην προσπάθειά του αυτή να τον στηρίξουν και άλλα στελέχη του χώρου, ώστε να «πατάει γερά» στις επιλογές κόντρας που είχε κάνει… άρχισε λοιπόν τις συζητήσεις…
Κυριακή πρωί παίρνει στο κινητό τηλέφωνο, ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και του ζητάει να συναντηθούν επειγόντως! Κυριακή πρωί και απ’ την άλλη άκρη της γραμμής, ο παράγοντας, έλεγε πως καλύτερα είναι να το αφήσουν για την επόμενη ημέρα. Ο Σωτήρης επέμενε, συναντήθηκαν σε καφετέρια της περιφερειακής οδού…
Εκεί μπήκε μπροστά το σχέδιο, συμφώνησαν και έκτοτε ο παράγοντας της ιστορίας μας, δεν μπόρεσε να ξανασυναντηθεί με τον Σωτήρη… Δυό τρεις φορές που τον βρήκε τυχαία στον δρόμο τον ρώτησε τι γίνεται και έπαιρνε την απάντηση πως θα τα πουν σε λίγες ημέρες και ακόμη τον αναζητεί να δει την τύχη της κίνησης…
Στο μεταξύ μεσολάβησε ένα γεγονός… Ο αντιδήμαρχος Παπαγιάννης παραιτήθηκε (ή τον παραίτησαν) και ο Σωτήρης ανέλαβε αντιδήμαρχος… Όμως ο παράγοντας τον ψάχνει, όχι για να ζητήσει εξηγήσεις, αλλά για να γνωρίζει αν υπάρχει η κίνηση του Σωτήρη ακόμη και μην τυχόν τον έχει κι αυτόν στα χαρτιά του γραμμένο…
Και θέλει να το γνωρίζει αυτό, γιατί ήδη έχει αποφασίσει να ενταχθεί σε άλλη κίνηση και δεν επιθυμεί να έχουμε παρατράγουδα… Μόνο γι’ αυτό, μου είπε… Όχι για τίποτα άλλο και ανησυχήσει ο Σωτήρης…
*****
Δεν φταίει που ο γραμματέας και πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, συντηρούσε επί είκοσι και πλέον ημέρες την φήμη ότι μπορεί να είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης, αλλά όσοι συμμετείχαν στην κομματική διαδικασία και… διέρρευσαν τα κομματικά μυστικά…
Μαθημένος απ’ την ΚΝΕ, όπου παλιά ήταν γραμματέας έχει ένα κάτι με τα κομματικά μυστικά, που δεν πρέπει να διαρρέουν, για να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με το τι βολεύει το στελεχιακό απαράτ. Να μην διαρρεύσει κανένας τα κομματικά μυστικά, να μην γνωρίζει κανένας τίποτα, να δούμε πως πάνε τα πράγματα και ανάλογα…
Χωρίς την άποψη των κοινών θνητών να ληφθούν αποφάσεις και να κριθεί το στέλεχος με τα κομματικά μυστικά, ως ο καταλληλότερος για αντιπεριφερειάρχης. Να συνεργαστεί με τον βουλευτή και να πάνε όλα καλά…
Πάνε αυτά Δημητράκη… Τα κομματικά μυστικά, είναι για το κόμμα που ήσουν πριν… Στα αστικά κόμματα που βρέθηκες να κάνεις το στέλεχος, όλα είναι υπό το φως της δημοσιότητας, γι’ αυτό και σου χάλασε το σχέδιο και αναγκάστηκες να κάνεις την ανάγκη φιλοτιμία, για να δηλώσεις, πως δεν ενδιαφέρεσαι να είσαι υποψήφιος για το χρίσμα…
*****
Ο νομάρχης Ιωαννίνων και υποψήφιος περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης εθεάθη προχθές στην Άρτα και εξ όσων διαπιστώσαμε είχε κατεύθυνση τη Νομαρχία Άρτας, όπου πρέπει να είχε σοβαρή συζήτηση με το νομάρχη Γιώργο Παπαβασιλείου.
Προφανώς ο στόχος της επίσκεψης ήταν να δει τι «παίζει» στην Άρτα, ποιόν θα επιλέξει για την θέση του αντιπεριφερειάρχη και φυσικά τους υποψηφίους περιφερειακούς συμβούλους.
Βέβαια η επίσκεψη έγινε χωρίς να έχουν ενημερωθεί πολλά στελέχη του κομματικού του χώρου και αυτό μπορεί να είναι και καλό και κακό. Καλό γιατί έκανε τις συζητήσεις με αυτούς που ο ίδιος επέλεξε και κακό γιατί κάποιοι που το έμαθαν άρχισαν να γκρινιάζουν…
*****
Και ο έτερος υποψήφιος περιφερειάρχης, αντιπρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Αργύρης, δεν πάει πίσω σε επικοινωνία με στελέχη της περιοχής μας. Μάθαμε ότι είχε συναντήσεις με κάποιους παράγοντες στους οποίους ο ίδιος πρότεινε να είναι στο ψηφοδέλτιο της Περιφέρειας, χωρίς να έχει λάβει επίσημες αποφάσεις…
*****
Άρχισαν τα τηλεφωνήματα από εταιρείας δημοσκοπήσεων σε σπίτια και γραφεία της Άρτας, όπου το ερώτημα είναι ποιος είναι ο καταλληλότερος για υποψήφιος δήμαρχος και απ’ το ένα κόμμα και απ’ το άλλο…
Σύμφωνα με όσα μπορέσαμε να μάθουμε πρέπει να γίνονται δημοσκοπήσεις και για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό της ΝΔ, με παράλληλες ερωτήσεις και για τα προβλήματα που υπάρχουν και το πόσο αποδοτική ήταν η θητεία του νυν δημάρχου Άρτας.
*****
Θα έχουμε και άλλες σημαντικές εξελίξεις για το θέμα της αναγνώρισης της Ψαραγοράς ως μνημείο, μιας και υπάρχουν ΑΚΟΜΗ άνθρωποι που με κάποια θέματα ασχολούνται σοβαρά και δεν επιτρέπουν να γίνονται πράγματα, για τα οποία θα μας αναθεματίζουν οι επόμενες γενιές, όπως το έκτρωμα της αξιοποίησης από ιδιώτη που είχε αποφασίσει η δημοτική αρχή.
Βεβαίως στο δημαρχιακό μέγαρο τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα, μιας και ο στόχος δεν γίνεται πράξη και θα φανεί στην κοινωνία ότι η δημοτική αρχή προσπαθούσε να κάνει κάτι με το οποίο ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ δεν συμφωνούσε. Αλλά τι να κάνουμε, οι επιλογές έχουν και το κόστος τους.
*****
Είναι πραγματικότητα… Η αποδοχή που συναντάει η υποψηφιότητα του μηχανικού Γιάννη Παπαλέξη, είναι πρωτόγνωρη για τα χρονικά της αυτοδιοίκησης στην Άρτα. Είναι αυτό που ζητάει ο πολίτης. Ανανέωση και ελπίδα ότι κάποτε η πόλη και φυσικά όλος ο νέος Δήμος, θα μπει σε άλλους ρυθμούς λειτουργίας, εκ διαμέτρου αντίθετους απ’ αυτούς που σήμερα κινείται και δημιουργούνται τόσα και τόσα προβλήματα.
Καθημερινά λοιπόν, δεκάδες συμπολίτες προτρέπουν τον Γιάννη Παπαλέξη να είναι υποψήφιος δήμαρχος και άμεσα να κινηθεί προς την κοινωνία, η οποία θα τον στηρίξει…
Τώρα πόσο ο ίδιος θα αξιοποιήσει την προτροπή αυτή, είναι ένα άλλο θέμα..
*****
«Εκχώρηση της πολιτικής αξιολόγησης στους ιδιώτες», χαρακτήρισε ο δημοτικός σύμβουλος Ιωαννίνων Αλέξανδρος Φαρμάκης, την διαδικασία της δημοσκόπησης που επιλέγουν τα κόμματα, για να επιλέξουν τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες. Ο ίδιος δεν δέχτηκε να μπει σε δημοσκόπηση και η δήλωσή του δίνει ένα σημαντικό μήνυμα, για τις μέρες που περνούμε.
Το είχαμε σημειώσει και στην «Γ», ότι απ’ όταν ανακαλύφτηκαν οι δημοσκοπήσεις εξαφανίστηκε η πολιτική και κάποιοι μας είχαν χαρακτηρίσει γραφικούς σε σχέση με την εμμονή μας στην πολιτική διαδικασία και όχι στα υποκατάστατα που επιλέγουν τα κόμματα, για να κάνουν την δουλειά τους, αγνοώντας τοπικές κοινωνικές και κοινωνικές διεργασίες…
*****
Στον αέρα και πάλι το ΡΑΔΙΟ ΑΡΤΑ 101,5 απ’ την περασμένη Δευτέρα. Η εβδομάδα που πέρασε το πρόγραμμα του σταθμού είχε μόνο μουσική και από την Δευτέρα που έρχεται αρχίζουν και οι δημοσιογραφικές εκπομπές, με τον Θανάση Παπαθανασίου, μετά από καιρό να επανέρχεται με τον δικό του τρόπο προσέγγισης των θεμάτων και φυσικά με αποκαλύψεις, καυστικά σχόλια και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανένας.
Όπως μας είπε ο υπεύθυνος του σταθμού Θανάσης Παπαθανασίου, το διάστημα που ο σταθμός έμεινε κλειστός, φρόντισε και έκανε όσα χαρτιά απαιτούνταν, ώστε να είναι νόμιμος και να μην ξαναπεράσει την ταλαιπωρία που πέρασε, μετά τις γνωστές καταγγελίες που έγιναν κατά του σταθμού. Με το καλό λοιπόν…
Με πρόταση του Δημ. Τσιρώνη ο έλεγχος στην MARFIN
Το προχωράει το θέμα με την MARFIN ο βουλευτής Άρτας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Τσιρώνης και με τη νέα παρέμβασή του στην Βουλή αποφασίστηκε να γίνει έλεγχος όλων τα δανειακών συμβάσεων της εν λόγω Τράπεζας με την Μονή Βατοπεδίου. Στον ίδιο έλεγχο θα συμμετέχει και η επιτροπή κεφαλαιαγοράς, όπως αποφασίστηκε από την Βουλή. Ακόμη στη συνεδρίαση αποφασίστηκε να σταλούν επιστολές προς το υπουργείο Οικονομικών για να καθοριστεί το ύψος της ζημιάς που υπέστη το δημόσιο από την ανταλλαγή ακινήτων και προς την ΤτΕ για να ζητηθούν στοιχεία από το άνοιγμα των λογαριασμών των εμπλεκομένων προσώπων. Να σημειωθεί πως έπειτα από την άσκηση αγωγής από το δημόσιο προς τη μονή Βατοπεδίου, το γραφείο ενημέρωσης της έβγαλε ανακοίνωση που κάνει λόγο για νομικούς ακροβατισμούς του δημοσίου που δεν υπηρετούν το εθνικό συμφέρον(!!!) και στην οποία αναφέρεται επίσης, πως η μονή θα δώσει σκληρή μάχη για την δικαίωση της στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια!!!
Καλή η εξήγηση από τον πρόεδρο...
Συμβολική ήταν η τρίωρη κατάληψη που έγινε στο Δημαρχείο της Άρτας και μπορεί να δημιούργησε κάποια προβλήματα σε πολίτες που ήθελαν να εξυπηρετηθούν, ωστόσο ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο Αρταίων Νίκος Νικολάου, εξήγησε την αναγκαιότητα των κινητοποιήσεων, τονίζοντας: «Ζητάμε συγνώμη από τους πολίτες αλλά κι εμείς πρέπει να προχωρήσουμε σε τέτοιους αγώνες όπως μας καλεί η Ομοσπονδία μας γι’ αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που προώθησε και τα ψηφίζει μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση. Δίκιο έχουν κι αυτοί αλλά ας κάνουν λίγη υπομονή. Αυτή η τρίωρη στάση εργασίας είναι συμβολική. Δεν έχουμε τίποτα με τους πολίτες, είμαστε όλοι εργαζόμενοι και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς». Καλή η εξήγηση, γιατί ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νίκος Νικολάου, πριν την κάθε κινητοποίηση του Σωματείου γνωρίζει πολύ καλά, ότι αυτή έχει ανάγκη της στήριξης των πολιτών, γιατί πλέον όλοι οι πολίτες πλήττονται από τα μέτρα…
Δεν ενδιαφέρεται για αντιπεριφερειάρχης!
Την έκανε τελικά την δήλωση ο γραμματέας της ΝΕ ΠΑΣΟΚ Άρτας και πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Άρτας Δημήτρης Τάτσης. Το είπε ξεκάθαρα: «Είμαι γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και δεν λειτουργώ ούτε ως υποψήφιος ούτε και ως απολογούμενος κανενός». Και συμπλήρωσε πως αν ενδιαφερόταν να είναι υποψήφιος για το χρίσμα του υποψηφίου αντιπεριφερειάρχη, θα έκανε δήλωση από μόνος του και δεν θα περίμενε να γίνει πρόταση, από άλλον. Ως εδώ όλα ακούγονται καλά. Αλλά γιατί το κράτησε τόσον καιρό να το ανακοινώσει. Αυτός είναι πολυγραφότατος και κάθε λίγο και λιγάκι, είτε ως γραμματέας της ΝΕ ΠΑΣΟΚ, είτε ως πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ… βομβαρδίζει τα μέσα ενημέρωσης με ανακοινώσεις. Και μην μας πει ότι έκανε το ταξίδι στις Βρυξέλλες και χάθηκε χρόνος για να κάνει τις ανακοινώσεις του. Κάθε μέρα στην πλατεία βρίσκεται και απολαμβάνει το καφεδάκι του… Τέλος πάντων. Σημασία έχει ότι έκλεισε το ένα θέμα, για το οποίο πολλοί τον κατηγορούσαν. Ότι στην διαδικασία επιλογής των υποψηφίων, ήθελε να είναι και κριτής και κρινόμενος. Είπε ότι δεν ενδιαφέρεται για αντιπεριφερειάρχης και, κατά την γνώμη μας, καλά έκανε. Όμως στις δηλώσεις που έκανε ως γραμματέας και επεσήμανε πως «είμαι γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και δεν λειτουργώ ούτε ως υποψήφιος ούτε και ως απολογούμενος κανενός», δεν ξεκαθάρισε αν η θέση του γραμματέα, του επιτρέπει να είναι και πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ και το πρωί να ηγείται των δημοσίων υπαλλήλων στις κινητοποιήσεις για τα εργασιακά και την επόμενη ημέρα, ως γραμματέας που δεν απολογείται σε κανέναν να υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική και την αναγκαιότητα των μέτρων που αντιπαλεύει.
Σωστή επιλογή του Βασίλη Ιωάννου
Πολύ σωστή η επιλογή του νομάρχη Πρέβεζας Βασίλη Ιωάννου, να παραβρεθεί και να πάρει μέρος στην κινητοποίηση των κτηνοτρόφων της Ηπείρου, την περασμένη εβδομάδα και να θυμηθεί και τις δικές του παλιότερες δηλώσεις για την αναγκαιότητα παραμονής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της ΔΩΔΩΝΗΣ.
Ο κ. Ιωάννου, ακολούθησε την πορεία των αγροτών απ’ τις εγκαταστάσεις της ΔΩΔΩΝΗΣ στην Περιφέρεια Ηπείρου και επανέλαβε την θέση του για την ΔΩΔΩΝΗ, τονίζοντας χαρακτηριστικά στις δηλώσεις που έκανε:
«Δεν είναι ώρα, ούτε για καταλογισμό ευθυνών στα λάθη του παρελθόντος, ούτε για προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης. Είναι ώρα ευθύνης. Απαιτείται ενότητα, αντίσταση, αγώνας, όλων των πολιτικών παραγόντων, των φορέων και των πολιτών της Ηπείρου. Μόνο έτσι μπορούμε να αποτρέψουμε τα σχέδια, όλων όσων επιχειρούν να αλλάξουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΩΔΩΝΗΣ, σε βάρος των παραγωγών. Η ΔΩΔΩΝΗ ανήκει στους κτηνοτρόφους και σ’ αυτούς θα πρέπει να παραμείνει. Είναι άλλωστε γνωστός ο κοινωνικός της ρόλος και χαρακτήρας στη στήριξη του εισοδήματος των Κτηνοτρόφων της Ηπείρου. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν και όρια και δεν μπορούν όλα να τεθούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων στα πλαίσια του Μνημονίου. Η ΔΩΔΩΝΗ αποτελεί «κόκκινη γραμμή», για όλους τους Ηπειρώτες οι οποίοι λένε ένα βροντερό ΟΧΙ σε όσους θέλουν να την ιδιωτικοποιήσουν. Παράλληλα καλούμε τα συναρμόδια Υπουργεία επιτέλους να δώσουν ΑΜΕΣΑ λύσεις και απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι μας, στο θέμα της νομιμοποίησης των σταυλικών τους εγκαταστάσεων, προβλήματα που τους αποθαρρύνουν και αποτρέπουν κάθε προσπάθεια που κάνουν να βελτιώσουν τις εγκαταστάσεις τους».
Ο κ. Ιωάννου, ακολούθησε την πορεία των αγροτών απ’ τις εγκαταστάσεις της ΔΩΔΩΝΗΣ στην Περιφέρεια Ηπείρου και επανέλαβε την θέση του για την ΔΩΔΩΝΗ, τονίζοντας χαρακτηριστικά στις δηλώσεις που έκανε:
«Δεν είναι ώρα, ούτε για καταλογισμό ευθυνών στα λάθη του παρελθόντος, ούτε για προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης. Είναι ώρα ευθύνης. Απαιτείται ενότητα, αντίσταση, αγώνας, όλων των πολιτικών παραγόντων, των φορέων και των πολιτών της Ηπείρου. Μόνο έτσι μπορούμε να αποτρέψουμε τα σχέδια, όλων όσων επιχειρούν να αλλάξουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΩΔΩΝΗΣ, σε βάρος των παραγωγών. Η ΔΩΔΩΝΗ ανήκει στους κτηνοτρόφους και σ’ αυτούς θα πρέπει να παραμείνει. Είναι άλλωστε γνωστός ο κοινωνικός της ρόλος και χαρακτήρας στη στήριξη του εισοδήματος των Κτηνοτρόφων της Ηπείρου. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν και όρια και δεν μπορούν όλα να τεθούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων στα πλαίσια του Μνημονίου. Η ΔΩΔΩΝΗ αποτελεί «κόκκινη γραμμή», για όλους τους Ηπειρώτες οι οποίοι λένε ένα βροντερό ΟΧΙ σε όσους θέλουν να την ιδιωτικοποιήσουν. Παράλληλα καλούμε τα συναρμόδια Υπουργεία επιτέλους να δώσουν ΑΜΕΣΑ λύσεις και απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι μας, στο θέμα της νομιμοποίησης των σταυλικών τους εγκαταστάσεων, προβλήματα που τους αποθαρρύνουν και αποτρέπουν κάθε προσπάθεια που κάνουν να βελτιώσουν τις εγκαταστάσεις τους».
Μπερδεμένο το ΠΑΣΟΚ στο νομό Πρέβεζας
Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ
Πολύ μπερδεμένο είναι το ΠΑΣΟΚ στο νομό Πρέβεζας και οι διαδικασίες που είναι εν εξελίξει, όχι μόνο δεν ξεκαθαρίζουν τα πράγματα σχετικά με τους υποψηφίους δημάρχους, αλλά περιπλέκονται περισσότερο, αφού όσοι οριστούν υποψήφιοι, είναι σίγουροι πως θα αργήσουν να εξασφαλίσουν το χρίσμα, με αποτέλεσμα να μπουν στον προεκλογικό αγώνα με πλεονέκτημα χρόνου.
Στο Δήμο Πρέβεζας αρχικά η νομαρχιακή οργάνωση, είπε όχι στην συνεργασία με το νυν δήμαρχο Μιλτιάδη Κλάπα, για να στηριχτεί στέλεχος του κόμματος. Ακολουθούν τα αυτοδιοικητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που με ανακοίνωσή τους (δημοσιεύεται στην ίδια σελίδα) δηλώνουν ότι στηρίζουν Κλάπα και περισσότερο στηρίζουν το έργο τους. Όσα δηλαδή έγιναν και με την δική τους προσπάθεια, στο πλαίσιο της λειτουργίας της δημοτικής αρχής. Προβάλλουν ένα σημαντικό επιχείρημα, το οποίο λογικά κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει και να απαξιώσει την άποψή τους.
Στο Δήμο Ζηρού, τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται τις τελευταίες ημέρες. Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ αμφισβητούν την υποψηφιότητα του μηχανικού Γιώργου Ζυγούρη, που στηρίζεται απ’ το νομάρχη Βασίλη Ιωάννου και τους συνεργάτες του και επιθυμούν λύση με στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα τα ίδια προβλήματα προκύπτουν και με την υποψηφιότητα του Γιώργου Ζάψα, που προέρχεται απ’ τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, αφού σε επίπεδο νομού επιχειρείται να «σπάσει» η συνεργασία με την Αριστερά. Απομένει ο κομματικός Κ. Βογιατζής, που κι αυτού η υποψηφιότητα δεν δείχνει να προχωράει και συνολικά τα πράγματα πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο… Γι’ αυτό οι αντίπαλοι στα στέκια της Φιλιππιάδας λένε ότι θέλουν να πάνε στις εκλογές με αντίπαλο… Με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει…
Στο Δήμο Πάργας τα πράγματα είναι περισσότερο μπερδεμένα, λόγω της υπερπροσφοράς υποψηφίων. Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν προβάδισμα είναι οι Δ. Λένας, Θ. Παππάς και Α. Λιόλιος. Αν και όλοι δήλωσαν ότι όποιος επιλεγεί θα στηριχτεί και απ’ τους υπόλοιπους τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι πληροφορίες θέλουν κάποιους να δηλώνουν ότι αν είναι ο ένας ή ο άλλος, τότε θα στηρίξουν τον αντίπαλο υποψήφιος.
Και στους τρεις Δήμους του νομού το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να βρει άκρη… Και όσο ο καιρός περνάει, τόσο χειρότερα για τους ίδιους τους υποψηφίους, που θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.
Τώρα πως θα ξεμπερδέψουν οι κομματικοί παράγοντες, είναι ένα μεγάλο θέμα, για το οποίο πολλοί δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι…
Πολύ μπερδεμένο είναι το ΠΑΣΟΚ στο νομό Πρέβεζας και οι διαδικασίες που είναι εν εξελίξει, όχι μόνο δεν ξεκαθαρίζουν τα πράγματα σχετικά με τους υποψηφίους δημάρχους, αλλά περιπλέκονται περισσότερο, αφού όσοι οριστούν υποψήφιοι, είναι σίγουροι πως θα αργήσουν να εξασφαλίσουν το χρίσμα, με αποτέλεσμα να μπουν στον προεκλογικό αγώνα με πλεονέκτημα χρόνου.
Στο Δήμο Πρέβεζας αρχικά η νομαρχιακή οργάνωση, είπε όχι στην συνεργασία με το νυν δήμαρχο Μιλτιάδη Κλάπα, για να στηριχτεί στέλεχος του κόμματος. Ακολουθούν τα αυτοδιοικητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που με ανακοίνωσή τους (δημοσιεύεται στην ίδια σελίδα) δηλώνουν ότι στηρίζουν Κλάπα και περισσότερο στηρίζουν το έργο τους. Όσα δηλαδή έγιναν και με την δική τους προσπάθεια, στο πλαίσιο της λειτουργίας της δημοτικής αρχής. Προβάλλουν ένα σημαντικό επιχείρημα, το οποίο λογικά κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει και να απαξιώσει την άποψή τους.
Στο Δήμο Ζηρού, τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται τις τελευταίες ημέρες. Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ αμφισβητούν την υποψηφιότητα του μηχανικού Γιώργου Ζυγούρη, που στηρίζεται απ’ το νομάρχη Βασίλη Ιωάννου και τους συνεργάτες του και επιθυμούν λύση με στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα τα ίδια προβλήματα προκύπτουν και με την υποψηφιότητα του Γιώργου Ζάψα, που προέρχεται απ’ τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, αφού σε επίπεδο νομού επιχειρείται να «σπάσει» η συνεργασία με την Αριστερά. Απομένει ο κομματικός Κ. Βογιατζής, που κι αυτού η υποψηφιότητα δεν δείχνει να προχωράει και συνολικά τα πράγματα πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο… Γι’ αυτό οι αντίπαλοι στα στέκια της Φιλιππιάδας λένε ότι θέλουν να πάνε στις εκλογές με αντίπαλο… Με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει…
Στο Δήμο Πάργας τα πράγματα είναι περισσότερο μπερδεμένα, λόγω της υπερπροσφοράς υποψηφίων. Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν προβάδισμα είναι οι Δ. Λένας, Θ. Παππάς και Α. Λιόλιος. Αν και όλοι δήλωσαν ότι όποιος επιλεγεί θα στηριχτεί και απ’ τους υπόλοιπους τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι πληροφορίες θέλουν κάποιους να δηλώνουν ότι αν είναι ο ένας ή ο άλλος, τότε θα στηρίξουν τον αντίπαλο υποψήφιος.
Και στους τρεις Δήμους του νομού το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να βρει άκρη… Και όσο ο καιρός περνάει, τόσο χειρότερα για τους ίδιους τους υποψηφίους, που θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.
Τώρα πως θα ξεμπερδέψουν οι κομματικοί παράγοντες, είναι ένα μεγάλο θέμα, για το οποίο πολλοί δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι…
«Ψαροπλιά» Έγκλημα και τιμωρία
Του ΣΤΑΘΗ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ
Αυτό που πάει να γίνει στην Άρτα, μέσα στη θερινή ραστώνη, ξεπερνάει και τα όρια κάθε διεστραμμένης φαντασίας. Ο ιστορικός χώρος της πόλης “ψαροπλιά” δίδεται σε εργολάβους για 25 χρόνια, ώστε να εκμεταλλευθούν 6 καφετέριες που θα προκύψουν με το χτίσιμο άλλων 1000 τ.μ.
Για “τριάντα αργύρια”... Για ένα πουκάμισο αδειανό...
Πρώτη φορά στα χρονικά της Άρτας οι αρχές της είναι τόσο αντίθετες με τον απλό κόσμο και κάνουν το παν, ώστε να γίνει ο διαγωνισμός. Πότε αλήθεια; Διαβάζουμε στο site του Δήμου ότι η κατάθεση φακέλων λήγει 10/8. Πότε θα κάνουν τον περίφημο διαγωνισμό; Τον Δεκαπενταύγουστο που θα λείπει όλη η πόλη στα πανηγύρια; Κάτι “βρομάει” εδώ και μάλιστα πολύ(!!!)
Αυτοί που επί οχτώ (8) χρόνια δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτε, έχουν απαξιώσει και διαλύσει εντελώς την πόλη, έρχονται τώρα παραμονές εκλογών να “ξεπουλήσουν” τα ψαροπλιά σε εργολάβους- ιδιώτες, χωρίς καμία αρχιτεκτονική και περιβαλλοντική μελέτη. Χρησιμοποιώντας, ως όχημα “κάποιο” μελετητικό γραφείο “Μαστοράκης”, προτείνουν τσαγκάρικα, κομμωτήρια, ραφτάδικα και άλλες “άσχετες” χρήσεις, ώσπου να επιτύχουν τον σκοπό τους, δηλαδή τις 6 (έξι) χρυσοφόρες καφετέριες με τα άπειρα τραπεζοκαθίσματα, οι οποίες δεν θα πληρώνουν Δημοτικό φόρο, αφού τα ψαροπλιά δεν είναι χαρακτηρισμένα ως πλατεία(!!!) Βέβαια στην πρόταση περιλαμβανόταν και η χρήση ξενοδοχείο, η οποία αφαιρέθηκε “νύχτα” από τους αρμόδιους για ευνόητους λόγους. Οι “μυημένοι” εργολάβοι, έτοιμοι από καιρό τριγυρνούσαν στην πόλη με τα σχέδια στα χέρια και έψαχναν για επενδυτές- ενοικιαστές. Στα κοινοπρακτικά σχήματα συμμετέχει και συγγενής α΄ βαθμού των αρμοδίων. Ήταν όλα τόσο ωραία “στημένα” από τους υπεύθυνους που πίστευαν ότι καμία δύναμη δεν μπορεί να τους σταματήσει. Άλλωστε, όπως είπε ο πρωτοπόρος Γιώργος Βουλγαράκης: “ότι είναι νόμιμον είναι και ηθικόν”. Και τα πορνεία μήπως;
Η “σούπα” άρχισε να κόβει, όταν έλαβαν τις πρώτες κοινοποιήσεις, από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Ιωαννίνων, η οποία έχοντας παραλάβει την αρχιτεκτονική μελέτη του διαπρεπούς Αρτινού αρχιτέκτονα- πολεοδόμου κ. Γιώργου Ζιώβα για τα ψαροπλιά, έστειλε τον φάκελο στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) με θετική εισήγηση, για την κήρυξή τους, ως διατηρητέο μνημείο. Ναι καλά διαβάζετε: Αυτό που οι αρμόδιοι και το μελετητικό γραφείο Μαστοράκης το είδαν, ως “χρυσοφόρες όρνιθες” οι υπεύθυνοι του πολιτισμού το βλέπουν ως διατηρητέο μνημείο (ευτυχώς δεν είναι Αρτινοί !!!)
Κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθούμε με τις “ανήκεστες” βλάβες που προκάλεσαν στον αρχιτεκτονικό ιστό της πόλης και στο ιστορικό κέντρο της Άρτας, οι ίδιοι οι Αρτινοί! Το θέμα λοιπόν έχει πάρει αριθμό πρωτοκόλου για να εκδικαστεί σε επόμενη συνεδρίαση του Κ.Α.Σ. Παρόλα αυτά οι Αρτινοί αρμόδιοι παριστάνουν, ότι δεν ξέρουν τίποτα και ότι ο διαγωνισμός θα γίνει κανονικά... Μα είναι τόσο αναίσθητοι πια... Θα κάνουν δημοπρασία, ενώ εκκρεμεί αίτηση για διατηρητέο μνημείο; Ποιος θα πληρώσει τις “ρήτρες” σε περίπτωση που ο μειοδότης εργολάβος εμπλακεί σε δικαστικές περιπέτειες με τον Δήμο; Ο επόμενος Δήμαρχος μήπως; Αρτινοί ξυπνήστε, σηκωθείτε από τις καφετέριες της διπλανής πλατείας και ξεκινήστε τις προσφυγές κατά του διαγωνισμού μπας και καταλάβουν οι υπεύθυνοι ότι σ΄αυτή τη χώρα υπάρχουν νόμοι και δικαστές...
Αυτοί που έχουν πάρει τεύχη δημοπράτησης και ετοιμάζουν φακέλους, όσο “μυημένοι” στο κόλπο κι αν είναι, ας καταλάβουν ότι τα “ψαροπλιά” ξέφυγαν από την “ιδιοκτησία” του Δήμου Αρταίων και πάνε να γίνουν Μνημείο Ποιλιτιστικής Κληρονομιάς. Ας μην είναι και ας μην παριστάνουν τους αφελείς.
ΥΓ1 Αυτές οι βρισιές που δεν ακούγονται, ούτε σε συνέλευση εκδοροσφαγέων, αποκαλύπτουν την ταυτότητα αυτών που τις εκστομίζουν.
ΥΓ2 Πολίτες εναντίον Δημαρχείου! Άλλη μια φορά παρόντες στο ίδιο έργο. Για τον “Μακρυγιάννη” μας τίμησαν μετά 13 χρόνια. Για τα ψαροπλιά πότε; Το 2025 μήπως;
Αυτό που πάει να γίνει στην Άρτα, μέσα στη θερινή ραστώνη, ξεπερνάει και τα όρια κάθε διεστραμμένης φαντασίας. Ο ιστορικός χώρος της πόλης “ψαροπλιά” δίδεται σε εργολάβους για 25 χρόνια, ώστε να εκμεταλλευθούν 6 καφετέριες που θα προκύψουν με το χτίσιμο άλλων 1000 τ.μ.
Για “τριάντα αργύρια”... Για ένα πουκάμισο αδειανό...
Πρώτη φορά στα χρονικά της Άρτας οι αρχές της είναι τόσο αντίθετες με τον απλό κόσμο και κάνουν το παν, ώστε να γίνει ο διαγωνισμός. Πότε αλήθεια; Διαβάζουμε στο site του Δήμου ότι η κατάθεση φακέλων λήγει 10/8. Πότε θα κάνουν τον περίφημο διαγωνισμό; Τον Δεκαπενταύγουστο που θα λείπει όλη η πόλη στα πανηγύρια; Κάτι “βρομάει” εδώ και μάλιστα πολύ(!!!)
Αυτοί που επί οχτώ (8) χρόνια δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτε, έχουν απαξιώσει και διαλύσει εντελώς την πόλη, έρχονται τώρα παραμονές εκλογών να “ξεπουλήσουν” τα ψαροπλιά σε εργολάβους- ιδιώτες, χωρίς καμία αρχιτεκτονική και περιβαλλοντική μελέτη. Χρησιμοποιώντας, ως όχημα “κάποιο” μελετητικό γραφείο “Μαστοράκης”, προτείνουν τσαγκάρικα, κομμωτήρια, ραφτάδικα και άλλες “άσχετες” χρήσεις, ώσπου να επιτύχουν τον σκοπό τους, δηλαδή τις 6 (έξι) χρυσοφόρες καφετέριες με τα άπειρα τραπεζοκαθίσματα, οι οποίες δεν θα πληρώνουν Δημοτικό φόρο, αφού τα ψαροπλιά δεν είναι χαρακτηρισμένα ως πλατεία(!!!) Βέβαια στην πρόταση περιλαμβανόταν και η χρήση ξενοδοχείο, η οποία αφαιρέθηκε “νύχτα” από τους αρμόδιους για ευνόητους λόγους. Οι “μυημένοι” εργολάβοι, έτοιμοι από καιρό τριγυρνούσαν στην πόλη με τα σχέδια στα χέρια και έψαχναν για επενδυτές- ενοικιαστές. Στα κοινοπρακτικά σχήματα συμμετέχει και συγγενής α΄ βαθμού των αρμοδίων. Ήταν όλα τόσο ωραία “στημένα” από τους υπεύθυνους που πίστευαν ότι καμία δύναμη δεν μπορεί να τους σταματήσει. Άλλωστε, όπως είπε ο πρωτοπόρος Γιώργος Βουλγαράκης: “ότι είναι νόμιμον είναι και ηθικόν”. Και τα πορνεία μήπως;
Η “σούπα” άρχισε να κόβει, όταν έλαβαν τις πρώτες κοινοποιήσεις, από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Ιωαννίνων, η οποία έχοντας παραλάβει την αρχιτεκτονική μελέτη του διαπρεπούς Αρτινού αρχιτέκτονα- πολεοδόμου κ. Γιώργου Ζιώβα για τα ψαροπλιά, έστειλε τον φάκελο στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) με θετική εισήγηση, για την κήρυξή τους, ως διατηρητέο μνημείο. Ναι καλά διαβάζετε: Αυτό που οι αρμόδιοι και το μελετητικό γραφείο Μαστοράκης το είδαν, ως “χρυσοφόρες όρνιθες” οι υπεύθυνοι του πολιτισμού το βλέπουν ως διατηρητέο μνημείο (ευτυχώς δεν είναι Αρτινοί !!!)
Κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθούμε με τις “ανήκεστες” βλάβες που προκάλεσαν στον αρχιτεκτονικό ιστό της πόλης και στο ιστορικό κέντρο της Άρτας, οι ίδιοι οι Αρτινοί! Το θέμα λοιπόν έχει πάρει αριθμό πρωτοκόλου για να εκδικαστεί σε επόμενη συνεδρίαση του Κ.Α.Σ. Παρόλα αυτά οι Αρτινοί αρμόδιοι παριστάνουν, ότι δεν ξέρουν τίποτα και ότι ο διαγωνισμός θα γίνει κανονικά... Μα είναι τόσο αναίσθητοι πια... Θα κάνουν δημοπρασία, ενώ εκκρεμεί αίτηση για διατηρητέο μνημείο; Ποιος θα πληρώσει τις “ρήτρες” σε περίπτωση που ο μειοδότης εργολάβος εμπλακεί σε δικαστικές περιπέτειες με τον Δήμο; Ο επόμενος Δήμαρχος μήπως; Αρτινοί ξυπνήστε, σηκωθείτε από τις καφετέριες της διπλανής πλατείας και ξεκινήστε τις προσφυγές κατά του διαγωνισμού μπας και καταλάβουν οι υπεύθυνοι ότι σ΄αυτή τη χώρα υπάρχουν νόμοι και δικαστές...
Αυτοί που έχουν πάρει τεύχη δημοπράτησης και ετοιμάζουν φακέλους, όσο “μυημένοι” στο κόλπο κι αν είναι, ας καταλάβουν ότι τα “ψαροπλιά” ξέφυγαν από την “ιδιοκτησία” του Δήμου Αρταίων και πάνε να γίνουν Μνημείο Ποιλιτιστικής Κληρονομιάς. Ας μην είναι και ας μην παριστάνουν τους αφελείς.
ΥΓ1 Αυτές οι βρισιές που δεν ακούγονται, ούτε σε συνέλευση εκδοροσφαγέων, αποκαλύπτουν την ταυτότητα αυτών που τις εκστομίζουν.
ΥΓ2 Πολίτες εναντίον Δημαρχείου! Άλλη μια φορά παρόντες στο ίδιο έργο. Για τον “Μακρυγιάννη” μας τίμησαν μετά 13 χρόνια. Για τα ψαροπλιά πότε; Το 2025 μήπως;
Μήπως το κίνητρο του UCC είναι… το Ουράνιο;
Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ
Την Τετάρτη 7 Ιουλίου αναζητώντας υλικό για το σημερινό αφιέρωμα που δημοσιεύουμε στις σελίδες 14 και 15 σχετικά με την Τσαμουριά και τον UCC, διαβάσαμε στο www.paramythia-online.gr, την παρακάτω είδηση, η οποία αναρτήθηκε την ίδια μέρα και μας έκανε ιδιαίτερα εντύπωση. Την αντιγράφουμε ως ακριβώς έχει και μετά θα σχολιάσουμε: «Ένα θέμα βγαλμένο από τα παλιά ξαναέρχεται στην επιφάνεια ένεκα τις οικονομικής κρίσης που ταλαντεύει την Ελλάδα. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη ποσότητα Ουρανίου που βρίσκεται στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Νεράιδα Παραμυθιάς σύμφωνα με μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από 12 χρόνια.
Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150. Η τιμή του ουρανίου διαφέρει αναλόγως την πυκνότητα του και κυμαίνεται από 1.000 μέχρι και 27.000 δολάρια το γραμμάριο. Η σκέψη που όλοι έχουμε στο μυαλό μας είναι γιατί δεν το αξιοποιούμε. Όχι σαν δήμος Παραμυθιάς αλλά σαν Ελλάδα, αφού η συνολική ποσότητα που υπολογίζεται να υπάρχει στην Ελλάδα, ξεπερνά τα 50 εκατομμύρια τόνους. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως έστω και μερική εκμετάλλευση, όχι απλά θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας αλλά θα μας καθιστούσε σε μια από τις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη.
Εδώ έρχονται οι θεωρίες συνομωσίας που θέλουν δάκτυλο της Αμερικής πίσω από τις Αλβανικές διεκδικήσεις στην Ήπειρο, που τις τελευταίες μέρες έχουν φουντώσει από τις προθέσεις της Αλβανίας να λειτουργήσει πυρηνικό εργοστάσιο στην Βόρεια Ήπειρο την επόμενη πενταετία. Σύμφωνα με πληροφορίες το θέμα θα ξαναέρθει στην Βουλή από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ τους επόμενους μήνες».
Αυτή είναι η είδηση και το σχόλιο της προαναφερόμενης ιστοσελίδας. Μια είδηση που όπως και να έχει το όλο θέμα διαβάζοντας και το αφιέρωμα της σημερινής έκδοσης, μοιραία το μυαλό του απλού ανθρώπου δεν πηγαίνει στο καλό. Για να γίνει πιο κατανοητή αυτή η σκέψη μας πρέπει να σημειώσουμε ότι η σημερινή Νεράϊδα, είναι η παλιά Μενίνα, η οποία τότε ήταν ένα μικρό χωριό, ανάμεσα σε απότομα υψώματα και με ελάχιστα κτίρια, που τα περισσότερα από αυτά ανήκαν σε επιφανείς τουρκοτσιάμηδες. Το χωριό αυτό, λόγω της συγκοινωνιακής θέσεως, ανάμεσα Ηγουμενίτσα- Γιάννινα, οι Γερμανοί με τους συνεργάτες τους Τουρκοτσιάμηδες, το είχαν μετατρέψει σε εξαιρετικά ισχυρό οχυρό.
Εκεί ήταν στρατοπεδευμένο ένα τάγμα Γερμανικού στρατού 250 ανδρών, με συνεργάτες και βοηθούς πάνω από 500 τουρκοτσιάμηδες. Αυτό το απόρθητο φρούριο οι αντάρτες του Ζέρβα που αποτελούσαν τη 10η Μεραρχία με Διοικητή τον αρτινό Συνταγματάρχη Βασίλειο Καμάρα, έλαβαν Διαταγή από το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής να επιτεθεί εναντίον του με αντικειμενικό σκοπό την προσβολή και εξουδετέρωση της Γερμανικής φρουράς, τη μεταφορά των μεγάλων ποσοτήτων πυρομαχικών στην Παραμυθιά, και τη τελεία καταστροφή κάθε πολυβολείου.
Η επίθεση των Ελλήνων ανταρτών ξεκίνησε τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Αυγούστου και η μάχη διήρκησε σχεδόν 2 μέρες χωρίς ανάπαυλα. Ο αγώνας ήταν τιτάνιος, αλλά τελικά νικηφόρος για τους αντάρτες του Στρατηγού Καμάρα. Η γερμανική φρουρά εξουδετερώθηκε αλλά πολλοί Αλβανοτσάμηδες κατόρθωσαν να διαφύγουν καθώς γνώριζαν καλά την περιοχή, όταν αντελήφθησαν ότι η μάχη χανόταν. Από πλευράς ΕΔΕΣ στην επιχείρηση έλαβαν μέρος το 40ο Σύνταγμα Ευζώνων Άρτας υπό τον Αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Αγόρο, το 16ο Τάγμα υπό τον Ταγματάρχη Κρανιά, το 3ο Τάγμα του 10ου Συντάγματος υπό τον Ταγματάρχη Κατσαρό κ.α τμήματα. Η συγκεκριμένη μάχη κατά των Γερμανών και των αλβανοτσάμηδων είναι από τα μεγαλύτερα σαμποτάζ-επιτυχίες των Βαλκανίων μετά από αυτό του Γοργοποτάμου.
Αυτά για την ιστορία. Ακόμη πρέπει να σημειώσουμε ότι η Νεράϊδα (Μενίνα), ήταν το κέντρο των αλβανοτσάμηδων που κατοικούσαν στη Θεσπρωτία. Κι όπως όλοι μπορούν να καταλάβουν το πρόσφατο ενδιαφέρον για επιστροφή των τσάμηδων που οικειοθελώς έφυγαν στην Αλβανία μετά την «μάχη της Μενίνας» -και με αφορμή του Ουράνιο- ήδη πρέπει να προβληματίσει πολλούς. Σ’ αυτό το σχόλιο απλά καταγράψαμε γεγονότα… τα οποία ελπίζουμε να είναι μόνο στη σφαίρα της δημοσιογραφικής μας φαντασίας. Σε διαφορετική περίπτωση, τότε κάτι δεν πάει καλά…
kontogiorgosn@gmail.com
Υ.Γ.: Στην επόμενη έκδοση θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε αφιέρωμα για την «Μάχη της Μενίνας». Θερμά παρακαλούμε αν κάποιος από τους αναγνώστες, έχει φωτογραφία του Στρατηγού Βασίλειου Καμάρα να επικοινωνήσει μαζί μας.
Την Τετάρτη 7 Ιουλίου αναζητώντας υλικό για το σημερινό αφιέρωμα που δημοσιεύουμε στις σελίδες 14 και 15 σχετικά με την Τσαμουριά και τον UCC, διαβάσαμε στο www.paramythia-online.gr, την παρακάτω είδηση, η οποία αναρτήθηκε την ίδια μέρα και μας έκανε ιδιαίτερα εντύπωση. Την αντιγράφουμε ως ακριβώς έχει και μετά θα σχολιάσουμε: «Ένα θέμα βγαλμένο από τα παλιά ξαναέρχεται στην επιφάνεια ένεκα τις οικονομικής κρίσης που ταλαντεύει την Ελλάδα. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη ποσότητα Ουρανίου που βρίσκεται στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Νεράιδα Παραμυθιάς σύμφωνα με μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από 12 χρόνια.
Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150. Η τιμή του ουρανίου διαφέρει αναλόγως την πυκνότητα του και κυμαίνεται από 1.000 μέχρι και 27.000 δολάρια το γραμμάριο. Η σκέψη που όλοι έχουμε στο μυαλό μας είναι γιατί δεν το αξιοποιούμε. Όχι σαν δήμος Παραμυθιάς αλλά σαν Ελλάδα, αφού η συνολική ποσότητα που υπολογίζεται να υπάρχει στην Ελλάδα, ξεπερνά τα 50 εκατομμύρια τόνους. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως έστω και μερική εκμετάλλευση, όχι απλά θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας αλλά θα μας καθιστούσε σε μια από τις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη.
Εδώ έρχονται οι θεωρίες συνομωσίας που θέλουν δάκτυλο της Αμερικής πίσω από τις Αλβανικές διεκδικήσεις στην Ήπειρο, που τις τελευταίες μέρες έχουν φουντώσει από τις προθέσεις της Αλβανίας να λειτουργήσει πυρηνικό εργοστάσιο στην Βόρεια Ήπειρο την επόμενη πενταετία. Σύμφωνα με πληροφορίες το θέμα θα ξαναέρθει στην Βουλή από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ τους επόμενους μήνες».
Αυτή είναι η είδηση και το σχόλιο της προαναφερόμενης ιστοσελίδας. Μια είδηση που όπως και να έχει το όλο θέμα διαβάζοντας και το αφιέρωμα της σημερινής έκδοσης, μοιραία το μυαλό του απλού ανθρώπου δεν πηγαίνει στο καλό. Για να γίνει πιο κατανοητή αυτή η σκέψη μας πρέπει να σημειώσουμε ότι η σημερινή Νεράϊδα, είναι η παλιά Μενίνα, η οποία τότε ήταν ένα μικρό χωριό, ανάμεσα σε απότομα υψώματα και με ελάχιστα κτίρια, που τα περισσότερα από αυτά ανήκαν σε επιφανείς τουρκοτσιάμηδες. Το χωριό αυτό, λόγω της συγκοινωνιακής θέσεως, ανάμεσα Ηγουμενίτσα- Γιάννινα, οι Γερμανοί με τους συνεργάτες τους Τουρκοτσιάμηδες, το είχαν μετατρέψει σε εξαιρετικά ισχυρό οχυρό.
Εκεί ήταν στρατοπεδευμένο ένα τάγμα Γερμανικού στρατού 250 ανδρών, με συνεργάτες και βοηθούς πάνω από 500 τουρκοτσιάμηδες. Αυτό το απόρθητο φρούριο οι αντάρτες του Ζέρβα που αποτελούσαν τη 10η Μεραρχία με Διοικητή τον αρτινό Συνταγματάρχη Βασίλειο Καμάρα, έλαβαν Διαταγή από το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής να επιτεθεί εναντίον του με αντικειμενικό σκοπό την προσβολή και εξουδετέρωση της Γερμανικής φρουράς, τη μεταφορά των μεγάλων ποσοτήτων πυρομαχικών στην Παραμυθιά, και τη τελεία καταστροφή κάθε πολυβολείου.
Η επίθεση των Ελλήνων ανταρτών ξεκίνησε τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Αυγούστου και η μάχη διήρκησε σχεδόν 2 μέρες χωρίς ανάπαυλα. Ο αγώνας ήταν τιτάνιος, αλλά τελικά νικηφόρος για τους αντάρτες του Στρατηγού Καμάρα. Η γερμανική φρουρά εξουδετερώθηκε αλλά πολλοί Αλβανοτσάμηδες κατόρθωσαν να διαφύγουν καθώς γνώριζαν καλά την περιοχή, όταν αντελήφθησαν ότι η μάχη χανόταν. Από πλευράς ΕΔΕΣ στην επιχείρηση έλαβαν μέρος το 40ο Σύνταγμα Ευζώνων Άρτας υπό τον Αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Αγόρο, το 16ο Τάγμα υπό τον Ταγματάρχη Κρανιά, το 3ο Τάγμα του 10ου Συντάγματος υπό τον Ταγματάρχη Κατσαρό κ.α τμήματα. Η συγκεκριμένη μάχη κατά των Γερμανών και των αλβανοτσάμηδων είναι από τα μεγαλύτερα σαμποτάζ-επιτυχίες των Βαλκανίων μετά από αυτό του Γοργοποτάμου.
Αυτά για την ιστορία. Ακόμη πρέπει να σημειώσουμε ότι η Νεράϊδα (Μενίνα), ήταν το κέντρο των αλβανοτσάμηδων που κατοικούσαν στη Θεσπρωτία. Κι όπως όλοι μπορούν να καταλάβουν το πρόσφατο ενδιαφέρον για επιστροφή των τσάμηδων που οικειοθελώς έφυγαν στην Αλβανία μετά την «μάχη της Μενίνας» -και με αφορμή του Ουράνιο- ήδη πρέπει να προβληματίσει πολλούς. Σ’ αυτό το σχόλιο απλά καταγράψαμε γεγονότα… τα οποία ελπίζουμε να είναι μόνο στη σφαίρα της δημοσιογραφικής μας φαντασίας. Σε διαφορετική περίπτωση, τότε κάτι δεν πάει καλά…
kontogiorgosn@gmail.com
Υ.Γ.: Στην επόμενη έκδοση θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε αφιέρωμα για την «Μάχη της Μενίνας». Θερμά παρακαλούμε αν κάποιος από τους αναγνώστες, έχει φωτογραφία του Στρατηγού Βασίλειου Καμάρα να επικοινωνήσει μαζί μας.
Εμείς και οι Άλλοι
Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΚΑΡΑΝΗ
Πρέπει να αλλάξουμε πλεύση. Ό,τι κι αν δοκιμάσαμε ως Έλληνες στράφι πήγε. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει κάποια στιγμή να δούμε αυτή την χώρα ως ένα χωράφι ενιαίο που είναι χέρσο και πρέπει να καρπίσει. Κι ως γνωστόν τα χωράφια δεν καρπίζουν με το να τα κοιτάς, ούτε με το να κάνεις ικεσίες στον Θεό να τα κάνει γόνιμα. Ίσως ήρθε η στιγμή να κατανοήσουμε ότι αυτή η χώρα χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα: Σε αυτούς που κοιτάνε την πάρτη τους και σε αυτούς που νοιάζονται για το αύριο. Μην περιμένουμε λοιπόν από τους πρώτους να πάρουν τσαπί και να αρχίζουν να «γυρίζουν» το χώμα διότι το πιο πιθανό είναι την ώρα της δικής τους βάρδιας να πουλήσουν το χωράφι στον γείτονα για μια ζαριά.
Είμαστε Εμείς και οι Άλλοι. Όσο κι αν φαίνεται αλαζονικό, όσο κι αν θέλει κάποιος εν μέσω κρίσης να μην χωρίζει σε δύο στρατόπεδα τους πολίτες, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Διότι τελικά η Δημοκρατία έχει αδιέξοδα που δεν σε βγάζουν σε τοίχο αλλά σε γκρεμό με βόθρο από κάτω. Και που να πάμε; Στην Ολιγαρχία, στην Μοναρχία ή στην Δικτατορία; Ακόμη και αυτά τα δοκιμάσαμε ως κράτος και τα αποτελέσματα ήταν το ίδιο τραγικά. Φθάσαμε μετά από 70 χρόνια να μην μας θέλει ούτε η Δύση αλλά ούτε και η Ανατολή. Γίναμε πιο υπανάπτυκτοι και από τους υπανάπτυκτους, πιο τριτοκοσμικοί και από τους τριτοκοσμικούς και όλα αυτά με την σημαία της Δημοκρατίας. Ποιος φταίει για αυτό; Μα η ίδια η Δημοκρατία που την πήραμε στα χέρια μας όλοι μας - Εμείς και οι Άλλοι- και την κάναμε αγνώριστη. Διότι για να λειτουργήσει η Δημοκρατία δεν πρέπει να υπάρχουν δύο στρατόπεδα, δε γίνεται να έχει ίδιο βάρος ψήφου αυτού που νοιάζεται για το Σύνολο και αυτού που νοιάζεται για την πάρτη του. Κακά τα ψέματα, η Δημοκρατία δεν μπορεί είναι καταφύγιο του κάθε τεμπέλη, του κάθε γλείφτη της εξουσίας και του κάθε κακομοίρη στο μυαλό που όταν ρίχνει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο κατοχυρώνει την θεσούλα του στο Δημόσιο ή τι θα κονομήσει από την εκάστοτε εξουσία (εθνική και τοπική) σε «δουλειές» κάτω από το τραπέζι.
Η Δημοκρατία χωρίς παιδεία και ευσυνειδησία μετατρέπεται σε ένα μπορντέλο και όσοι παίρνουν χρίσμα μέσω αυτής ή όσοι την εξαργυρώνουν για τον εαυτό τους και την τσέπη τους, έχουν την θέση τους στο «καλό σπίτι» που δημιούργησαν. Το «δημοκράτης» αρχίζει να ακούγεται πια τόσο βαρύ όσο και το «φασίστας». Εφόσον και στα δύο υπερισχύει «η πάρτη μου» ποια είναι η διαφορά; Το ότι πηγαίνουμε στο παραβάν και ψηφίζουμε ό,τι θέλουμε; Αφού οι Άλλοι είναι πάντα περισσότεροι τσάμπα καίμε βενζίνη για να πράξουμε το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες. Γιατί το να ανήκεις στους Άλλους στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, ήταν πολύ εύκολο: Την συνείδηση στην κωλότσεπη και όλοι οι δρόμοι άνοιγαν για σένα και για τα μέλη της οικογένειάς σου. Από την στιγμή που πλέον και το τελευταίο χωριό χωριζόταν σε οικογένειες κομματικές και τα γνωστά στην πολιτική «κομπλότα» ο όρος Δημοκρατία είχε βγει στο σφυρί.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι είμαστε Εμείς και οι Άλλοι. Στις δύσκολες στιγμές που έρχονται για την χώρα και που ούτε το Καλοκαίρι δεν τις φρενάρει με τίποτε, όσο οι Άλλοι κάνουν τις συζητήσεις τους για το πώς θα «φάνε» κι άλλα και πώς δεν θα θιχτεί η τσέπη τους χωρίς ίχνος εθνικής συνείδησης, Εμείς ίσως να πρέπει να ξεκινήσουμε να ακονίζουμε τα τσαπιά μας.
katerinagarani@yahoo.com
Πρέπει να αλλάξουμε πλεύση. Ό,τι κι αν δοκιμάσαμε ως Έλληνες στράφι πήγε. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει κάποια στιγμή να δούμε αυτή την χώρα ως ένα χωράφι ενιαίο που είναι χέρσο και πρέπει να καρπίσει. Κι ως γνωστόν τα χωράφια δεν καρπίζουν με το να τα κοιτάς, ούτε με το να κάνεις ικεσίες στον Θεό να τα κάνει γόνιμα. Ίσως ήρθε η στιγμή να κατανοήσουμε ότι αυτή η χώρα χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα: Σε αυτούς που κοιτάνε την πάρτη τους και σε αυτούς που νοιάζονται για το αύριο. Μην περιμένουμε λοιπόν από τους πρώτους να πάρουν τσαπί και να αρχίζουν να «γυρίζουν» το χώμα διότι το πιο πιθανό είναι την ώρα της δικής τους βάρδιας να πουλήσουν το χωράφι στον γείτονα για μια ζαριά.
Είμαστε Εμείς και οι Άλλοι. Όσο κι αν φαίνεται αλαζονικό, όσο κι αν θέλει κάποιος εν μέσω κρίσης να μην χωρίζει σε δύο στρατόπεδα τους πολίτες, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Διότι τελικά η Δημοκρατία έχει αδιέξοδα που δεν σε βγάζουν σε τοίχο αλλά σε γκρεμό με βόθρο από κάτω. Και που να πάμε; Στην Ολιγαρχία, στην Μοναρχία ή στην Δικτατορία; Ακόμη και αυτά τα δοκιμάσαμε ως κράτος και τα αποτελέσματα ήταν το ίδιο τραγικά. Φθάσαμε μετά από 70 χρόνια να μην μας θέλει ούτε η Δύση αλλά ούτε και η Ανατολή. Γίναμε πιο υπανάπτυκτοι και από τους υπανάπτυκτους, πιο τριτοκοσμικοί και από τους τριτοκοσμικούς και όλα αυτά με την σημαία της Δημοκρατίας. Ποιος φταίει για αυτό; Μα η ίδια η Δημοκρατία που την πήραμε στα χέρια μας όλοι μας - Εμείς και οι Άλλοι- και την κάναμε αγνώριστη. Διότι για να λειτουργήσει η Δημοκρατία δεν πρέπει να υπάρχουν δύο στρατόπεδα, δε γίνεται να έχει ίδιο βάρος ψήφου αυτού που νοιάζεται για το Σύνολο και αυτού που νοιάζεται για την πάρτη του. Κακά τα ψέματα, η Δημοκρατία δεν μπορεί είναι καταφύγιο του κάθε τεμπέλη, του κάθε γλείφτη της εξουσίας και του κάθε κακομοίρη στο μυαλό που όταν ρίχνει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο κατοχυρώνει την θεσούλα του στο Δημόσιο ή τι θα κονομήσει από την εκάστοτε εξουσία (εθνική και τοπική) σε «δουλειές» κάτω από το τραπέζι.
Η Δημοκρατία χωρίς παιδεία και ευσυνειδησία μετατρέπεται σε ένα μπορντέλο και όσοι παίρνουν χρίσμα μέσω αυτής ή όσοι την εξαργυρώνουν για τον εαυτό τους και την τσέπη τους, έχουν την θέση τους στο «καλό σπίτι» που δημιούργησαν. Το «δημοκράτης» αρχίζει να ακούγεται πια τόσο βαρύ όσο και το «φασίστας». Εφόσον και στα δύο υπερισχύει «η πάρτη μου» ποια είναι η διαφορά; Το ότι πηγαίνουμε στο παραβάν και ψηφίζουμε ό,τι θέλουμε; Αφού οι Άλλοι είναι πάντα περισσότεροι τσάμπα καίμε βενζίνη για να πράξουμε το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες. Γιατί το να ανήκεις στους Άλλους στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, ήταν πολύ εύκολο: Την συνείδηση στην κωλότσεπη και όλοι οι δρόμοι άνοιγαν για σένα και για τα μέλη της οικογένειάς σου. Από την στιγμή που πλέον και το τελευταίο χωριό χωριζόταν σε οικογένειες κομματικές και τα γνωστά στην πολιτική «κομπλότα» ο όρος Δημοκρατία είχε βγει στο σφυρί.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι είμαστε Εμείς και οι Άλλοι. Στις δύσκολες στιγμές που έρχονται για την χώρα και που ούτε το Καλοκαίρι δεν τις φρενάρει με τίποτε, όσο οι Άλλοι κάνουν τις συζητήσεις τους για το πώς θα «φάνε» κι άλλα και πώς δεν θα θιχτεί η τσέπη τους χωρίς ίχνος εθνικής συνείδησης, Εμείς ίσως να πρέπει να ξεκινήσουμε να ακονίζουμε τα τσαπιά μας.
katerinagarani@yahoo.com
Η απωλεσθείσα έννοια των λέξεων
Της ΔΩΡΑΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑ
Εκπαιδευτικού
Υπάρχουν λέξεις εύηχες, άλλες περιεκτικές, άλλες συνήθεις και σε μεγάλη συχνότητα απαντώμενες στην καθημερινότητα, άλλες μεγαλόστομες, άλλες σπάνια χρησιμοποιούμενες και εξυπηρετούσες τον επιστημονικό λόγο ή εν πάσει περιπτώσει το λόγο που απορρέει για να φανερώσει ένα επίπεδο υψηλό, λέξεις υβριστικές, λέξεις επαινετικές, λέξεις…
Υπάρχουν και κάποιες λέξεις που η έκφανσή τους φανερώνει και αποπνέει συγχρόνως ένα δέος, μια ανώτερη αξία, μια ξεχωριστή διάθεση ή πράξη, λέξεις – «χτίστες» μιας θετικής αύρας για τους φέροντες την ιδιότητα που εκφράζουν.
Θα σταθώ σε δύο από αυτές, τη λέξη προσφορά και τη λέξη λειτούργημα.
Λέξεις σαφώς θετικού περιεχομένου, λέξεις που αυτόματα παραπέμπουν σε ωφέλιμες προθέσεις και πράξεις.
Κάθε δυνάμει ή εν ενεργεία πολιτευτής ή πολιτικός, κάθε υποψήφιος, κάθε ενασχολούμενος με κομματικές διεργασίες, κάθε εμπλεκόμενος σε εκλογικές διαδικασίες πολυχρησιμοποιεί και προβάλλει πρωτίστως τη λέξη «προσφορά» ως κίνητρο ή εγγενή προσωπική αρετή ερμηνεύοντας την πρόθεσή του να συμμετέχει στα λεγόμενα «κοινά».
Δεν υπάρχει στην έκφραση προθέσεων ή υποσχέσεων –τουλάχιστον φανερά - καμία από τις ανθρώπινες αδυναμίες ή σκοπιμότητες, παρά μόνο αλτρουιστικές στοχεύσεις και σκοποί με γνώμονα πάντα τη σωτηρία τού απλού λαού ή έστω την προάσπιση των δικαιωμάτων του και της αξιοπρέπειάς του.
Η όλη αυτή καλοπροαίρετη κινητοποίηση αν καταλήξει σε εκλογή π.χ. σε θέση βουλευτή, δημιουργεί τις ανάλογες προσδοκίες.
Και δε θα σταθώ στο τι καταφέρνουν ή όχι, αλλά εκεί στη διάθεση προσφοράς και στην υψηλή ιδιότητα του λειτουργήματος που πετυχαίνουν με την εκλογή τους.
Γνωρίζουμε λίγο-πολύ όλοι από μικρά παιδιά πως η λέξη προσφέρω έχει τη σημασία – με πολύ απλά λόγια- ότι δίνω κάτι οικιοθελώς χωρίς απαίτηση, έχει τη σημασία περίπου της λέξης «δωρίζω», της λέξης παραχωρώ.
Το δε πολυχρησιμοποιημένο «λειτούργημα», παραπέμπει σε διαδικασίες και πρακτικές κοινωνικής χρησιμότητας.
Και εγώ, καθόλου καχύποπτη ή υποψιασμένη, θα σταθώ στην αγνή και άδολη διάθεση των βουλευτών να προσφέρουν.
Δε θα υποθέσω ότι η κατάθεση της υποψηφιότητάς τους συνδέεται με τίποτα διαφορετικό, παρά μόνο με θετική και ανθρωπιστική βούληση, με διάθεση δρομολόγησης των πολιτικών πεποιθήσεών τους και της ιδεολογίας τους σε αντίστοιχες με τα ιδανικά τους πράξεις.
Και φυσικά, δε θέλω να πιστεύω ότι η απόκτηση εξουσίας και η εκλογική επιτυχία τους, αλλοιώνει στη συνέχεια τόσο καθοριστικά τις αγνές προθέσεις τους.
Θα τα βάλω με το σύστημα. Αυτό το κακό σύστημα που καλοπληρώνει και παρέχει προνόμια και ευεργετικές εξαιρέσεις - σε σχέση με τον απλό εργαζόμενο- στους άδολους αυτούς ιδεαλιστές, αλλοιώνοντας τη διάθεσή τους για προσφορά, μιας και προσφορά αμειβόμενη πλουσιοπάροχα δεν υφίσταται.
Και μιας και ζούμε στην εποχή της διαβούλευσης θα τολμήσω και εγώ να προτείνω:
Ο κάθε βουλευτής ή και υπουργός (εκεί κι αν η λέξη προσφορά χάνει το νόημά της) να αμείβεται με βάση τη φορολογική δήλωση που κατέθετε ως κοινός θνητός. Δηλαδή, ήσουν εκπαιδευτικός των 1500 Ευρώ μηνιαία ή δικηγόρος με ετήσιο εισόδημα 20000 Ευρώ (πολλά λέω ε;) η βουλευτική αμοιβή σου να αντιστοιχεί σε αυτά τα χρήματα. Και τα έξοδα θα μου πείτε; Να ενοικιάζει το ίδιο το κράτος σε καθένα βουλευτή, εκτός Αττικής, γραφείο και να τους το διαθέτει. Αυτοκίνητο; Όχι. Ο καθένας το δικό του, με χιλιομετρική αποζημίωση ίδια με αυτή που ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους, όταν μετακινούνται για υπηρεσιακούς λόγους.
Και για εκείνους τους πολιτικούς «που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο»; Για αυτούς το ποσό που αντιστοιχεί στο επίδομα ανεργίας, θαρρώ ότι είναι επαρκές. Σύνταξη; Αυτή που θα έπαιρνε από το επάγγελμά του και μόνο.
Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τη λέξη προσφορά, έτσι αντιλαμβάνομαι την ανιδιοτέλεια, έτσι αντιλαμβάνομαι την κατανόηση των εργαζόμενων και των αναγκών τους, έτσι αντιλαμβάνομαι τον ιδεαλισμό, έτσι αντιλαμβάνομαι την αγνή πρόθεση. Διαφορετικά, δικαιούμαι να σκέφτομαι οτιδήποτε για οποιονδήποτε και οποτεδήποτε.
ΥΓ: Πραγματικά δεν γνωρίζω και ρωτώ για να μάθω: η περίφημη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων γίνεται ολοκληρωτικά από τον κρατικό μηχανισμό (άρα και ανέξοδα) ή έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία κάποιο τμήμα της;
Εκπαιδευτικού
Υπάρχουν λέξεις εύηχες, άλλες περιεκτικές, άλλες συνήθεις και σε μεγάλη συχνότητα απαντώμενες στην καθημερινότητα, άλλες μεγαλόστομες, άλλες σπάνια χρησιμοποιούμενες και εξυπηρετούσες τον επιστημονικό λόγο ή εν πάσει περιπτώσει το λόγο που απορρέει για να φανερώσει ένα επίπεδο υψηλό, λέξεις υβριστικές, λέξεις επαινετικές, λέξεις…
Υπάρχουν και κάποιες λέξεις που η έκφανσή τους φανερώνει και αποπνέει συγχρόνως ένα δέος, μια ανώτερη αξία, μια ξεχωριστή διάθεση ή πράξη, λέξεις – «χτίστες» μιας θετικής αύρας για τους φέροντες την ιδιότητα που εκφράζουν.
Θα σταθώ σε δύο από αυτές, τη λέξη προσφορά και τη λέξη λειτούργημα.
Λέξεις σαφώς θετικού περιεχομένου, λέξεις που αυτόματα παραπέμπουν σε ωφέλιμες προθέσεις και πράξεις.
Κάθε δυνάμει ή εν ενεργεία πολιτευτής ή πολιτικός, κάθε υποψήφιος, κάθε ενασχολούμενος με κομματικές διεργασίες, κάθε εμπλεκόμενος σε εκλογικές διαδικασίες πολυχρησιμοποιεί και προβάλλει πρωτίστως τη λέξη «προσφορά» ως κίνητρο ή εγγενή προσωπική αρετή ερμηνεύοντας την πρόθεσή του να συμμετέχει στα λεγόμενα «κοινά».
Δεν υπάρχει στην έκφραση προθέσεων ή υποσχέσεων –τουλάχιστον φανερά - καμία από τις ανθρώπινες αδυναμίες ή σκοπιμότητες, παρά μόνο αλτρουιστικές στοχεύσεις και σκοποί με γνώμονα πάντα τη σωτηρία τού απλού λαού ή έστω την προάσπιση των δικαιωμάτων του και της αξιοπρέπειάς του.
Η όλη αυτή καλοπροαίρετη κινητοποίηση αν καταλήξει σε εκλογή π.χ. σε θέση βουλευτή, δημιουργεί τις ανάλογες προσδοκίες.
Και δε θα σταθώ στο τι καταφέρνουν ή όχι, αλλά εκεί στη διάθεση προσφοράς και στην υψηλή ιδιότητα του λειτουργήματος που πετυχαίνουν με την εκλογή τους.
Γνωρίζουμε λίγο-πολύ όλοι από μικρά παιδιά πως η λέξη προσφέρω έχει τη σημασία – με πολύ απλά λόγια- ότι δίνω κάτι οικιοθελώς χωρίς απαίτηση, έχει τη σημασία περίπου της λέξης «δωρίζω», της λέξης παραχωρώ.
Το δε πολυχρησιμοποιημένο «λειτούργημα», παραπέμπει σε διαδικασίες και πρακτικές κοινωνικής χρησιμότητας.
Και εγώ, καθόλου καχύποπτη ή υποψιασμένη, θα σταθώ στην αγνή και άδολη διάθεση των βουλευτών να προσφέρουν.
Δε θα υποθέσω ότι η κατάθεση της υποψηφιότητάς τους συνδέεται με τίποτα διαφορετικό, παρά μόνο με θετική και ανθρωπιστική βούληση, με διάθεση δρομολόγησης των πολιτικών πεποιθήσεών τους και της ιδεολογίας τους σε αντίστοιχες με τα ιδανικά τους πράξεις.
Και φυσικά, δε θέλω να πιστεύω ότι η απόκτηση εξουσίας και η εκλογική επιτυχία τους, αλλοιώνει στη συνέχεια τόσο καθοριστικά τις αγνές προθέσεις τους.
Θα τα βάλω με το σύστημα. Αυτό το κακό σύστημα που καλοπληρώνει και παρέχει προνόμια και ευεργετικές εξαιρέσεις - σε σχέση με τον απλό εργαζόμενο- στους άδολους αυτούς ιδεαλιστές, αλλοιώνοντας τη διάθεσή τους για προσφορά, μιας και προσφορά αμειβόμενη πλουσιοπάροχα δεν υφίσταται.
Και μιας και ζούμε στην εποχή της διαβούλευσης θα τολμήσω και εγώ να προτείνω:
Ο κάθε βουλευτής ή και υπουργός (εκεί κι αν η λέξη προσφορά χάνει το νόημά της) να αμείβεται με βάση τη φορολογική δήλωση που κατέθετε ως κοινός θνητός. Δηλαδή, ήσουν εκπαιδευτικός των 1500 Ευρώ μηνιαία ή δικηγόρος με ετήσιο εισόδημα 20000 Ευρώ (πολλά λέω ε;) η βουλευτική αμοιβή σου να αντιστοιχεί σε αυτά τα χρήματα. Και τα έξοδα θα μου πείτε; Να ενοικιάζει το ίδιο το κράτος σε καθένα βουλευτή, εκτός Αττικής, γραφείο και να τους το διαθέτει. Αυτοκίνητο; Όχι. Ο καθένας το δικό του, με χιλιομετρική αποζημίωση ίδια με αυτή που ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους, όταν μετακινούνται για υπηρεσιακούς λόγους.
Και για εκείνους τους πολιτικούς «που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο»; Για αυτούς το ποσό που αντιστοιχεί στο επίδομα ανεργίας, θαρρώ ότι είναι επαρκές. Σύνταξη; Αυτή που θα έπαιρνε από το επάγγελμά του και μόνο.
Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τη λέξη προσφορά, έτσι αντιλαμβάνομαι την ανιδιοτέλεια, έτσι αντιλαμβάνομαι την κατανόηση των εργαζόμενων και των αναγκών τους, έτσι αντιλαμβάνομαι τον ιδεαλισμό, έτσι αντιλαμβάνομαι την αγνή πρόθεση. Διαφορετικά, δικαιούμαι να σκέφτομαι οτιδήποτε για οποιονδήποτε και οποτεδήποτε.
ΥΓ: Πραγματικά δεν γνωρίζω και ρωτώ για να μάθω: η περίφημη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων γίνεται ολοκληρωτικά από τον κρατικό μηχανισμό (άρα και ανέξοδα) ή έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία κάποιο τμήμα της;
Β. ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ:Και σήμερα αντιμετωπίζουμε την λαθροβίωση του σχεδίου Κίσσιντζερ
-Στεκόμαστε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη μπροστά στους Ελληνοκύπριους αντιστασιακούς και τους Έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες που παρά τις χειροπέδες της προδοσίας αγωνίσθηκαν με λεβεντιά και πολλοί έπεσαν για προάσπιση της Κύπρου. -Αν οι αριθμοί και μόνο υπαγορεύουν εθνική πολιτική θα το επαναλάβω ότι ο Ελληνισμός θα ήταν ίσως μια καταπιεζόμενη μειονότητα στα όρια μιας μετα-Οθωμανικής επικράτειας. -Ο χρόνος δεν έχει επουλώσει τις πληγές. Τα επακόλουθα της προδοσίας και της τραγωδίας πιο επικίνδυνα σημαδεύουν τη ζωή και τις σκέψεις μας. Γιατί στην Κύπρο την πάλαι ποτέ αέρινη τη μακαρία τη γη ζούμε ακόμα σε συνθήκες αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Με αφορμή τις επετείους του πραξικοπήματος και της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ο Βάσος Λυσσαρίδης όπως είναι γνωστό πάντα αναφέρεται για εκείνες τις μέρες του ’74. Έτσι, με αφορμή αυτή την επέτειο, σκεφθήκαμε να αναδημοσιεύσουμε μια ομιλία του που έγινε πρόσφατα στην Ελλάδα. Στη συγκλονιστική εκείνη ομιλία του ο γιατρός ξεκίνησε με την παρατήρηση ότι: «Ο χρόνος δεν έχει επουλώσει τις πληγές. Τα επακόλουθα της προδοσίας και της τραγωδίας πιο επικίνδυνα σημαδεύουν τη ζωή και τις σκέψεις μας. Γιατί στην Κύπρο την πάλαι ποτέ αέρινη τη μακαρία τη γη ζούμε ακόμα σε συνθήκες αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Με τον Τεύκρο φυλακισμένο στη Σαλαμίνα, με τα αρχαία θέατρα ορφανά με τις εκκλησίες να μετατρέπονται σε κυλικεία και στάβλους. Με πατρογονικές εστίες υπό κατοχή, με την πολυχιλιόχρονη Ελληνική πολιτισμική κληρονομιά να βιάζεται. Με τον Τουρκικό στρατό να διχοτομεί την πατρίδα μας. Με το δήθεν διάτρητο συρματόπλεγμα να εξευτελίζει την αξιοπρέπεια και να πληγώνει την εθνική μας κυριαρχία. Με τον Πενταδάκτυλο αλυσοδεμένο με τους πέτρινους ήλους της κατοχικής σημαίας να σαρκάζει τις εκκλήσεις μας για να αποδιώξει τον εισβολέα. Με τα εδάφη μας υπό κατοχή και τον κατακτητή να εισπράττει εύσημα για εποικοδομητική στάση. Με το θύμα να σύρεται στο εδώλιο του κατηγορούμενου γιατί δεν προσυπογράφει την εθελούσια αυτοδιάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί δεν δέχθηκε την πολυαποικιοποίηση της Ευρωπαϊκής τώρα πατρίδας μας με εκχώρηση δήθεν εγγυητικών, επεμβατικών στην ουσία, δικαιωμάτων στην κατοχική Τουρκία. Τη νομιμοποίηση ξένης στρατιωτικής παρουσίας, υποκατάστασης της κοινοβουλευτικής και εκτελεστικής εξουσίας από ξένους δικαστικούς που θα έλυαν τα πολιτικά αδιέξοδα και θα κατάθεταν εν ανάγκη και τον προϋπολογισμό μας. Δεν δεχθήκαμε εθελούσια απεμπόληση ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τους Ελληνοκύπριους Ευρωπαίους πολίτες δεύτερης κατηγορίας στην δική τους πατρίδα όπως προνοούσε το σχέδιο Ανάν, με όλους τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες να ασκούν τα Ευρωπαϊκά τους δικαιώματα εγκατάστασης και άσκησης επαγγέλματος σ΄ ολόκληρη την Κύπρο, πλην των Ελληνοκυπρίων.
Μας απειλούν USA και Βρετανία
Με τον πλανητάρχη και τον Βρετανό δορυφόρο να απειλούν ένα λιλιπούτειο λαό, γιατί αποφάσισε δημοκρατικά όπως ο ίδιος πρόκρινε σ΄ ένα απαράδεκτο δίλημμα που τέθηκε ενώπιον του. Κι εμείς ταπεινοί μνήμονες Θερμοπυλών και Μαχαιράδων απαντούμε με τους στίχους που αποτελούν μόνιμο βίωμα μας παραφρασμένο αυτή τη φορά. Μας λένε: «Είσαστε μικροί. Αν δεν κάνετε ένα ακόμα βήμα υποχώρησης θα σας αφανίσουμε. Απαντούμε: Αν το κάνουμε θάμαστε ακόμα πιο μικροί». Με ημετέρους Ευρωπαίους εταίρους να παρακολουθούν απαθείς τον εκβιασμό μιας χώρας-μέλους και να ανέχονται μια Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας a la carte όταν ωμά και κυνικά διακηρύττει ότι δεν θα συμμορφωθεί προς τις αυτονόητες υποχρεώσεις κάθε υποψήφιας για ένταξη χώρας. Ως πότε όμως; Γιατί υπάρχουν οι ενδείξεις για αντίστροφη μέτρηση, με την πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών να συνειδητοποιούν την ανάγκη για ουσιαστικά ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Ένωση στηριγμένη στις δικές της Ευρωπαϊκές αξίες χωρίς ημιδορυφορικές εξαρτήσεις Ατλαντικών και Ατλαντοστρεφών. Το είπα κατ΄ επανάληψη. Η πολιτική είναι η επιστήμη του εφικτού. Ενός εφικτού όμως που περιλαμβάνει την στάση κάθε ενδιαφερομένου λαού. Δεν αιθεροβατούμε. Διαγιγνώσκουμε και εμπόδια και δυσχέρειες και κινδύνους. Όμως στόχος μας δεν είναι η παθητική προσαρμογή και η υποδούλωση ώστε να γίνουμε αρεστοί στους ξένους νέο-αυτοκρατορικούς κύκλους αλλά η υιοθέτηση ρεαλιστικής, αλλά αγωνιστικής γραμμής μέσα στα σημερινά δεδομένα. Αν οι αριθμοί και μόνο υπαγορεύουν εθνική πολιτική θα το επαναλάβω ότι ο Ελληνισμός θα ήταν ίσως μια καταπιεζόμενη μειονότητα στα όρια μιας μετα-Οθωμανικής επικράτειας. Μοιραία αυτές οι εκδηλώσεις ταξιδεύουν τη μνήμη στη γένεση και τους υπεύθυνους της τραγωδίας. Αναμιμνησκόμεθα τους ολιγάριθμους Ελληνόφωνους προδότες του Ελλαδικού και Κυπριακού χώρου. Αλλά στεκόμαστε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη μπροστά στους Ελληνοκύπριους αντιστασιακούς και τους Έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες που παρά τις χειροπέδες της προδοσίας αγωνίσθηκαν με λεβεντιά και πολλοί έπεσαν για προάσπιση της Κύπρου. Η σκέψη στρέφεται με οργή προς στους χουντικούς δεσμώτες του αδελφού Ελληνικού λαού που σε συνεργασία με την ΕΟΚΑ Β άνοιξαν χίλιες κερκόπορτες στον Τούρκο εισβολέα που δεν θα μπορούσε να πατήσει την Κύπρο αν η προδοσία δεν άφηνε αφύλακτα τα Κυπριακά εδάφη. Όχι δεν τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας όπως μας λέει το τραγούδι. Αντιμετωπίζουμε την λαθροβίωση του σχεδίου Κίσσιντζερ που προνοούσε πραξικόπημα, απομάκρυνση του Μακαρίου, εισβολή, εθνοκάθαρση και επιβολή ενός πειθήνιου καθεστώτος (αυτού που ονόμασα μεταπραξικόπημα) που θα αποδεχόταν λύση στη βάση δυο χωριστών κρατικών μορφωμάτων με χαλαρή συνομοσπονδιακή κεντρική κυβέρνηση. Ο άβουλος Ανάν Σ΄ αυτή τη βάση ο λόρδος Χάνι ετοίμασε το νέο σχέδιο στο οποίο ο άβουλος Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. δάνεισε το όνομα του. Η απόπειρα εθελούσιας αποδοχής στη διάρκεια του μεταπραξικοπήματος της διασποράς του Τουρκικού στρατού σ΄ ολόκληρη την Κύπρο με το σχέδιο Γκιουνές ματαιώθηκε με αποτέλεσμα όμως την γνωστή δολοφονική απόπειρα και τον χαμό του Δώρου Λοϊζου που από τότε κρατάει τσίλιες στα σταυροδρόμια της ανθρωπότητας. Και λοιδορώ τον Δώρο πού μού χάρισε μια δανεική ζωή και μού στέρησε ένα όρθιο θάνατο. Όμως παρά τις δυσχέρειες πού δημιουργήθηκαν και λόγω δικών μας λαθών σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν δυνατότητες για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Η Κύπρος, με την βοήθεια της Ελλάδας, είναι πλήρες μέλος της Ε.Ε. Η Τουρκία έγινε αποδεκτή ως υποψήφια χώρα χωρίς να υλοποιήσει τις προαπαιτούμενες υποχρεώσεις για κάθε υποψήφια χώρα. Και όχι μόνο. Με κυνικότητα και προκλητικότητα διακηρύττει ότι δεν θα αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα υλοποιήσει το πρωτόκολλο τελωνειακής ένωσης και δεν θα αποσύρει τα στρατεύματα της από την Κύπρο. Κι εμείς επιτρέπουμε παρέκκλιση από την ουσία –που είναι η κατοχή- και ασχολούμαστε με τα επί μέρους, προσφέροντας έτσι άλλοθι στην κατοχική Τουρκία. Αν ένας λαός δεν διεκδικεί τα δικαιώματα του κανένας δεν θα του τα χαρίσει. Χρειαζόμαστε μια νέα διεκδικητική πολιτική που να τοποθετείται το Κυπριακό στην σωστή του αντικατοχική βάση, αδρό περίγραμμα λύσης, βασισμένη στο διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Σωστή έντονη ενημερωτική εκστρατεία, συμμαχίες χωρίς αδόκιμη ενασχόληση με ελατήρια, αξιοποιώντας τη σύμπτωση έστω και προσωρινών συμφερόντων, να διαλύει τον μύθο για δήθεν εκ μέρους μας απομόνωση των Τουρκοκυπρίων που παραμένουν όμηροι της κηδεμονίας της Άγκυρας και δοτών Τουρκοκυπριακών ηγεσιών. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη Άλλωστε ποιάς απομόνωσης; Έχουμε υπερβεί κάθε όριο ασφάλειας. Με εκχώρηση Ευρωπαϊκών διαβατηρίων, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε φτωχούς και πλούσιους Τουρκοκύπριους, με ελεύθερη εμπορία των προϊόντων των υφαρπαγεισών Ελληνοκυπριακών περιουσιών κατά παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου. Η προβολή του απ΄ απευθείας εμπορίου αποτελεί προσβολή προς κάθε έννοια κυριαρχίας και δικαίου. Από πότε υπάρχουν εμπορικές σχέσεις με υπό κατοχή εδάφη ή έστω χωριστές επαρχίες; Με το πρόσχημα της άρσης της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων επιχειρούν νομική αναβάθμιση του καθεστώτος, Ταϊβανοποίηση και εν συνεχεία διάλογο για ισότιμη συνεργασία των δύο κρατών σ΄ ένα συνομοσπονδιακό κηδεμονευόμενο μόρφωμα. Πιέζουν για μέτρα πού δημιουργούν αντικίνητρο για λύση. Γνωρίζουν ότι η απομόνωση οφείλεται στην συνεχιζόμενη κατοχή. Σ΄ αυτές τις τόσο σημαδιακές επετείους είναι αντιπαραγωγικό, να αναλισκόμεθα είτε σε θρηνωδίες είτε σε φραστικές καταδίκες ή υμνωδίες για αυτούς που θυσίασαν τη ζωή τους χωρίς να αισθανόμεθα την ανάγκη για υιοθέτηση πορείας που θα εναρμονίζεται με τα μηνύματα αυτών που στάθηκαν στο μετερίζι της αντίστασης. Δεν υπάρχει ελευθερία για όσους εθελόδουλα σκέφτονται. Να αξιοποιήσουμε την παρουσία μας στον Ευρωπαϊκό χώρο που αντιλαμβάνεται τη γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου. Θα το επαναλαμβάνω κατ΄ επανάληψη. Κανενός τα δικαιώματα δεν επιβουλευόμεθα, αλλά και σε κανένα δεν εκχωρούμε τα δικά μας. Δηλώνουμε. Αυτή η γη είναι δική μας και κανείς δεν θα μας την πάρει. Θέλω τους Τουρκοκύπριους ελεύθερους ισότιμους πολίτες και με σεβασμό στη δική τους πολιτισμική παράδοση και στα δικά τους δικαιώματα και στα δικά τους χώματα. Όμως υπενθυμίζω χωρίς καμιά διάθεση μονοπώλησης πως τα πανάρχαια χώματα μας δεν είναι προς πώληση.
Αναμένεται επίσκεψη επιτροπής της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Ηπείρου για την Ψαραγορά…αλλά σώζονται τα κτίρια
Το θέμα του χαρακτηρισμού των κτιρίων της Ψαραγοράς Άρτας, ως διατηρητέων, έθεσε στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Άρτας, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Γιώργος Κοτσαρίδας. Σημείωσε δε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντική εξέλιξη ο χαρακτηρισμός της Ψαραγοράς ωε μνημείο, γιατί αυτό θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για την πόλη. Εξ ίσου ενδιαφέρουσα και η απάντηση του δημάρχου Πάνου Οικονομίδη, ο οποίος ενημέρωσε το σώμα, ότι ο Δήμος ήταν αποδέκτης του εγγράφου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Ηπείρου, σχετικά με το χαρακτηρισμό της Ψαραγοράς ως μνημείο, αλλά αντέδρασε και με έγγραφό του ζήτησε απ’ την εν λόγω υπηρεσία να επισκεφτεί το χώρο επιτροπή της υπηρεσίας και σε συνεργασία με αρμόδιους του Δήμου, να ελέγξουν τα κτίρια και να αποφασιστεί αν είναι χρήσιμο να κριθούν διατηρητέα ή όχι. Βεβαίως η συγκεκριμένη διαδικασία δεν προβλέπεται, αφού η διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί, ακολουθήθηκε και εστάλη το εν λόγω έγγραφο και προς την κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Ωστόσο η κοινοποίηση του συγκεκριμένου εγγράφου στο Δήμο Αρταίων, θα λειτουργήσει υπέρ των Ψαροπλιών και της σωτηρίας τους, μιας και δεν μπορεί να γίνει τίποτα σ’ αυτά, αν δεν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις από το κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Που σημαίνει ότι είναι έωλος και ο διαγωνισμός που έχει προγραμματιστεί απ’ το Δήμο Αρταίων,για τις 10 Αυγούστου, για την παραχώρηση του χώρου και των συγκεκριμένων κτιρίων σε ιδιωτική εταιρεία, με σκοπό την εκμετάλλευσή τους, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει. Κι αυτό γιατί η διακήρυξη του διαγωνισμού αναφέρει ότι η εταιρεία θα νοικιάσει τα συγκεκριμένα καταστήματα, με σκοπό να καλύψει και ένα όροφο ακόμη, για να είναι η εκμετάλλευση ουσιαστική. Στην περίπτωση που κριθούν διατηρητέα, δεν θα υπάρχει δυνατότητα ανέγερσης και άλλους ορόφου, οπότε το όλο θέμα επανέρχεται σε συνολική διαπραγμάτευση, φυσικά από τη νέα δημοτική αρχή που θα προκύψει.
Το ενδιαφέρον Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συζήτηση που έγινε προ ημερησίας διατάξεως στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όταν ο δήμαρχος Πάνος Οικονομίδης, «τα έβαλε» με τον αρχιτέκτονα Γιώργο Ζιώβα, για τον οποίο είπε χαρακτηριστικά ότι θυμήθηκε την Άρτα μετά από είκοσι χρόνια. Ίσως ο δήμαρχος έχει αυτή την άποψη. Ωστόσο, εξ όσων εμείς γνωρίζουμε, το ενδιαφέρον του Γ. Ζιώβα για την Άρτα, δεν σταμάτησε ποτέ να υπάρχει και φυσικά να κινείται σε κάθε κατεύθυνση, που θεωρούσε ότι μπορεί να προκύψει κάτι θετικό για την πόλη μας. Σε αντίθετη περίπτωση, αν ο δήμαρχος πραγματικά ενδιαφερόταν για το καλό της πόλης και δεν ήθελε την όποια δική του άποψη να αποτελεί θέσφατο, θα επαινούσε την πρωτοβουλία του συμπατριώτη μας αρχιτέκτονα, μιας και προσφέρει μια λύση, για την οποία πολλοί θα τον ευγνωμονούν. Και σ’ αυτή την περίπτωση ο δήμαρχος Πάνος Οικονομίδης, έδειξε να λειτουργεί κόντρα στην κοινωνία και την άποψη που καθημερινά εκφράζει ο απλός πολίτης. Θα πρέπει να σκεφτεί κάτι ο δήμαρχος… Ότι όλοι οι συμπολίτες μας, λένε «μπράβο» στον Γιώργο Ζιώβα, για την πρωτοβουλία που ανέλαβε.
Για την αξιοποίηση της Λίμνης Πουρναρίου
Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ
Ξεχασμένη υπόθεση η Λίμνη Πουρναρίου, την θυμηθήκαμε προχθές που φίλος της «Γ» επισκέφτηκε την Λίμνη Πλαστήρα και μοιραία έκανε τις συγκρίσεις. «Τι Λίμνη Πλαστήρα… Η δική μας Λίμνη Πουρναρίου, είναι δέκα φορές πιο όμορφη», μας είπε και μπορεί να μην έχει άδικο… Αλλά υπάρχει μια διαφορά, η Λίμνη Πλαστήρα έχει αξιοποιηθεί όσο τίποτα άλλο και έχει διαφημιστεί όσο τίποτα άλλο… Η Λίμνη Πουρναρίου, που θα μπορούσε να αποτελεί σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή και να αντισταθμίσει όσα έχασε η περιοχή μας απ’ την κατασκευή του φράγματος Πουρναρίου, είναι στα αζήτητα και σε προεκλογικές περιόδους την θυμούνται κάποιοι για να κάνουν εντύπωση και ακολούθως, όπως και όλα τα άλλα θέματα, την ξεχνούν.
Αν είχε κατασκευαστεί ο παραλίμνιος δρόμος, που θα οδηγούσε στα Τζουμέρκα και κατά μήκος του δρόμου αυτού, δημιουργούντα οι υποδομές φιλοξενίας, τότε η ζωή σ’ όλη την περιοχή, θα ήταν πολύ διαφορετική εκτός του ότι δεκάδες οικογένειες θα είχαν απασχόληση, άρα και προσφορά στον τόπο.
Να θυμηθούμε παλιότερα μεγαλεπήβολα σχέδια και απ’ τους αιρετούς της αυτοδιοίκησης και από υποψηφίους βουλευτές, που στα λόγια παρουσίαζαν έναν επίγειο παράδεισο και ποτέ δεν έγινε το παραμικρό. Ούτε μια προμελέτη, η οποία σε κάθε περίπτωση θα μπορεί να συνοδεύει το αίτημα για την αξιοποίησή της και το όραμα όσων διεκδικούν, με την ελπίδα ότι κάποτε, κάτι μπορεί να γίνει…
Μας έλεγε ο φίλος που επισκέφτηκε την περασμένη Κυριακή την Λίμνη Πλαστήρα, ότι στην περιοχή αυτή, όσο χρόνο βρισκόταν αυτός εκεί, δεκάδες λεωφορεία έφταναν και δημιουργούσαν αδιαχώρητο σ’ όλα τα σημεία εξυπηρέτησης. Μια οικονομική διεργασία ιδιαίτερα σοβαρή, η οποία μπορεί να εξελίσσεται ανεξαρτήτως εποχής και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Θυμίζουμε λοιπόν την περίπτωση της Λίμνης Πουρναρίου, για την οποία, κάποτε οι παράγοντες της περιοχής πρέπει να λάβουν αποφάσεις. Ίσως η νέα εποχή στην αυτοδιοίκηση, που μεγάλο μέρος τηςεν λόγω λίμνης θα ανήκει στα όρια του δήμου Άρτας, αν αποτελεί πρόκληση, για τη νέα δημοτική αρχή. Να την βάλλει στο πρόγραμμά της και να δει την αξιοποίησή της, ως βασική ζήτημα ανάπτυξης στο νέο Δήμο.
Εμείς απ’ την πλευρά μας, θα θυμίζουμε την περίπτωση της Λίμνης Πουρναρίου, με την ελπίδα, ότι και οι αυτοδιοικητικοί που τώρα μπορεί να καταρτίζουν τα προγράμματά τους, να την επιλέξουν ως σημείο ανάπτυξης.
Ξεχασμένη υπόθεση η Λίμνη Πουρναρίου, την θυμηθήκαμε προχθές που φίλος της «Γ» επισκέφτηκε την Λίμνη Πλαστήρα και μοιραία έκανε τις συγκρίσεις. «Τι Λίμνη Πλαστήρα… Η δική μας Λίμνη Πουρναρίου, είναι δέκα φορές πιο όμορφη», μας είπε και μπορεί να μην έχει άδικο… Αλλά υπάρχει μια διαφορά, η Λίμνη Πλαστήρα έχει αξιοποιηθεί όσο τίποτα άλλο και έχει διαφημιστεί όσο τίποτα άλλο… Η Λίμνη Πουρναρίου, που θα μπορούσε να αποτελεί σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή και να αντισταθμίσει όσα έχασε η περιοχή μας απ’ την κατασκευή του φράγματος Πουρναρίου, είναι στα αζήτητα και σε προεκλογικές περιόδους την θυμούνται κάποιοι για να κάνουν εντύπωση και ακολούθως, όπως και όλα τα άλλα θέματα, την ξεχνούν.
Αν είχε κατασκευαστεί ο παραλίμνιος δρόμος, που θα οδηγούσε στα Τζουμέρκα και κατά μήκος του δρόμου αυτού, δημιουργούντα οι υποδομές φιλοξενίας, τότε η ζωή σ’ όλη την περιοχή, θα ήταν πολύ διαφορετική εκτός του ότι δεκάδες οικογένειες θα είχαν απασχόληση, άρα και προσφορά στον τόπο.
Να θυμηθούμε παλιότερα μεγαλεπήβολα σχέδια και απ’ τους αιρετούς της αυτοδιοίκησης και από υποψηφίους βουλευτές, που στα λόγια παρουσίαζαν έναν επίγειο παράδεισο και ποτέ δεν έγινε το παραμικρό. Ούτε μια προμελέτη, η οποία σε κάθε περίπτωση θα μπορεί να συνοδεύει το αίτημα για την αξιοποίησή της και το όραμα όσων διεκδικούν, με την ελπίδα ότι κάποτε, κάτι μπορεί να γίνει…
Μας έλεγε ο φίλος που επισκέφτηκε την περασμένη Κυριακή την Λίμνη Πλαστήρα, ότι στην περιοχή αυτή, όσο χρόνο βρισκόταν αυτός εκεί, δεκάδες λεωφορεία έφταναν και δημιουργούσαν αδιαχώρητο σ’ όλα τα σημεία εξυπηρέτησης. Μια οικονομική διεργασία ιδιαίτερα σοβαρή, η οποία μπορεί να εξελίσσεται ανεξαρτήτως εποχής και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Θυμίζουμε λοιπόν την περίπτωση της Λίμνης Πουρναρίου, για την οποία, κάποτε οι παράγοντες της περιοχής πρέπει να λάβουν αποφάσεις. Ίσως η νέα εποχή στην αυτοδιοίκηση, που μεγάλο μέρος τηςεν λόγω λίμνης θα ανήκει στα όρια του δήμου Άρτας, αν αποτελεί πρόκληση, για τη νέα δημοτική αρχή. Να την βάλλει στο πρόγραμμά της και να δει την αξιοποίησή της, ως βασική ζήτημα ανάπτυξης στο νέο Δήμο.
Εμείς απ’ την πλευρά μας, θα θυμίζουμε την περίπτωση της Λίμνης Πουρναρίου, με την ελπίδα, ότι και οι αυτοδιοικητικοί που τώρα μπορεί να καταρτίζουν τα προγράμματά τους, να την επιλέξουν ως σημείο ανάπτυξης.
Χρ. Παπάζογλου: Έχω βάλει πολύ ψηλά τον πήχη
«Στην ζωή όποιος δε βάζει τον πήχη πιο ψηλά στην πραγματικότητα δεν ζει. Έχω όλες εκείνες τις ενδείξεις από την κοινωνία και μάλιστα από πολλούς νέους ανθρώπους πως μπορούμε να τα καταφέρουμε ενώνοντας όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου πέρα από συμφέροντα, από υστεροβουλίες, πέρα από χρώματα», επεσήμανε σε δηλώσεις που έκανε στα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ο νομαρχιακός σύμβουλος Χρήστος Παπάζογλου, που έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον για να λάβει το κομματικό χρίσμα, ως υποψήφιος δήμαρχος Άρτας. Χαρακτηριστικό όλων των δηλώσεων του νομαρχιακού συμβούλου, είναι ότι βάζει πολύ ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών του, όχι για λογαριασμό του, αλλά για το νέο δήμο Άρτας, που θα πρέπει να προχωρήσει, υπό τις νέες συνθήκες χωρίς προβλήματα. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της δήλωσής του, στην οποία τονίζει με νόημα: «Δεν θα με ακούσετε να ξαναμιλώ για τον εαυτό μου, θα το κάνω πρώτη και τελευταία φορά για να τονίσω το εξής: Έμαθα να βάζω στόχους και με συνεχή δουλειά να τους πετυχαίνω. Αυτό ζητώ πάντα και από τους συνεργάτες μου, στη δουλειά. Μετά τη δουλειά είμαστε φίλοι, κατά τη διάρκεια της είμαστε όλοι εργάτες της ίδιας και του σκοπού που έχουμε βάλει. Και πιστέψτε με η συνταγή αυτή σπάνια δεν έχει επιτυχία. Οπότε έχουν όλοι οι άξιοι θέση στο δύσκολο εγχείρημα της ανασυγκρότησης του Δήμου». Μιλώντας για τον Καλλικράτη και τις πιθανές δυσκολίες που μπορεί να έχει νέος Δήμος Άρτας, ο νομαρχιακός σύμβουλος δείχνει ιδιαίτερα ενημερωμένος και αποφασισμένος, για να τονίσει: «Ο Καλλικράτης σίγουρα χρειάζεται διορθώσεις και βελτιώσεις, έχει αρκετά θετικά στοιχεία, δεν έχει όμως όλες τις απαιτούμενες προβλέψεις. Αυτό θα δημιουργήσει κάποια προβλήματα στο μέλλον. Όταν όμως υπάρχει θέληση και όρεξη όλα μπορούν να ξεπερασθούν. Στο κομμάτι του μεγέθους και του πληθυσμού του δήμου ας μην υπερβάλουμε. Δεν είναι δα και ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας». Ιδιαίτερης προσοχής στις δηλώσεις του υποψηφίου δημάρχου Χρ. Παπάζογλου, πρέπει να τύχουν οι αναφορές του για την αισιοδοξία και το χαμόγελο του πολίτη, που σήμερα λείπουν και το απόσπασμα της δήλωσής του είναι χαρακτηριστικό: «Πρώτα από όλα όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά οφείλουμε να επαναφέρουμε το χαμόγελο στα χείλη των συνδημοτών μας και στην ψυχή τους την αισιοδοξία. Αν δεν επιτευχθεί αυτό, όσο φιλολογικό και αν ακούγεται, τίποτε ουσιαστικό δεν πρόκειται να γίνει. Ο δήμος μας είναι, ημιορεινός πεδινός και θαλάσσιος. Έχει όλες εκείνες δηλαδή τις προδιαγραφές να πορευτεί με θετικά πρόσημα προς την ανάπτυξη. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από άλλες πέραν του ότι χρειάζεται δουλειά, όραμα κι επιμονή. Και για να μην ξεχνιόμαστε πάντα με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, αυτό αποτελεί και θα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, όχι στα λόγια, να το θυμάστε. Ως προς το αν είναι διοικήσιμος αυτό ποτέ δεν έχει να κάνει με τα μεγέθη αλλά με την ικανότητα όσων είναι στο τιμόνι του. Είναι μεγάλος σήμερα ο δήμος και βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση;»
Έχουν ενδιαφέρον οι απόψεις υποψηφίων
Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ
Το ότι είναι πολλοί οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν το κομματικό χρίσμα από τη ΝΔ έχει ένα θετικό. Όλοι καλούνται αυτό το διάστημα να καταθέσουν τις απόψεις τους, όχι μόνο προς το κόμμα τους, που έτσι κι αλλιώς έχει τα δικά του κριτήρια για την επιλογή, αλλά προς την κοινωνία και τους πολίτες, οι οποίοι θα είναι και οι τελικοί κριτές.
Όλοι λοιπόν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν το βήμα, να επικοινωνήσουν με τους πολίτες, να καταθέσουν απόψεις για το Δήμο Άρτας, τη νέα εποχή στην αυτοδιοίκηση, αλλά και για την ζωή συνολικά.
Παρατηρούμε ότι πολλοί εκ των υποψηφίων, που μέχρι σήμερα έχουν κάνει ανακοινώσεις, δηλώσεις ή έχουν παραχωρήσει συνεντεύξεις στην τηλεόραση ή στον τοπικό τύπο, έχουν κάτι σημαντικό να πουν και αυτό το σημαντικό θα πρέπει να αξιοποιηθεί από τους πολίτες, ώστε αυτή η, για πολλούς κουραστική, διαδικασία της επιλογής υποψηφίων να αφήσει κάτι και στον τόπο. Να αφήσει κάποιες ιδέες και κάποιες προτάσεις, οι οποίες θα είναι αξιοποιήσιμες έτσι κι αλλιώς. Γιατί αν υπάρχει μία θετική πρόταση απ’ τον έναν ενδιαφερόμενο για το χρίσμα, δεν σημαίνει ότι αν δεν κατέλθει υποψήφιος ότι η πρότασή του δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και να υλοποιηθεί.
Η κατάθεση απόψεων λοιπόν, έρχεται ως αντιστάθμισμα, στο πρόβλημα που δημιουργούν τα κόμματα στις τοπικές κοινωνίες με την αναβλητικότητα που παρουσιάζουν στην λήψη των αποφάσεών τους. Αν τα κόμματα είχαν από καιρό αποφασίσει για το τι πρέπει να γίνει, είναι σίγουρο ότι οι υποψήφιοι θα είχαν αρχίσει τον διάλογο, οπότε ωφελημένοι θα ήταν οι νέοι δήμοι και η κοινωνία.
Γι’ αυτό επισημαίνουμε την χρησιμότητα που έχει η επικοινωνία των υποψηφίων για το χρίσμα με τους πολίτες, είτε μέσω ανακοινώσεων και δηλώσεων, είτε μέσω συνεντεύξεων. Και θα πρέπει οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν πρωτοβουλίες, ώστε οι απόψεις τους να φτάσουν στο πιο απομακρυσμένο σημείο του δήμου και να καταστήσουν κοινωνό της αγωνίας για το μέλλον του τόπου και τους πολίτες αυτούς.
Άλλωστε η διαδικασία του διαλόγου, σ’ αυτή την δύσκολη περίοδο, μπορεί να δώσει λύσεις και προβλήματα και να θέσει τις προϋποθέσεις για το μέλλον του τόπου μας.
Το ότι είναι πολλοί οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν το κομματικό χρίσμα από τη ΝΔ έχει ένα θετικό. Όλοι καλούνται αυτό το διάστημα να καταθέσουν τις απόψεις τους, όχι μόνο προς το κόμμα τους, που έτσι κι αλλιώς έχει τα δικά του κριτήρια για την επιλογή, αλλά προς την κοινωνία και τους πολίτες, οι οποίοι θα είναι και οι τελικοί κριτές.
Όλοι λοιπόν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν το βήμα, να επικοινωνήσουν με τους πολίτες, να καταθέσουν απόψεις για το Δήμο Άρτας, τη νέα εποχή στην αυτοδιοίκηση, αλλά και για την ζωή συνολικά.
Παρατηρούμε ότι πολλοί εκ των υποψηφίων, που μέχρι σήμερα έχουν κάνει ανακοινώσεις, δηλώσεις ή έχουν παραχωρήσει συνεντεύξεις στην τηλεόραση ή στον τοπικό τύπο, έχουν κάτι σημαντικό να πουν και αυτό το σημαντικό θα πρέπει να αξιοποιηθεί από τους πολίτες, ώστε αυτή η, για πολλούς κουραστική, διαδικασία της επιλογής υποψηφίων να αφήσει κάτι και στον τόπο. Να αφήσει κάποιες ιδέες και κάποιες προτάσεις, οι οποίες θα είναι αξιοποιήσιμες έτσι κι αλλιώς. Γιατί αν υπάρχει μία θετική πρόταση απ’ τον έναν ενδιαφερόμενο για το χρίσμα, δεν σημαίνει ότι αν δεν κατέλθει υποψήφιος ότι η πρότασή του δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και να υλοποιηθεί.
Η κατάθεση απόψεων λοιπόν, έρχεται ως αντιστάθμισμα, στο πρόβλημα που δημιουργούν τα κόμματα στις τοπικές κοινωνίες με την αναβλητικότητα που παρουσιάζουν στην λήψη των αποφάσεών τους. Αν τα κόμματα είχαν από καιρό αποφασίσει για το τι πρέπει να γίνει, είναι σίγουρο ότι οι υποψήφιοι θα είχαν αρχίσει τον διάλογο, οπότε ωφελημένοι θα ήταν οι νέοι δήμοι και η κοινωνία.
Γι’ αυτό επισημαίνουμε την χρησιμότητα που έχει η επικοινωνία των υποψηφίων για το χρίσμα με τους πολίτες, είτε μέσω ανακοινώσεων και δηλώσεων, είτε μέσω συνεντεύξεων. Και θα πρέπει οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν πρωτοβουλίες, ώστε οι απόψεις τους να φτάσουν στο πιο απομακρυσμένο σημείο του δήμου και να καταστήσουν κοινωνό της αγωνίας για το μέλλον του τόπου και τους πολίτες αυτούς.
Άλλωστε η διαδικασία του διαλόγου, σ’ αυτή την δύσκολη περίοδο, μπορεί να δώσει λύσεις και προβλήματα και να θέσει τις προϋποθέσεις για το μέλλον του τόπου μας.
Είναι ο «Καταστατικός Χάρτης» το Γενικό Πολεοδομικό
Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο είναι ο «καταστατικός Χάρτης» είπε ο Δήμαρχος Φιλιππιάδας Δημήτρης Γιολδάσης που θα μας ορίσει τα πλαίσια του σχεδιασμού και ανάπτυξης του Δήμου, για τα επόμενα είκοσι χρόνια και θα βάλει τάξη σε πάρα πολλά πράγματα, που γίνονταν χωρίς σχεδιασμό, όπως τη δόμηση στην πόλη της Φιλιππιάδας και τα πολεοδομικά προβλήματα στο Ελευθεροχώρι και την Παλιά Φιλιππιάδα, τη χωροθέτηση κτηνοτροφικών μονάδων, βιοτεχνικών και μεταποιητικών επιχειρήσεων, την Προστασία του Λούρου και των ρεμάτων και πολλά άλλα. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η Β’ φάση και καλώς εχόντων των πραγμάτων το έργο θα παραδοθεί τέλος του έτους, σημείωσε ο κ. Γιολδάσης. Επιφυλακτικός εμφανίστηκε ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Ζάψας ως προς το σκέλος της ενημέρωσης των κατοίκων της περιοχής για το νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Σύμφωνα με τον κ. Ζάψα το έργο από τεχνικής άποψης είναι άρτιο, αλλά για την οριστική παραλαβή θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της επιτροπής. Ο κ. Ζάψας είπε ακόμη ότι θα πρέπει να εκμεταλλευτούν το σύντομο χρόνο μέχρι την επόμενη φάση, προκειμένου να γίνει δημόσια διαβούλευση και να ενημερωθούν οι πολίτες για σημαντικά σημεία του ΓΠΣ, όπως οι επεκτάσεις, αλλά και ο συντελεστής δόμησης.
Μιλτ. ΚΛΑΠΑΣ: Έμφαση στο «Θερμαλιστικό κέντρο»
Η εμπειρία που αποκτήθηκε από την υλοποίηση του τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, η σημαντική προετοιμασία από άποψη μελετών και η επιχειρησιακή ικανότητα που αποτυπώθηκε με το πιστοποιητικό επάρκειας αποτέλεσαν ένα σημαντικό εργαλείο και για την υλοποίηση έργων μέσω του ΕΣΠΑ.
Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνονται η ύδρευση του Δήμου, η κατασκευή –βελτίωση του αστικού οδικού δικτύου διασύνδεσης συνοικιών Υδραγωγείου-Λευκαδίτικα-Παντοκράτορας, ο βιοκλιματικός βρεφονηπιακός σταθμός στο Υδραγωγείο, αλλά και το σημαντικό έργο της ανάπλασης του Ιστορικού Κέντρου (το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πεζοδρομήσεις της 21ης Οκτωβρίου και των Οδών Χρήστου Κοντού και Παρθεναγωγείου , την πεζοδρόμηση της παραλιακής οδού από Καρυωτάκη έως Κυανή Ακτή, καθώς και την κατασκευή πυκνού δικτύου ποδηλατοδρόμων).
Ο κ.Κλάπας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο Θερμαλιστικό Κέντρο(το οποίο θα συνδυαστεί με ανάδειξη του παλαιού κτιρίου, αλλά και με την αξιοποίηση του Κάστρου της Μπούκας) και μάλιστα χαρακτήρισε την χρηματοδότηση του συγκεκριμένου έργου ,προϋπολογισμού 2.200.000 εκ.ευρώ , εξασφαλισμένη. Απαντώντας σε ερώτημα για τις εκλογές, ο Δήμαρχος Πρέβεζας ανέφερε ότι η Δημοτική Παράταξη της οποίας ηγείται δεν πρόκειται να εμπλακεί στις διαδικασίες των κομμάτων, ενώ με απόλυτο σεβασμό στον διάλογο θα ζητήσει να κριθεί βάσει του έργου που έχει προσφέρει.
Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνονται η ύδρευση του Δήμου, η κατασκευή –βελτίωση του αστικού οδικού δικτύου διασύνδεσης συνοικιών Υδραγωγείου-Λευκαδίτικα-Παντοκράτορας, ο βιοκλιματικός βρεφονηπιακός σταθμός στο Υδραγωγείο, αλλά και το σημαντικό έργο της ανάπλασης του Ιστορικού Κέντρου (το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πεζοδρομήσεις της 21ης Οκτωβρίου και των Οδών Χρήστου Κοντού και Παρθεναγωγείου , την πεζοδρόμηση της παραλιακής οδού από Καρυωτάκη έως Κυανή Ακτή, καθώς και την κατασκευή πυκνού δικτύου ποδηλατοδρόμων).
Ο κ.Κλάπας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο Θερμαλιστικό Κέντρο(το οποίο θα συνδυαστεί με ανάδειξη του παλαιού κτιρίου, αλλά και με την αξιοποίηση του Κάστρου της Μπούκας) και μάλιστα χαρακτήρισε την χρηματοδότηση του συγκεκριμένου έργου ,προϋπολογισμού 2.200.000 εκ.ευρώ , εξασφαλισμένη. Απαντώντας σε ερώτημα για τις εκλογές, ο Δήμαρχος Πρέβεζας ανέφερε ότι η Δημοτική Παράταξη της οποίας ηγείται δεν πρόκειται να εμπλακεί στις διαδικασίες των κομμάτων, ενώ με απόλυτο σεβασμό στον διάλογο θα ζητήσει να κριθεί βάσει του έργου που έχει προσφέρει.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΙΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΥΡΡΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
Ο Πύρρος γεννήθηκε το 319 π.Χ. στη Μολοσσία της Ηπείρου. Ήταν παιδί του βασιλιά της Ηπείρου Αιακίδη και της Φθίας, θυγατέρας του στρατηγού Μένωνα από τη Λάρισα
Όταν ήταν δυο ετών, ο πατέρας του πήγε να απελευθερώσει την Ολυμπιάδα, τη μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, που ήταν πολιορκημένη στην Πύδνα από τον Κάσσανδρο. Δυστυχώς, όμως, οι στρατιώτες του Αιακίδη αρνήθηκαν να τον ακολουθήσουν και τον ανατρέψανε «κοινώ δόγματι». Ο βασιλιάς κατέφυγε στους φίλους του Αιτωλούς και οι Μολοσσοί ανέβασαν στο βασιλικό θρόνο τον νεαρό Νεοπτόλεμο Β’, γιο του Αλεξάνδρου του Μολοσσού, διότι οι νόμιμοι κληρονόμοι του Νεοπτολέμου Α’, ο Αλέξανδρος ο Μολοσσός, η Τρωάδα και η Ολυμπιάδα είχαν πεθάνει. Οι επαναστάτες μετά την εξέλιξη αυτή έτρεξαν στα ανάκτορα για να φονεύσουν το γιο του Αιακίδη. Όμως τους πρόλαβαν οι πιστοί του Ανδροκλείδης και Άγγελος, οι οποίοι με μεγάλο κίνδυνο κατόρθωσαν να σώσουν τον μικρό Πύρρο, τον οποίον δίκην αγωνιστικής σκυτάλης εμπιστεύτηκαν στους γενναίους Μολοσσούς Ιππία, Ανδροκλείωνα και Νέανδρο, οι οποίοι τελικά παρέδωσαν το νήπιο στο Βασιλιά των Ιλλυριών Γλαυκία, φίλο του Αιακίδη.
Ο Νεοπτόλεμος ο Β’, μετά τα βίαια γεγονότα, κατέλαβε την εξουσία και συνήψε αμέσως συμμαχία με τον ισχυρό Κάσσανδρο, ο οποίος όρισε το στρατηγό του Λυκίσκο «επιμελητήν και στρατηγόν» και η Ήπειρος κατέστη υποτελής στη Μακεδονία.
Τον μικρό Πύρρο ανέλαβε η σύζυγος του Γλαυκία Βερόη, η οποία είχε στις φλέβες της αίμα από τη γενιά των Αιακίδων. Το ξανθό παιδί, ανατράφηκε, μορφώθηκε και μεγάλωσε στην αυλή του Γλαυκία.
Όταν ο Πύρρος έγινε έφηβος, περίπου 12 ετών, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, γιος του βασιλιά Αντιγόνου, ήλθε στην Ελλάδα για να απελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις από το μακεδονικό ζυγό. Παράλληλα, οι Μολοσσοί, που ήταν δυσαρεστημένοι με το αυταρχικό καθεστώς, ανέτρεψαν τον Αλκέτα και φόνευσαν αυτόν και τα δυο μικρότερα παιδιά του, τον Ησιονέα και τον Νίσο.
Ο Γλαυκίας, όταν έμαθε τα συμβαίνοντα στη Μολοσσία, έσπευσε με το στρατό του και εγκατέστησε, το 306 π.Χ., τον Πύρρο ως βασιλιά της Ηπείρου, με τη σύμφωνη γνώμη του Δημητρίου Πολιορκητή, ο οποίος στο Άργος είχε νυμφευθεί τη Δηιδάμεια, αδερφή του Πύρρου. Φαίνεται ότι η βασιλεία του νεαρού Πύρρου θα παγιωνόταν με τη συμμαχία του ισχυρού γαμβρού του. Όμως οι παρεκτροπές των βασιλικών συμβούλων και προστατών του ανήλικου βασιλιά δυσανασχέτησαν τους πάντοτε ατίθασους και φιλελεύθερους Μολοσσούς. Αυτοί, όταν ο Πύρρος ήταν 17 ετών και πήγε στο γάμο του γιου του Γλαυκία, φίλου και συνομήλικου στα παιδικά του χρόνια, βρήκαν την ευκαιρία και με τη βοήθεια του Κασσάνδρου επαναστάτησαν ξανά κατά του Πύρρου και ανακήρυξαν βασιλιά το γιο του Αλεξάνδρου, του άλλοτε βασιλιά των Μολοσσών, τον Νεοπτόλεμο Β’, ο οποίος τότε ακριβώς διέτριβε στη Μακεδονική αυλή.
Ο Πύρρος, για δεύτερη φορά, βρέθηκε εξόριστος χωρίς θρόνο και φίλους. Ήταν σε ηλικία που έπρεπε να σπουδάσει επιστήμες, στρατηγική και πολεμικές τέχνες, γι’ αυτό ανεχώρησε και πήγε κοντά στον Δημήτριο Πολιορκητή, τον μεγάλο ήρωα με την μεγάλη πολεμική πείρα.
Όταν ήταν δυο ετών, ο πατέρας του πήγε να απελευθερώσει την Ολυμπιάδα, τη μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, που ήταν πολιορκημένη στην Πύδνα από τον Κάσσανδρο. Δυστυχώς, όμως, οι στρατιώτες του Αιακίδη αρνήθηκαν να τον ακολουθήσουν και τον ανατρέψανε «κοινώ δόγματι». Ο βασιλιάς κατέφυγε στους φίλους του Αιτωλούς και οι Μολοσσοί ανέβασαν στο βασιλικό θρόνο τον νεαρό Νεοπτόλεμο Β’, γιο του Αλεξάνδρου του Μολοσσού, διότι οι νόμιμοι κληρονόμοι του Νεοπτολέμου Α’, ο Αλέξανδρος ο Μολοσσός, η Τρωάδα και η Ολυμπιάδα είχαν πεθάνει. Οι επαναστάτες μετά την εξέλιξη αυτή έτρεξαν στα ανάκτορα για να φονεύσουν το γιο του Αιακίδη. Όμως τους πρόλαβαν οι πιστοί του Ανδροκλείδης και Άγγελος, οι οποίοι με μεγάλο κίνδυνο κατόρθωσαν να σώσουν τον μικρό Πύρρο, τον οποίον δίκην αγωνιστικής σκυτάλης εμπιστεύτηκαν στους γενναίους Μολοσσούς Ιππία, Ανδροκλείωνα και Νέανδρο, οι οποίοι τελικά παρέδωσαν το νήπιο στο Βασιλιά των Ιλλυριών Γλαυκία, φίλο του Αιακίδη.
Ο Νεοπτόλεμος ο Β’, μετά τα βίαια γεγονότα, κατέλαβε την εξουσία και συνήψε αμέσως συμμαχία με τον ισχυρό Κάσσανδρο, ο οποίος όρισε το στρατηγό του Λυκίσκο «επιμελητήν και στρατηγόν» και η Ήπειρος κατέστη υποτελής στη Μακεδονία.
Τον μικρό Πύρρο ανέλαβε η σύζυγος του Γλαυκία Βερόη, η οποία είχε στις φλέβες της αίμα από τη γενιά των Αιακίδων. Το ξανθό παιδί, ανατράφηκε, μορφώθηκε και μεγάλωσε στην αυλή του Γλαυκία.
Όταν ο Πύρρος έγινε έφηβος, περίπου 12 ετών, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, γιος του βασιλιά Αντιγόνου, ήλθε στην Ελλάδα για να απελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις από το μακεδονικό ζυγό. Παράλληλα, οι Μολοσσοί, που ήταν δυσαρεστημένοι με το αυταρχικό καθεστώς, ανέτρεψαν τον Αλκέτα και φόνευσαν αυτόν και τα δυο μικρότερα παιδιά του, τον Ησιονέα και τον Νίσο.
Ο Γλαυκίας, όταν έμαθε τα συμβαίνοντα στη Μολοσσία, έσπευσε με το στρατό του και εγκατέστησε, το 306 π.Χ., τον Πύρρο ως βασιλιά της Ηπείρου, με τη σύμφωνη γνώμη του Δημητρίου Πολιορκητή, ο οποίος στο Άργος είχε νυμφευθεί τη Δηιδάμεια, αδερφή του Πύρρου. Φαίνεται ότι η βασιλεία του νεαρού Πύρρου θα παγιωνόταν με τη συμμαχία του ισχυρού γαμβρού του. Όμως οι παρεκτροπές των βασιλικών συμβούλων και προστατών του ανήλικου βασιλιά δυσανασχέτησαν τους πάντοτε ατίθασους και φιλελεύθερους Μολοσσούς. Αυτοί, όταν ο Πύρρος ήταν 17 ετών και πήγε στο γάμο του γιου του Γλαυκία, φίλου και συνομήλικου στα παιδικά του χρόνια, βρήκαν την ευκαιρία και με τη βοήθεια του Κασσάνδρου επαναστάτησαν ξανά κατά του Πύρρου και ανακήρυξαν βασιλιά το γιο του Αλεξάνδρου, του άλλοτε βασιλιά των Μολοσσών, τον Νεοπτόλεμο Β’, ο οποίος τότε ακριβώς διέτριβε στη Μακεδονική αυλή.
Ο Πύρρος, για δεύτερη φορά, βρέθηκε εξόριστος χωρίς θρόνο και φίλους. Ήταν σε ηλικία που έπρεπε να σπουδάσει επιστήμες, στρατηγική και πολεμικές τέχνες, γι’ αυτό ανεχώρησε και πήγε κοντά στον Δημήτριο Πολιορκητή, τον μεγάλο ήρωα με την μεγάλη πολεμική πείρα.
36 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: Ήρθε η στιγμή της δικαίωσής του
Στις 12 Σεπτεμβρίου θα τιμηθεί ο Κωνσταντίνος Κατέρος. Έρχονται οι συνάδελφοί του της Α΄Μοίρας Καταδρομών για να τον τιμήσουν. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΥ: «Η σύγχυση μέχρι βαθμού διάλυσης που ακολούθησε τη προδοσία του πραξικοπήματος υπήρξε προφανώς η γενεσιουργός αιτία της εφιαλτικής νύκτας της 22ας Ιουλίου του 1974» Στην κατάλληλη στιγμή και ως επετειακή θα υποστηρίζαμε είναι αυτή η είδηση. Σύμφωνα λοιπόν με ανακοίνωση του Συλλόγου «Κομάντος 74», η οποία ήρθε ηλεκτρονικά στην εφημερίδα μας, την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 10.30 θα ψαλεί επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας Κεραματών και θα ακολουθήσουν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Εφέδρου πολεμιστή της Α’ Μοίρας Καταδρομών Κωνσταντίνου Κατέρου. Έτσι ο αδικοχαμένος Καταδρομέας, μετά τον «Τύμβο της Μακεδονίτισσας» στη Λευκωσία θα βρει και μια γωνιά στη πατρίδα του, ώστε να αναπαυθεί για πάντα η ψυχή του. Για τον σκοπό αυτόν, όπως είχαμε γράψει και στα προηγούμενα αφιερώματα, θα έρθουν στην Άρτα για να τον τιμήσουν και οι συνάδελφοι του της μοιραίας Α΄ Μοίρας Καταδρομών, οι οποίοι απαρτίζουν τον Σύλλογο «Κομάντος 74» και γλύτωσαν εκείνη την βραδιά της 22ας Ιουλίου 1974, όταν πήγαιναν να ενισχύσουν τους σκληρά μαχόμενους Ελλαδίτες και Κυπρίους κατά των Τουρκικών δυνάμεων εισβολής -Αττίλας 1 και Αττίλας 2- επιχείρηση που όπως γνωρίζουμε ονομάστηκε «ΝΙΚΗ». Αυτή η επιχείρηση χαρακτηρίστηκε, τόσο από τον ελληνικό, όσο και από τον ξένο τύπο, ως επιχείρηση αυτοκτονίας, στη διάρκεια της οποίας βλήθηκαν όλα τα αεροσκάφη, από φίλια και εχθρικά πυρά, καταρρίφθηκε ένα με συνέπεια να βρουν φρικτό θάνατο όλοι οι επιβαίνοντες σ’ αυτό, πλην ενός, είκοσι επτά (27) λοκατζήδες (ανάμεσά τους και ο Κατέρος από Κεραμάτες Άρτας), τέσσερις (4) αξιωματικοί της πολεμικής αεροπορίας και δύο (2) λοκατζήδες από έτερο αεροσκάφος. Μάλιστα στα αφιερώματα που δημιουργήσαμε και δημοσιεύσαμε γι’ αυτή την υπόθεση ζητήσαμε και την γνώμη του Προέδρου της ΕΔΕΚ Κύπρου κ. Γιαννάκη Ομήρου, ο οποίος σε μία αποστροφή των δηλώσεών του προς την εφημερίδα μας είχε υπογραμμίσει για την καθυστέρηση της αναγνώρισης ότι: «..Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το απαράδεκτο της καθυστέρησης αναγνώρισης της προσφοράς και της θυσίας των Ελλαδιτών μαχητών. Αυτονόητοι ωστόσο λόγοι μου επιβάλλουν να μην σχολιάσω περαιτέρω αυτή την καθυστέρηση. Εναπόκειται στους πολιτειακά και πολιτικά υπεύθυνους της περιόδου να αιτιολογήσουν τη μεγάλη καθυστέρηση». Η απάντηση αυτή του κ. Ομήρου, ο οποίος είναι και Πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων, ήρθε μετα το ερώτημά μας «γιατί κατά τη γνώμη σας η Ελληνική Πολιτεία άφησε την παραπάνω επιχείρηση να μείνει άγνωστη μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990 οπότε και την έφεραν στη δημοσιότητα άνθρωποι που δεν θέλησαν να ξεχαστούν κάποιοι;» Προηγούμενα ο κ. Ομήρου σχολιάζοντας στην ΓΝΩΜΗ τα γεγονότα εκείνης τη νύχτας της 22ας Ιουλίου επισήμανε ότι: «Η σύγχυση μέχρι βαθμού διάλυσης που ακολούθησε τη προδοσία του πραξικοπήματος υπήρξε προφανώς η γενεσιουργός αιτία της εφιαλτικής νύκτας της 22ας Ιουλίου του 1974». Σ.Σ. Για περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε τα αφιερώματα της «ΓΝΩΜΗΣ» με τίτλο : «ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ» με δημοσίευση 8.4 και «ΑΠΩΝ, Έπεσε υπέρ Πατρίδος» που δημοσιεύθηκε στις 22.4.10
Ρήγμα στο μέτωπο του Νεοχωρίου
Υποψήφιος με τον Στάθη Γιαννούλη ο Κοσμάς Βούλγαρης Σημαντικό ρήγμα, φαίνεται πως επήλθε στο μέτωπο του Νεοχωρίου, εν όψει των εκλογών στο Δήμο Σκουφά, μιας και ο νομαρχιακός σύμβουλος και στενός συνεργάτης του βουλευτή Κώστα Παπασιώζου, όπως επίσης και του δημάρχου Αράχθου Γιάννη κόκλα, δηλώνει πως είναι στο πλευρό του δημάρχου Κομποτίου και υποψηφίου δημάρχου Στάθη Γιαννούλη, ο οποίος από καιρό έχει δηλώσει ότι θα είναι υποψήφιος στο νέο Δήμο. «Σύμφωνα με την κατάσταση που διαμορφώθηκε θεωρώ πως η καλύτερη δυνατή επιλογή προσώπου για τη θέση του Δημάρχου του νέου Δήμου είναι ο Στάθης Γιαννούλης, εν ενεργεία δήμαρχος Κομποτίου», επισημαίνει σε ανακοίνωση που εξέδωσε και δίνει το στίγμα του, ενώ για να αιτιολογήσει την απόφασή του αυτή, παραθέτει σειρά επιχειρημάτων, τα οποία αντιγράφουμε απ’ την ανακοίνωσή του. - Πιστεύω πως από τη μεριά μου πάλεψα όλα αυτά τα χρόνια με όλες μου τις δυνάμεις για να σας δικαιώσω. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έδωσα τις δικές μου, τις δικές μας μάχες εντός κι εκτός της αίθουσας του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Αναγκάστηκα να έρθω ακόμη και σε ρίξεις όταν το καλό του τόπου το επέβαλε κι αυτό είναι γνωστό σε όλους. Δεν θέλω να υπερηφανευτώ πως επέτυχα την κοσμογονία, θεωρώ όμως πως πάλεψα για τον τόπο μου και πως κάποια αποτελέσματα αυτής της χρόνιας ενεργής παρουσίας μου είναι ορατά, ειδικότερα στο δήμο στον οποίο έλκω την καταγωγή μου. - Η μοίρα και οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί μας ενώνουν πλέον, κατοίκους του Δήμου Αράχθου του Κομποτίου του Πέτα και της Κοινότητας Κομμένου σε ένα κοινό πεπρωμένο. Πρέπει να αγωνισθούμε να κερδίσουμε το νέο στοίχημα ζωής που προκύπτει. Οφείλουμε να αγωνισθούμε να συνενώσουμε πραγματικά τη νέα αυτή διοικητική ενότητα. Ο Καλλικράτης αποτελεί θεώρημα και άσκηση επί χάρτου, η πραγματική συνένωση είναι αυτή που γίνεται στις ψυχές των ανθρώπων και των δράσεων που θα χαρακτηρίζουν από εδώ και στο εξής την κοινή πορεία. Με δεδομένη την πορεία του και τις απόψεις του, για τη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε στην αυτοδιοίκηση, ο Κοσμάς Βούλγαρης, δηλώνει πως θα είναι παρών στις εξελίξεις και αναφέρει: «Όλα αυτά τα χρόνια έμαθα να είμαι εργάτης της αυτοδιοίκησης την οποία σεβάστηκα και υπεραγαπώ γιατί πιστεύω πως προσφέρει άμεσα και επώνυμα στην καθημερινότητα των οικογενειών μας. Έμαθα όμως να λέω και τα πράγματα με το όνομά τους αποφεύγοντας την υστεροβουλία και τους λάθους δρόμους που οδηγεί ο στυγνός και τυφλός τοπικισμός. Σύμφωνα με την κατάσταση που διαμορφώθηκε θεωρώ πως η καλύτερη δυνατή επιλογή προσώπου για τη θέση του Δημάρχου του νέου Δήμου είναι ο Στάθης Γιαννούλης, εν ενεργεία δήμαρχος Κομποτίου». Δεν παραλείπει να αιτιολογήσει και το γιατί δεν συμπαρατάσσεται με τον συγχωριανό του δήμαρχο Αράχθου Γιάννη Κόκλα, που κι αυτός θα είναι υποψήφιος δήμαρχος στον ίδιο Δήμο Ν. Σκουφά και επισημαίνει: «Η θέση μου αυτή δεν έχει να κάνει σε κανένα σημείο ούτε με αντιπαλότητες ούτε άλλες ενδόμυχες σκέψεις, αντίθετα θα τονίσω πως τιμώ με το παραπάνω την αυτοδιοικητική παρουσία του συγχωριανού μου δημάρχου Αράχθου Γιάννη Κόκλα, απλά η επιλογή μου στηρίζεται σε κάποια ειδικά κριτήρια που έχουν να κάνουν με την πορεία, τα πεπραγμένα και τις συνθήκες του σήμερα, θα προχωρήσω μάλιστα και θα πω πως θα επιθυμούσα στην τόσο σημαντική αυτή μάχη για τον τόπο, θα ήθελα να ήταν και αυτός μαζί μας». Γιατί με τον Στάθη Γιαννούλη Στην ανακοίνωσή του ο Κοσμάς Βούλγαρης εξηγεί γιατί επέλεξε να είναι με τον Σάθη Γιαννούλη και αναφέρει: «Ο Στάθης Γιαννούλης αποτελεί μία αιρετή επιλογή που έχει δοκιμασθεί σε βάθος χρόνου με επιτυχία χωρίς να έχει αφήσει πίσω έριδες και κόντρες ενώ πρόσεξε όλα τα χωριά του δήμου του με δίκαιο τρόπο. Το παραπάνω θεωρώ πως αποτελεί εχέγγυο για μία νέα δίκαιη δημαρχία. Επίσης είναι άνθρωπος που μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερους χώρους αφού παρά το ότι η κομματική του τοποθέτηση είναι γνωστή έχει καταφέρει να έχει φίλους πρώτα απ' όλα τους πολίτες, μη δίνοντας ποτέ δικαίωμα κομματικών διαχωρισμών. Το γεγονός πως στην παρούσα φάση ο τόπος που προέρχεται μπορεί να συνενώσει πιο εύκολα μία περιοχή που είναι δεδομένο πως δεν έχει ακόμη την απαραίτητη συνοχή που χρειάζεται. Έχει δε μία προσωπικότητα που ακτινοβολεί όλα τα επιμέρους κριτήρια που χρειάζονται για μία χρηστή, ενωτική και δημιουργική δημαρχιακή τετραετία που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις αλλά και προσδοκίες». Καλή η συμμαχία Από καιρό είχε εκδηλώσει την διαφωνία του, με τον εξάδελφό του βουλευτή Κώστα Παπασιώζο, ο νομαρχιακός σύμβουλος Κοσμάς Βούλγαρης, ο οποίος είχε εκφράσει και την επιθυμία να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αράχθου, οπότε η απόσχισή του απ’ το «σύστημα» Παπασιώζου, δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Αποτελεί όμως σημαντικό βήμα, για την προβολή της υποψηφιότητας του δημάρχου Κομποτίου Στάθη Γιαννούλη, σ’ ένα Δήμο, που έτσι κι αλλιώς έχει ανάγκη από ερείσματα στο Δήμο Νεοχωρίου, όπου η υποψηφιότητα Κόκλα, είναι ισχυρή. Αποκτάει προσβάσεις σ’ έναν Δήμο που είχε ανάγκη από ισχυρό στέλεχος στο χώρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αναμενόμενες είναι και οι επόμενες εξελίξεις… Ο Κοσμάς Βούλγαρης, θα πάρει μαζί του και άλλα στελέχη του χώρου, τα οποία θα ενισχύσουν την υποψηφιότητα Γιαννούλη, οπότε, μέχρι να κάνει ανάλογη κίνηση ο Γιάννης Κόκλας, φαίνεται να έχει και το προβάδισμα.
Ορίστηκε το πρώτο Δ.Σ. της Δημοτικής Πινακοθήκης
Με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Άρτας, τη Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010, ορίστηκαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΠΔΔ «Δημοτική Πινακοθήκη Άρτας Γιάννης Μόραλης». Πρόκειται για το πρώτο Δ.Σ. του Νομικού Προσώπου, το οποίο είναι πενταμελές και θ’ αναλάβει να οργανώσει την έναρξη λειτουργίας της Δημοτικής Πινακοθήκης. Το Δ.Σ. αποτελείται: από τον Δήμαρχο Άρτας Πάνο Οικονομίδη, έναν δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφίας που αποφασίστηκε να είναι ο Πάνος Καραγιώργος με αναπληρώτρια την Νατάσα Γρίβα – Οικονομίδη, έναν δημοτικό σύμβουλο της μειοψηφίας που είναι ο Γιώργος Κοτσαρίδας με αναπληρώτρια την Όλγα Γεροβασίλη και δύο μέλη που θα οριστούν από τους Συλλόγους Φίλων της Πινακοθήκης της Άρτας και των Αθηνών.
«Θα πάμε με βήματα σταθερά αλλά πολύ σοβαρά στην ολοκλήρωση αυτής της προσπάθειας» τόνισε ο Δήμαρχος Άρτας Πάνος Οικονομίδης ο οποίος υπογράμμισε το μεγάλο ενδιαφέρον που υπάρχει από συμπολίτες μας που επιθυμούν να βοηθήσουν σ’ αυτή την προσπάθεια. Δυνατότητα η οποία θα δοθεί και μέσα από επιτροπές οι οποίες θα συσταθούν, υπό τον συντονισμό του Γιάννη Τσουπρά ο οποίος είναι Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, Αρτινός στην καταγωγή και ο οποίος σε λίγους μήνες που θα συνταξιοδοτηθεί, θα εγκατασταθεί στην Άρτα και θα έχει περισσότερο χρόνο να ασχοληθεί, συμμετέχοντας πιο ενεργά στην προσπάθεια. Η έναρξη λειτουργίας της Δημοτικής Πινακοθήκης προσδιορίζεται για το Σεπτέμβριο, με την πρόσληψη προσωπικού τριών ατόμων σε πρώτη φάση ενώ σε επόμενο χρόνο θα γίνουν τα επίσημα εγκαίνια, με αναδρομική έκθεση «Γιάννης Μόραλης» στην οργάνωση της οποίας έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να βοηθήσουν και τα μέλη της οικογένειας του εκλιπόντος ζωγράφου.
«Θα πάμε με βήματα σταθερά αλλά πολύ σοβαρά στην ολοκλήρωση αυτής της προσπάθειας» τόνισε ο Δήμαρχος Άρτας Πάνος Οικονομίδης ο οποίος υπογράμμισε το μεγάλο ενδιαφέρον που υπάρχει από συμπολίτες μας που επιθυμούν να βοηθήσουν σ’ αυτή την προσπάθεια. Δυνατότητα η οποία θα δοθεί και μέσα από επιτροπές οι οποίες θα συσταθούν, υπό τον συντονισμό του Γιάννη Τσουπρά ο οποίος είναι Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, Αρτινός στην καταγωγή και ο οποίος σε λίγους μήνες που θα συνταξιοδοτηθεί, θα εγκατασταθεί στην Άρτα και θα έχει περισσότερο χρόνο να ασχοληθεί, συμμετέχοντας πιο ενεργά στην προσπάθεια. Η έναρξη λειτουργίας της Δημοτικής Πινακοθήκης προσδιορίζεται για το Σεπτέμβριο, με την πρόσληψη προσωπικού τριών ατόμων σε πρώτη φάση ενώ σε επόμενο χρόνο θα γίνουν τα επίσημα εγκαίνια, με αναδρομική έκθεση «Γιάννης Μόραλης» στην οργάνωση της οποίας έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να βοηθήσουν και τα μέλη της οικογένειας του εκλιπόντος ζωγράφου.
Οι προσφορές έφυγαν, ήρθαν οι εκπτώσεις…
Ξεκίνησαν χθες οι θερινές εκπτώσεις, οι οποίες θα διαρκέσουν μέχρι την Τρίτη 31 Αυγούστου, δίνοντας ανάσα στα επιβαρυμένα νοικοκυριά και στα καταστήματα. Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου απέστειλε οδηγίες προς τις Ομοσπονδίες και τους 257 Εμπορικούς Συλλόγους μέλη της σε όλη την χώρα, ώστε να ενημερώσουν έγκαιρα όλες τις εμπορικές επιχειρήσεις των περιοχών τους, να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή σε βασικά σημεία. Συγκεκριμένα:
•Η αναγραφή διπλής τιμής, δηλαδή της παλαιάς (συνήθως διαγραμμένης) και της νέας τιμής όλων των ειδών που πωλούνται με έκπτωση είναι υποχρεωτική σε εμφανή σημεία του καταστήματος και οπωσδήποτε στα σημεία όπου αυτά εκτίθενται.
•Η αναγραφή ποσοστού έκπτωσης ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της επιχείρησης. Εάν αναγραφεί ποσοστό, πρέπει να προσδιορίζεται ότι πρόκειται για έκπτωση (π.χ. "50% έκπτωση").
•Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ακρίβεια των εκπτωτικών αναγγελιών, διότι τα προβλεπόμενα πρόστιμα είναι βαρύτατα. Η κάθε παροχή πρέπει να ταυτίζεται και να ανταποκρίνεται προς την αναγγελία, οικονομικά, ποσοτικά και ποιοτικά.
Η ΕΣΕΕ καλεί αφενός μεν τους συναδέλφους εμπόρους να προστατεύσουν τον θεσμό των εκπτώσεων και να αναδείξουν για μία ακόμη φορά τον παραδοσιακό σεβασμό του εμπορίου προς τους καταναλωτές, αφετέρου δε το καταναλωτικό κοινό να προτιμήσει και να στηρίξει τα οργανωμένα εμπορικά καταστήματα για τις αγορές του και όχι το κάθε μορφής παρεμπόριο, το οποίο ούτε ποιότητα προσφέρει, ούτε εγγυήσεις, ούτε αποδείξεις. Επίσης, ζητά από τις ελληνικές οικογένειες από μικρούς και μεγάλους καταναλωτές να μην ξεχνούν την εκστρατεία που ξεκίνησε πριν λίγους μήνες από την ΕΣΕΕ, με την προτροπή: "Αγοράζω όσο και όσα Παράγω".
•Η αναγραφή διπλής τιμής, δηλαδή της παλαιάς (συνήθως διαγραμμένης) και της νέας τιμής όλων των ειδών που πωλούνται με έκπτωση είναι υποχρεωτική σε εμφανή σημεία του καταστήματος και οπωσδήποτε στα σημεία όπου αυτά εκτίθενται.
•Η αναγραφή ποσοστού έκπτωσης ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της επιχείρησης. Εάν αναγραφεί ποσοστό, πρέπει να προσδιορίζεται ότι πρόκειται για έκπτωση (π.χ. "50% έκπτωση").
•Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ακρίβεια των εκπτωτικών αναγγελιών, διότι τα προβλεπόμενα πρόστιμα είναι βαρύτατα. Η κάθε παροχή πρέπει να ταυτίζεται και να ανταποκρίνεται προς την αναγγελία, οικονομικά, ποσοτικά και ποιοτικά.
Η ΕΣΕΕ καλεί αφενός μεν τους συναδέλφους εμπόρους να προστατεύσουν τον θεσμό των εκπτώσεων και να αναδείξουν για μία ακόμη φορά τον παραδοσιακό σεβασμό του εμπορίου προς τους καταναλωτές, αφετέρου δε το καταναλωτικό κοινό να προτιμήσει και να στηρίξει τα οργανωμένα εμπορικά καταστήματα για τις αγορές του και όχι το κάθε μορφής παρεμπόριο, το οποίο ούτε ποιότητα προσφέρει, ούτε εγγυήσεις, ούτε αποδείξεις. Επίσης, ζητά από τις ελληνικές οικογένειες από μικρούς και μεγάλους καταναλωτές να μην ξεχνούν την εκστρατεία που ξεκίνησε πριν λίγους μήνες από την ΕΣΕΕ, με την προτροπή: "Αγοράζω όσο και όσα Παράγω".
Δυνατά στην μάχη ο Στέργιος Γιαννάκης
Δυνατό είναι το ξεκίνημα που έκανε στο Δήμο Πρέβεζας ο κ. Στέργιος Γιαννάκης, ο οποίος ανακοίνωσε προ ημερών ότι κατέρχεται ανεξάρτητος προκειμένου να διεκδικήσει το αξίωμα του δημάρχου.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Νέα Δημοκρατία έχει αποφασίσει να στηρίξει την υποψηφιότητά του, εκτιμώντας ότι πρόκειται για την καλύτερη επιλογή που έχει να κάνει στην περιοχή. Κάθε άλλη κίνηση για την συγκρότηση άλλου ψηφοδελτίου με άλλον επικεφαλής από τον χώρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρείται απίθανη.
Με δεδομένη μία τέτοια εξέλιξη, αλλά και τα σοβαρά προβλήματα που έχουν προκύψει στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέργιος Γιαννάκης, αναδεικνύεται στο μεγάλο φαβορί αυτών των εκλογών.
Ο ίδιος με μετρημένες και καλά μελετημένες κινήσεις, προχωρά στην συγκρότηση του ψηφοδελτίου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο πλευρό του θα βρεθεί ένα ακόμη καταξιωμένο στέλεχος της Πρέβεζας, γιατρός στο επάγγελμα, με έντονη κοινωνική προσφορά και θητεία στα κομματικά, από την εποχή της Πολιτικής Άνοιξης.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο, η κατάσταση δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. Το ΠΑΣΟΚ αναζητά ακόμη υποψήφιο και η πρόταση της ΤΟ Λούρου για κάθοδο του νυν Νομάρχη Βασίλη Ιωάννου προκάλεσε μικρούς σεισμούς.
Ο Δήμαρχος Λούρου κ. Μπαίλης, που έχει καταθέσει αίτηση υποψηφιότητας έχει ξεκινήσει διακριτικά τις περιοδείες στα νέα δημοτικά διαμερίσματα της Πρέβεζας, ενώ αποφασισμένος να δώσει την μάχη μέχρι τέλους εμφανίζεται και ο Γιώργος Νίτσας.
Φυσικά υπολογίσιμη δύναμη παραμένει ο σημερινός δήμαρχος Μιλτιάδης Κλάπας, καθώς αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συνεργάστηκαν μαζί του, είναι πρόθυμα να βρεθούν και πάλι στο πλευρό του, γεγονός που θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στο στρατόπεδο του κυβερνόντος κόμματος.
Όλο αυτό το κλίμα ευνοούν σαφώς την υποψηφιότητα του Στέργιου Γιαννάκη η οποία βρίσκει ανταπόκριση και στήριξη σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Νέα Δημοκρατία έχει αποφασίσει να στηρίξει την υποψηφιότητά του, εκτιμώντας ότι πρόκειται για την καλύτερη επιλογή που έχει να κάνει στην περιοχή. Κάθε άλλη κίνηση για την συγκρότηση άλλου ψηφοδελτίου με άλλον επικεφαλής από τον χώρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρείται απίθανη.
Με δεδομένη μία τέτοια εξέλιξη, αλλά και τα σοβαρά προβλήματα που έχουν προκύψει στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέργιος Γιαννάκης, αναδεικνύεται στο μεγάλο φαβορί αυτών των εκλογών.
Ο ίδιος με μετρημένες και καλά μελετημένες κινήσεις, προχωρά στην συγκρότηση του ψηφοδελτίου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο πλευρό του θα βρεθεί ένα ακόμη καταξιωμένο στέλεχος της Πρέβεζας, γιατρός στο επάγγελμα, με έντονη κοινωνική προσφορά και θητεία στα κομματικά, από την εποχή της Πολιτικής Άνοιξης.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο, η κατάσταση δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. Το ΠΑΣΟΚ αναζητά ακόμη υποψήφιο και η πρόταση της ΤΟ Λούρου για κάθοδο του νυν Νομάρχη Βασίλη Ιωάννου προκάλεσε μικρούς σεισμούς.
Ο Δήμαρχος Λούρου κ. Μπαίλης, που έχει καταθέσει αίτηση υποψηφιότητας έχει ξεκινήσει διακριτικά τις περιοδείες στα νέα δημοτικά διαμερίσματα της Πρέβεζας, ενώ αποφασισμένος να δώσει την μάχη μέχρι τέλους εμφανίζεται και ο Γιώργος Νίτσας.
Φυσικά υπολογίσιμη δύναμη παραμένει ο σημερινός δήμαρχος Μιλτιάδης Κλάπας, καθώς αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συνεργάστηκαν μαζί του, είναι πρόθυμα να βρεθούν και πάλι στο πλευρό του, γεγονός που θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στο στρατόπεδο του κυβερνόντος κόμματος.
Όλο αυτό το κλίμα ευνοούν σαφώς την υποψηφιότητα του Στέργιου Γιαννάκη η οποία βρίσκει ανταπόκριση και στήριξη σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Απλοί άνθρωποι μορφοποίησαν την τέχνη
Το ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Τζουμέρκων απέκτησαν τα Άγναντα. Στεγάζεται στο παλαιό κτίριο του Δημαρχείου και ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τα αντικείμενα και να κατανοήσει τη λειτουργία και τη σημασία τους Διακαής πόθος αρχικά πολλών Τζουμερκιωτών αλλά και μελών και φίλων της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας αργότερα ήταν η ίδρυση μιας πνευματικής εστίας για να στεγάσει, να διαφυλάξει και να προβάλλει αντικείμενα καθημερινής χρήσης των ανθρώπων των Τζουμέρκων, που αποτελούν τεκμήρια της λαϊκής παράδοσης και του πολιτισμού της περιοχής. Την σπουδαιότητα του εγχειρήματος αυτού είχαν συλλάβει τα ιδρυτικά μέλη της ΙΛΕΤ, τα οποία έθεσαν ως καταστατικό στόχο της εταιρείας την υλοποίηση του οράματος αυτού. Επίτευγμα των σχεδιασμών και των μόχθων τους αποτελεί σήμερα το Λαογραφικό Μουσείο της Εταιρείας στα Άγναντα. Ο Πρόεδρος της ΙΛΕΤ κ. Κώστας Μαργώνης στην τελετή των εγκαινίων στις 31 Μαΐου 2009 στα Άγναντα προσδιόρισε τους στόχους του Μουσείου και αναφέρθηκε στους ανθρώπους, οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία του. Το Λαογραφικό Μουσείο της Εταιρείας στα Άγναντα αποτελεί ορόσημο στην ανοδική πορεία της. Είναι ένα έργο που ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των μελών, των φίλων και των ιδρυτικών μελών της Εταιρείας. Ένας καρπός της πολυετούς προσπάθειας της Εταιρείας να διασώσει και να αναδείξει την κοινωνική μνήμη και το ιστορικό ίχνος της περιοχής μας. Ευχαριστούν τον Δήμαρχο Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε στο Δήμαρχο Αγνάντων που πρόσφερε στέγη στο μουσείο και στα όνειρά μας. Αναμφισβήτητα, η συγκέντρωση και ταξινόμηση των εκθεμάτων του Μουσείου, των τεκμηρίων της παραδοσιακής κοινωνίας των Τζουμέρκων, είναι έργο πολλών. Ιδιαίτερος έπαινος όμως αξίζει στην κυρία Βούλα Γεωργονίκου, που με υπομονή και επιμέλεια συγκέντρωσε τα αντικείμενα και στον σύζυγό της, τον κύριο Βαγγέλη Γεωργονίκο, που φρόντισε για την αποκατάστασή τους και την τοποθέτησή τους στο χώρο του Μουσείου καθώς και σε όλους τους Αγναντίτες, οι οποίοι δώρισαν αντικείμενα που κατείχαν για να εκτεθούν στο Μουσείο μας. Η αναφορά κάποιων θα αδικούσε άλλους. Ο έπαινος αξίζει σε όλους, όσοι μας εμπιστεύτηκαν. Το Μουσείο στεγάζεται στο παλαιό κτίριο του Δημαρχείου Αγνάντων και ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τα αντικείμενα και να κατανοήσει τη λειτουργία και τη σημασία τους. Καθώς είναι σοφά τοποθετημένα ταξιδεύουν τον καθένα μας στο χώρο και στο χρόνο και συνθέτουν την ιστορία μιας εποχής, που χάθηκε στου κύκλου τα γυρίσματα, η οποία φαντάζει μυθολογία πια κι ας ήταν οι γονείς και τα μεγαλύτερα αδέρφια μας εκείνοι που έζησαν την εποχή αυτή και χρησιμοποιούσαν στην καθημερινότητά τους αυτό το πλούσιο και απέριττο λαογραφικό υλικό. Τα γεωργικά και ποιμενικά εργαλεία, τα εργαλεία του χτίστη, του ξυλουργού, του μυλωνά, του τσαγκάρη, του ράφτη που εκτίθενται στο μουσείο διατρανώνουν την αγωνία, και την ηρωική καρτερία των κατοίκων των Τζουμέρκων να επιβιώσουν στον τραχύ και δυσχείμερο τόπο τους αλλά και τον διαρκή μόχθο τους να τον μερώσουν και να τον τιθασέψουν για να τους δώσει τους ελάχιστους πόρους για να κρατηθούν στη ζωή. Ο αργαλειός όμως, η κεντημένη σαρμανίτσα, το αδράχτι, τα εργόχειρα, τα υφαντά φανερώνουν το μεράκι, τη νοικοκυροσύνη μα και την αίσθηση του ωραίου που χαρακτήριζαν τους ανθρώπους των Τζουμέρκων. Κατά τον Κώστα Μπαλάφα απλοί άνθρωποι του λαού μορφοποίησαν με την τέχνη τους, τα βιώματα και τα οράματά τους πάνω σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης για να ομορφύνουν το χώρο που ζουν και εργάζονται, αντιγράφοντας τη φύση και τη ζωή με την καθημερινή τους παρατήρηση και μεταπλάθοντας σε καλλιτέχνημα την πεζή πραγματικότητα. Βοσκοί σκάλιζαν πιξάρια και κλίτσες για τις προσωπικές τους ανάγκες, αλλά και ρόκες με σφοντύλια για την αγαπημένη τους ή για την αδερφή τους, γεμίζοντας τις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς κοντά στα πρόβατα. Κιβωτός ιστορικής μνήμης Οι γυναίκες που είχαν την φροντίδα της ομορφιάς του σπιτιού, ύφαιναν στον αργαλειό τα πολύχρωμα στρωσίδια και κιλίμια σε όλα τα σχέδια, ενώ τα κορίτσια κεντούσαν σε νυχτέρια τα προικιά τους κάνοντας τη νύχτα μέρα. Όλα τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα του ανώνυμου λαϊκού τεχνίτη που τα έπλασε με το ζεστό του χέρι και τους έδωσε ζωή με την ανάσα του, έχουν κάτι από την προσωπική του ευαισθησία. Είναι τα γνήσια λαϊκά στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού, που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι και απεριόριστη υπομονή. Το Λαογραφικό Μουσείο στα Άγναντα έχει να επιτελέσει πολυσήμαντο ρόλο. Είναι προορισμένο ν’ αποτελέσει σχολείο κοινωνικής ιστορίας, μαθητεία στον πολιτισμό των ανθρώπων της περιοχής, κιβωτό ιστορικής μνήμης, ερέθισμα κοινωνικής και εθνικής αυτογνωσίας, μνημείο ευγνωμοσύνης προς τους ακρίτες κατοίκους της Τζουμερκιώτικης γης, τους μάρτυρες της βιοπάλης, οι οποίοι με πενιχρούς πόρους έζησαν μια ζωή με αλληλεγγύη, ευγενική άμιλλα, δημιουργική δράση, μα προπάντων με ευπρέπεια και μέτρο δημιουργώντας και τηρώντας αρχές, ήθη και αξίες γιατί είχαν εσωτερική παιδεία. Ο χώρος του Μουσείου είναι επισκέψιμος από τους μαθητές όλων των βαθμίδων για να γνωρίσουν από κοντά τους πολιτιστικούς θησαυρούς των Τζουμέρκων, να εξοικειωθούν με την τοπική τους κληρονομιά, να χτίσουν μια βιωματική σχέση με το παρελθόν, ώστε ως αυριανοί πολίτες να επιδιώκουν τη συνεργασία με τους υπεύθυνους κρατικούς φορείς για την προστασία και μελέτη της ελληνικής παράδοσης. Επιπλέον οι μαθητές θα λάβουν ένα μάθημα εθελοντισμού, αφού το Μουσείο είναι έργο συλλογικής προσπάθειας των κατοίκων του Δήμου Αγνάντων, της Δημοτικής Αρχής, της Βούλας Γεωργονίκου και των ανθρώπων της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Τζουμέρκων. Αξιόλογες πλέον οι συλλογές στα Τζουμερκοχώρια Επιπλέον τα εκθέματά του σε συνδυασμό με τις αξιόλογες συλλογές του Μουσείου Καραλή στην Κυψέλη, του Μουσείου Βύλιζας Ματσουκίου, ανάλογων συλλογών στο Βουργαρέλι, στα Πράμαντα, στο Συρράκο και σε άλλα χωριά των Τζουμέρκων, συνιστούν πολύτιμο υλικό για τον ιστορικό και κοινωνικό ερευνητή, τον φιλέρευνο μελετητή, τον υποψιασμένο περιηγητή, τον σύγχρονο επιστήμονα, τον απαιτητικό ταξιδευτή και τον απλό άνθρωπο, που σέβεται την εθνική μας κληρονομιά. Μια νοσταλγική περιπλάνηση στα εκθέματα του Μουσείου γλυκαίνει το χρόνο μας σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς που η ψυχή και το πνεύμα μας χειμάζονται από την υλοφροσύνη, την αποθέωση του μεγάλου «τίποτε» και την ευτέλεια. Τέλος την αξία μιας Λαογραφικής συλλογής καταγράφει με την ευαίσθητη και λογοτεχνική ματιά της η εμπνευσμένη τζουμερκιώτισσα συγγραφέας Βάντα Κουτσοκώστα αναφερόμενη στο Μουσείο του Παντελή Καραλή στη Χώσεψη. Είναι τα τόσα και τόσα χρόνια πίσω, στα οποία μπορούν να μας ταξιδεύουν έτσι αβίαστα, μιαν ανάσα θαρρείς, όλα ετούτα τα πολύτιμα αντικείμενα. Είναι όλος αυτός ο χειροτεχνικός πολιτισμός, αποτυπωμένος πάνω τους, χαράκι της μνήμης, ζωγραφιά της ψυχής, ανάγλυφο του χρόνου, που μαρτυράει ότι η ζωή και σε ’κείνα τα χρόνια τα δύσκολα, είχε τη δική της ποιότητα και χάραζε τη δική της ιστορία. Πολύτιμες σφραγίδες στο χώρο και το χρόνο, ανεξίτηλες πινελιές τέχνης και ζωής, τα εκθέματα του μουσείου της Χώσεψης δίνουν πνοή σε ό,τι απέμεινε και αξία σε όσα δεν προλάβαμε να γευτούμε και χάσαμε σιγά – σιγά στην τόσο στυφή γεύση του σήμερα, που αλίμονο, δεν μοιάζει ούτε με τα άγουρα βατόμουρα του μισογκρεμισμένου τοίχου, ούτε με τα αγριόκρινα στην άκρη της ρεματιάς. Έχει την ολόπικρη στυφή γεύση του πλαστικού και του πρόχειρου, του άτεχνου και του χρήσιμου μονάχα για ό,τι η ανάγκη της στιγμής προστάζει. Την ανάγκη της ψυχής, το αχειροποίητο του ονείρου, την έκφραση της δημιουργίας στο καθημερινό και χρήσιμο που ποτέ δεν γίνεται άχρηστο με τόση τέχνη και ψυχή που κουβαλάει πάνω του, μονάχα σ’ αυτόν τον σπάνιο χειροποίητο πολιτισμό μπορεί να συναντήσει κανείς!
Γιατί να μη γίνει πραγματικότητα αυτό το όνειρο;
ΦΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΚΟΣ Νομάρχης Καρδίτσας στη «ΓΝΩΜΗ» Αίσθηση είχε προκαλέσει στις 28 Μαρτίου 2010 όταν έγινε η πρώτη διανομαρχιακή σύσκεψη- συνάντηση στις Πηγές για την αναστήλωση της Γέφυρας Κοράκου, η παρουσία εκεί του Νομάρχη Καρδίτσας κ. Φώτη Αλεξάκου. Μάλιστα η παρουσία του σχολιάσθηκε από όλους τους παρευρισκόμενους με πολύ επαινετικά και κολακευτικά λόγια. Στην τοποθέτησή του σ’ εκείνη την σύσκεψη «εξήρε την πρωτοβουλία τονίζοντας ότι χρειάζεται συστράτευση όλων όσων μπορούν να βοηθήσουν και να συμβάλλουν στην υπόθεση». Μάλιστα ο κ. Νομάρχης τοποθετήθηκε συνολικά για την περιοχή και για την προοπτική της, σημειώνοντας τις κατευθύνσεις στις οποίες θα πρέπει να υπάρχουν προτεραιότητες. Για το συγκεκριμένο θέμα είχε δηλώσει «παρών» και είχε υπογραμμίσει ότι «χρειάζονται, συντονισμένα βήματα και συνεργασία όλων ώστε με μεθοδικότητα να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες που θα συμβάλλουν στον τελικό σκοπό που είναι η υλοποίηση της πρότασης». Με αφορμή εκείνη την πρώτη διανομαρχιακή που έγινε του στο χώρο της Γέφυρας και τα όσα πληροφορηθήκαμε μέσω των δελτίων τύπου που είχαν «κυκλοφορήσει», μας δημιούργησε ιδιαίτερη εντύπωση τόσο η παρουσία του, αλλά και η όλη αντιμετώπιση του θέματος. Έτσι σκεφθήκαμε να του θέσουμε μερικά ερωτήματα για την όλη προσπάθεια που γίνεται και ο κ. Νομάρχης χωρίς δισταγμό ικανοποίησε αυτή την επιθυμία για λογαριασμό των αναγνωστών μας. Κύριε Νομάρχη, έντονα δείξατε την ευαισθησία σας από την αρχή και στη συνέχεια στηρίζεται την προσπάθεια αναστήλωσης της γέφυρας Κοράκου και της Κούλιας που βρίσκονταν στον Αχελώο και στα όρια των δύο Νομών μας. Πολλές φορές αναρωτηθήκαμε από πού πηγάζει αυτή η ανθρώπινη κατ’ αρχήν δραστηριότητά σας γι’ αυτό το θέμα; Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καρδίτσας προσεγγίζει και διαχειρίζεται με ιδιαίτερη ευαισθησία τα θέματα που αφορούν στην παράδοση και τον πολιτισμό. Η Γέφυρα του Κοράκου, αυτό το κομψοτέχνημα του λαϊκού μας πολιτισμού που έστεκε εκεί στον Αχελώο για πάνω από τέσσερις αιώνες και ένωνε την Ήπειρο με τη Θεσσαλία, ήταν και ως προς το μέγεθός της και ως προς την τεχνική τής κατασκευής της ένα σημαντικό αρχιτεκτονικό και πολιτισμικό μνημείο. Υπό το πρίσμα αυτό, ήταν επόμενο η Ν.Α. Καρδίτσας να εξετάσει με προσοχή και σοβαρότητα την πρόταση, η οποία έγινε από πολίτες και φορείς της περιοχής της Αργιθέας Καρδίτσας και του Δήμου Τετραφυλίας Άρτας και αφορά στην αναστήλωση της Γέφυρας του Κοράκου και της Κούλιας που βρίσκεται δίπλα της, καθώς και στη διάσωση της Γέφυρας Κουτσοκαμάρας Είναι γεγονός ότι η γέφυρα ήταν ένα αριστούργημα λαϊκής αρχιτεκτονικής, όπως δείχνουν οι διασωθέντες φωτογραφίες της. Το ερώτημα είναι σε πιθανή έναρξη της αναστήλωσης θα διατηρηθούν τα «πρωτογενή» στοιχεία αυτής της αρχιτεκτονικής ώστε το τελικό αποτέλεσμα να μας παραπέμπει σ’ ένα είδος αυθεντικότητας; Η Ν.Α. Καρδίτσας, μαζί με τους προαναφερόμενους φορείς αλλά και τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της Άρτας και των Ιωαννίνων, αγκάλιασαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και περισσή σοβαρότητα την όλη προσπάθεια που έχει ξεκινήσει. Είναι βέβαιο ότι με την πραγματοποίηση και της Ημερίδας που αφορά στην αναστήλωση της συγκεκριμένης γέφυρας, θα εξαχθούν όλα τα αναγκαία συμπεράσματα για την παραπέρα πορεία αυτού του εγχειρήματος. Επιθυμία όλων είναι η ανακατασκευή της να γίνει με βάση τα «πρωτογενή» στοιχεία της αρχιτεκτονικής της, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να παραπέμπει σε ένα είδος αυθεντικότητας. Το αν αυτό θα γίνει κατορθωτό, θα εξαρτηθεί -όπως είναι ευνόητο- κυρίως από τον οικονομικό παράγοντα. Η γέφυρα Μόσταρ στη Βοσνία υπήρξε και αυτή θύμα του εμφυλίου της π. Γιουγκοσλαβίας, όπως και η αντίστοιχη του Κοράκου. Η γέφυρα Μόσταρ αναστηλώθηκε άμεσα και με την οικονομική βοήθεια και της Ελληνικής Πολιτείας. Πιστεύεται ότι παρά την τωρινή οικονομική δυσμενή κατάσταση, η πολιτεία μας θα συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση; Το εγχείρημά μας, γενικά, το θεωρούμε πραγματοποιήσιμο, γιατί ο χαρακτήρας του συγκεκριμένου έργου είναι κυρίως αναπτυξιακός (τουρισμός κ.λπ) για μια περιοχή μαγευτική και γενικότερα μεγάλης αξίας, που έχει ανάγκη μεγαλύτερης προσοχής και αξιοποίησης. Η Γέφυρα αυτή είχε, ως γνωστόν, κατασκευαστεί το 1514 από το Μητροπολίτη Λάρισας Βησσαρίωνα Β΄ και μάλιστα με έρανο. Τώρα, με τη σύγχρονη τεχνολογία και με τόσες δυνατότητες γιατί να μη γίνει πραγματικότητα αυτό το όνειρο; Ασφαλώς και έχουμε πλήρη συναίσθηση της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας που διανύουμε, όμως πιστεύουμε πως όλοι μαζί - η Πολιτεία, η Εκκλησία, η Αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ βαθμού αλλά και άλλοι φορείς διεθνείς, όπως η ΟΥΝΕΣΚΟ - θα συμβάλλουν ουσιαστικά στην υλοποίησή του έργου όταν ολοκληρωθεί η μελέτη και καθοριστεί ο συνολικός προϋπολογισμός του. Πόσο αισιόδοξος είναι ο Νομάρχης Καρδίτσας για την επιτυχία αυτής της προσπάθειας, ώστε να… αναστηθεί ο θρύλος αυτής της απομονωμένης περιοχής; Από όλα τα παραπάνω, είναι φανερό πως είμαι αισιόδοξος και πιστεύω πως με τη συνεργασία όλων μας - ασφαλώς και των Μέσων Ενημέρωσης για την προβολή της μεγάλης, ομολογουμένως, προσπάθειας που χρειάζεται - θα γίνει μια μέρα πραγματικότητα η αναστήλωση της Γέφυρας του Κοράκου.
ΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)