Συναντήσαμε πριν λίγες μέρες στα Άγναντα τον Βασίλειο Φλωράκη, αδελφό του αδικοχαμένου Στρατηγού και Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου Ευάγγελο Φλωράκη. Καταρχήν εντυπωσιαστήκαμε με την ομοιότητα. Είχαμε μια ολιγόλεπτη συνομιλία μαζί του -Στρατηγός και ο ίδιος- όπου διακρίναμε έντονα τον πόνο για τον χαμό του αδελφού του. Ο ίδιος και γενικά ολόκληρη η οικογένεια παρ’ ότι πέρασαν 8 χρόνια από την μοιραία εκείνη ημέρα δεν μπορούν να ξεπεράσουν το γεγονός. Η σκοτεινή πλευρά εκείνου του ατυχήματος παραμένει ακόμα και σήμερα. Δεν απαντήθηκαν ικανοποιητικά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η «πτώση», εκείνο το πρωινό της 10ης Ιουλίου 2002, με την κυριολεκτικά συντριβή του στρατιωτικού ελικοπτέρου της Εθνικής Φρουράς στο οποίο επέβαινε ο αδελφός του Ευάγγελος, Αρχηγός της ΕΦ Κύπρου. Θυμίζουμε ότι μαζί με τον Αρχηγό εκείνη την ημέρα έχασαν την ζωή τους κι άλλοι τέσσεροι αξιωματικοί. Το τραγικό δυστύχημα συνέβη, όταν το ελικόπτερο «Μπελ 206», πετώντας από τη Λακατάμεια προς την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου», στις 04:20 το πρωί, κατέπεσε σε χαράδρα στην περιοχή Διαρίζου, παρά το χωριό Κούκλια της Πάφου. Πρέπει να σημειωθεί ακόμα εδώ ότι πέντε λεπτά νωρίτερα ο χειριστής του ελικοπτέρου είχε επικοινωνήσει με τον Πύργο Ελέγχου του Αεροδρομίου Λάρνακας, χωρίς να αναφέρει καμιά ανωμαλία. Μάλιστα ένας αυτόπτης μάρτυρας είχε δηλώσει τότε ότι δευτερόλεπτα πριν από τη συντριβή είδε φλόγες να βγαίνουν από το ελικόπτερο που κατέβαινε προς το έδαφος. Σ΄ εκείνη την ολιγόλεπτη κατ’ ιδίαν συνομιλία που είχαμε με τον Βασίλειο Φλωράκη, διακρίναμε επίσης και ένα ανθρώπινο παράπονο, αν είναι σωστή η έκφραση. Το παράπονο δεν μας το είπε με σκοπό να δει την δημοσιότητα, απλά βγήκε ανθρώπινα για την ελληνική πολιτεία η οποία μέχρι σήμερα δεν τον τίμησε, όπως η Κύπρος το έχει κάνει. Σημειώνουμε εδώ ότι στη πρωτεύουσα της Κύπρου, στη Λευκωσία, έχει γίνει ολόσωμος ανδριάντας του Αρχηγού, ο οποίος βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πρωτεύουσας. Παράλληλα αντίστοιχο μνημείο υπάρχει στο χώρο της συντριβής, ενώ δεν υπάρχει πόλη η χωριό στην Κύπρο που να μην έχει αφιερώσει μια οδό ή πλατεία στ’ όνομά του. Κλείνοντας αυτό το κείμενο για τον αδικοχαμένο Τζουμερκιώτη στρατηγό που τον έκλαψε, αλλά και τον τίμησε η Κύπρος, θα ξαναθυμηθούμε τα λόγια του αειμνήστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος δυο χρόνια μετά το τραγικό γεγονός μεταξύ άλλων υπογράμμιζε: «…Ο Ευάγγελος Φλωράκης συνδύαζε και συμπύκνωνε δυσεύρετες ιδιότητες και σπάνιες αρετές. Ήταν ο άτεγκτος, ο σκληροτράχηλος και ο χαλκέντερος στρατηγός. Ήταν, όμως, πάνω απ’ όλα Άνθρωπος. Απλός, φιλικός, ευπροσήγορος, καταδεκτικός, ήρεμος με διαυγή και συγκροτημένη σκέψη. Φλογερός και ανιδιοτελής πατριώτης, δούλευε μεθοδικά, ακούραστα και ακατάπαυστα για την Κύπρο που τόσο αγάπησε αλλά και από την οποία τόσο πολύ αγαπήθηκε. Ήταν άνθρωπος των έργων και όχι των μεγάλων και κενών λόγων. Δίκαιος, αποφασιστικός και αποτελεσματικός, έδινε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα ζωντανό παράδειγμα ήθους και εντιμότητας».
Ν.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου