Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ
Εν αναμονή των κομματικών χρισμάτων και οι σκεπτόμενοι πολίτες με κάθε ευκαιρία διατυπώνουν ένα ερώτημα, το οποίοι οι μόνοι που δεν πρόκειται να απαντήσουν είναι οι κομματικοί επιτετραμμένοι, οι οποίοι κολακεύονται να δηλώνουν ότι θα λάβουν αποφάσεις για όλη την Ελλάδα.
-Πόσο καλά μπορεί να γνωρίζει την κατάσταση στην πόλη μας, ένα κομματικό στέλεχος, που έρχεται μια ή δυό φορές συζητάει με κάποιους ενδιαφερόμενους και καλείται να κάνει εισήγηση για το ποιος είναι ο καλύτερος και ποιος θα εκλεγεί;
Τίποτα δεν γνωρίζει, απλά κάνει τις συζητήσεις, για να δικαιολογήσει την κομματική του θέση και όσα θα υποστηρίξει στις εισηγήσεις που θα κάνει, θα είναι μακριά απ’ την πραγματικότητα που ζουν οι πολίτες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά.
-Τι μπορεί να γνωρίζουν τα μέλη μιας επιτροπής που συνεδριάζει στην Αθήνα και θα αποφασίσει, για το ποιος είναι ο κατάλληλος για υποψήφιος δήμαρχος στην Άρτα;
Τίποτα απολύτως, μιας και τα όσα συζητάει είναι πληροφορίες από ενδιαφερόμενους για το χρίσμα ή πληροφορίες από καλοθελητές, που εκμεταλλεύονται κάποιες γνωριμίες και μεταφέρουν εικονική πραγματικότητα, για να στηρίξουν τον έναν ή τον άλλον «κολλητό» τους.
Δεν μπορεί τα μελή της επιτροπής που ζουν στην Αθήνα, να γνωρίζουν ότι οι πολίτες της Άρτας ζουν σε μια βρώμικη πόλη, όπου τα σκουπίδια κυριαρχούν και η δημοτική αρχή δεν σέβεται τίποτα. Δεν σέβεται την ιστορία της, δεν σέβεται την άποψη των πολιτών και προκαλεί καθημερινά.
Όμως αυτοί καλούνται να αποφασίσουν και να μας πουν στην συνέχεια, πως η απόφαση είναι πολιτική και η εκτίμηση του κόμματος είναι αυτή, οπότε οι πολίτες πρέπει να τρέξουν από πίσω και να την στηρίξουν. Και την επόμενη ημέρα που οι πολίτες θα βιώνουν την ίδια ζοφερή εικόνα, τι θα πουν σ’ αυτούς τους κυρίους; Θα κάνουν σ’ αυτούς τα παράπονά τους.
Αυτές οι λεγόμενες αποφάσεις των τοπικών κοινωνικών, τελικά είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Κανένας δεν τις λαμβάνει υπ’ όψιν και το έτος 2010, το έτος του Καλλικράτη, οι πολίτες θα πρέπει να λαμβάνουν ντιρεκτίβες απ’ τα κεντρικά των κομμάτων, για το δικό τους μέλλον.
Και, δυστυχώς, κανένας δεν ντρέπεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου