Οι πολιτικές μας παρεμβάσεις και επιλογές νοούνται από θέση ευθύνης

«Με την ίδρυση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» διεκδικούμε τη σύγχρονη, δημοκρατική, ευρωπαϊστική, μεταρρυθμιστική οικολογική Αριστερά. Φιλοδοξούμε οι προσδιορισμοί αυτοί, με τον προγραμματικό μας λόγο, τις παρεμβάσεις και κυρίως τις πρωτοβουλίες και τη δράση μας να αναγνωρίζονται από την κοινωνία», επισημαίνει στην συνέντευξη που παραχώρησε στην «Γ» ο πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Φώτης Κουβέλης. Μια συνέντευξη, με την οποία δίνει το στίγμα της νέας πολιτικής κίνησης και εξηγεί, γιατί αποφασίστηκε να γίνει αυτή την χρονική περίοδο και όχι λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα. Ζητώντας την απάντηση για την αποχώρηση απ’ το ΣΥΡΙΖΑ θα πει: «Εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο. Προσπαθήσαμε να πείσουμε, μέχρι την τελευταία στιγμή, ότι ο Συνασπισμός έπρεπε να απεμπλακεί από την πολιτική που στρέβλωνε τα χαρακτηριστικά του ως κόμματος της σύγχρονης Αριστεράς. Επανειλημμένα είχαμε προειδοποιήσει ότι ο Συνασπισμός μεταλλάσσεται σε κόμμα με αριστερίστικη πολιτική, σε αναντιστοιχία με την κοινωνία, τα προβλήματα των πολιτών και της χώρας». Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συζήτηση με τον πρόεδρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Φώτη Κουβέλη, το κείμενο της οποίας ακολουθεί:



-Και το όνομα αυτού «Δημοκρατική Αριστερά». Πώς θα ορίζατε ετυμολογικά και… θεωρητικά το όνομα του κόμματός σας και τί «πρέπει» να προσδοκούμε απ’ αυτό;
-Είμαστε η Αριστερά που επιδιώκει να εντάσσει τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό. Σοσιαλισμός και Δημοκρατία είναι για μας αλληλένδετα στοιχεία. Η δημοκρατία νοείται ως αποκλειστικό στοιχείο και στόχος. Οι πολιτικές μας παρεμβάσεις και επιλογές νοούνται από θέση ευθύνης για την πορεία της χώρας, με πλήρη απόρριψη της πολιτικής που καλλιεργεί καταστροφικά αδιέξοδα και συντείνει στη χαοτική χρεοκοπία.
Οι κοινωνικοί αγώνες αποκτούν προοπτική και δύναμη όταν χαράσσουν διεξόδους - βαθιές αλλαγές στο σημερινό κράτος και την οικονομία.
Δεν μπορεί να στηρίζονται στον κρατικισμό, στο δογματισμό και στην αυταρχική κομματική εξουσία.
Φορείς εξουσίας για δημοκρατικές, προοδευτικές αλλαγές μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν οι νέες συσπειρώσεις πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.
Θέλουμε μια Αριστερά με τη δημοκρατία κύριο συστατικό της πολιτικής της. Μια Αριστερά ανοιχτή, για να μπορούν, σ’ ένα συλλογικά διαμορφούμενο πλαίσιο, να εκφράζονται και να συμπορεύονται όσο το δυνατό ευρύτερες αριστερές, δημοκρατικές, σοσιαλιστικές και οικολογικές δυνάμεις, δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες που επένδυσαν με την ψήφο τους και σε άλλες πολιτικές δυνάμεις και αναζητούν σήμερα κοινωνικές και πολιτικές διεξόδους.

-Η χρονική επιλογή της ίδρυσης της «Δημοκρατικής Αριστεράς» έχει να κάνει με το «δεν πήγαινε άλλο στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.», με το «ο τόπος χρειάζεται κάτι διαφορετικό» ή με τις επερχόμενες Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές;
-Με την ίδρυση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» διεκδικούμε τη σύγχρονη, δημοκρατική, ευρωπαϊστική, μεταρρυθμιστική οικολογική Αριστερά. Φιλοδοξούμε οι προσδιορισμοί αυτοί, με τον προγραμματικό μας λόγο, τις παρεμβάσεις και κυρίως τις πρωτοβουλίες και τη δράση μας να αναγνωρίζονται από την κοινωνία. Η ελληνική κοινωνία έχει, ιδιαίτερα σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία, ανάγκη από μια σύγχρονη δημοκρατική Αριστερά, πρωταγωνίστρια στην κατεύθυνση μεγάλων κοινωνικών συσπειρώσεων. Η οικονομική κρίση, με τη δυσβάσταχτη παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη χώρα, με τεράστια και άδικα τα βάρη στις πλάτες των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, με αποσαρθρωμένα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, επιβάλλει ιδιαίτερα καθήκοντα για τη σύγχρονη δημοκρατική Αριστερά. Αυτά τα καθήκοντα τα αναλαμβάνουμε.
Απευθυνόμαστε στην κοινωνία. Θέλουμε να εκφράσουμε μια Αριστερά της ευθύνης, να συσπειρώσουμε δυνάμεις της εργασίας, ζωντανές δυνάμεις που διεκδικούν να βελτιώσουν τη θέση τους σε μια κοινωνία που τεμαχίζεται και αλλάζει. Ανακαθορίζονται οι κοινωνικοί συσχετισμοί. Αυτός ο ανακαθορισμός αναζητεί την πολιτική του έκφραση. Επιλέξαμε υπεύθυνα να υπηρετήσουμε την ανανεωτική δημοκρατική Αριστερά, που θέλει και ξέρει να αγωνίζεται με συγκεκριμένες θέσεις για να δίνει λύσεις στα προβλήματα της χώρας.

-Οι εκλογές της Αυτοδιοίκησης η πρώτη μεγάλη «δοκιμασία». Ποιά η φιλοσοφία σας και τα σχέδια σας γι’ αυτές; Θα επιλέξετε ένα μοναχικό δρόμο ή τη συνεργασία με κόμματα που κλίνουν προς τη «Δημοκρατική Αριστερά»;
-Η χώρα οδεύει προς τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με το βάρος της οικονομικής κρίσης να επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργία της. Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση, που ενώ προώθησε, με λάθη, παραλείψεις και, σε αρκετές περιπτώσεις, με στρέβλωση κριτηρίων, μεγάλα αυτοδιοικητικά ολοκληρώματα, διατήρησε σε μεγάλο βαθμό τη συγκεντρωτική κεντρική διοίκηση και δεν καθιέρωσε την απλή αναλογική.
Στόχος μας είναι η νίκη των ιδεών της ουσιαστικής αποκέντρωσης και περιφερειακής συγκρότησης του κράτους με αυτοδιοίκηση και η επικράτηση των δυνάμεων που μπορούν να υπερασπιστούν και να προωθήσουν αυτές τις ιδέες, μέσα από φερέγγυους συνδυασμούς και πρόσωπα.
Βασικό γνώμονα αποτελούν οι εκτιμήσεις και οι επιλογές των αυτοδιοικητικών πολιτικών κινήσεων, με σταθερή διεκδίκηση την υπεράσπιση του δημόσιου και κυρίως του κοινωνικού χαρακτήρα των ΟΤΑ. Απορρίπτοντας λογικές κομματικής καταγραφής, θα αναζητήσουμε σχήματα που θα διασφαλίζουν τις πιο πλατιές συνεργασίες, με προγραμματικές συμφωνίες.

-Πώς σχολιάζετε τα μέτρα που λαμβάνονται από την Κυβέρνηση τόσο σε επίπεδο οικονομίας όσο και εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης; εκτιμάτε ότι θα φέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα;
-Οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις είναι απαράδεκτες. Πέρα από την αντισυνταγματικότητά τους, καταστρέφουν τον προστατευτικό ιστό της εργασίας και υποτάσσουν τους εργαζόμενους στις διαθέσεις της εργοδοσίας. Δεν αποτελούν ρυθμίσεις που μπορούν να δικαιολογηθούν ότι εντάσσονται στην αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος. Αντίθετα, συντελούν αρνητικά. Η απομειωμένη και καθηλωμένη αμοιβή εργασίας δεν μπορεί να συμμετέχει στη λειτουργία της οικονομίας, που παραμένει σε ακινησία.
Έχουμε μιλήσει πολλές φορές και την κρίσιμη αυτή περίοδο θα μιλήσουμε ξεκάθαρα, για τη διασφάλιση της κοινωνικής ασφάλειας όσων διαβιούν στη χώρα, μέσα από ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα εξασφαλίζει τη σταθερή και με ενιαίους όρους χρηματοδότησή του από τους εργαζόμενους, το κράτος και τους εργοδότες, χωρίς την οποιαδήποτε ανάγκη άνισης καταφυγής σε κοινωνικούς πόρους. Την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και εισφοροαπαλλαγής και της ανασφάλιστης εργασίας, καθώς και την πρόσβαση και χρήση των υπηρεσιών υγείας, που θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από πλήρη ισότητα για όλους τους πολίτες, μέσα από ένα Ενιαίο Φορέα Υγείας.
Το ασφαλιστικό σύστημα που επέβαλε η κυβέρνηση αποδομεί και ανατρέπει ασφαλιστικά δικαιώματα των πολιτών και στερεί το δικαίωμα στη σύνταξη στις επόμενες γενιές. Δεν υπερασπιζόμαστε ρυθμίσεις του παρελθόντος, που ανορθολογικά και με πελατειακή στόχευση θεσπίσθηκαν.
Υπερασπιζόμαστε ρυθμίσεις που υπηρετούν ένα δίκαιο και βιώσιμο κοινωνικό – ασφαλιστικό σύστημα, που αναγνωρίζει και σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών.
΄Εχουμε καταψηφίσει το Μνημόνιο και το ασφαλιστικό και τις εργασιακές ρυθμίσεις. Δεν δεχόμαστε ως μόνον κριτήριο τον εκβιασμό των πιστωτών και των κέντρων ισχύος της ΕΕ. Μείζονα σημασία έχει ότι τα μέτρα και η εφαρμογή τους δεν ικανοποιούν τα κριτήρια που προανέφερα. Η κυβέρνηση δεν προχώρησε στην ενοποίηση των ταμείων, επέβαλε μια βίαιη προσαρμογή στα καθεστώτα συνταξιοδότησης και οδυνηρή ανατροπή για ευαίσθητες κατηγορίες πολιτών, με χαρακτηριστική την περίπτωση των γυναικών και των μητέρων ανηλίκων και, καταργώντας την τριμερή χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, ουσιαστικά ανατρέπει την έννοια της κοινωνικής ασφάλισης, ανοίγοντας το δρόμο για την μετατροπή της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική.

-Ο δικομματισμός δοκιμάζεται από τη μία μεριά, αλλά από την άλλη, η ύπαρξη πιθανά και οκτώ διεκδικητών για είσοδο στη Βουλή να κρίνεται ως υπερβολική. Ποιά η γνώμη σας;
Το πολιτικό σύστημα αποσυντίθεται. Οι παθογένειές του, ο συγκεντρωτισμός του, οι πελατειακές του λειτουργίες, η διαφθορά που εξέθρεψε, η οικονομική πολιτική του που οδήγησε στις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες, η καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας, η παραοικονομία, το οδηγούν σε πλήρη απαξίωση.
Η διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών θα κριθεί από το περιεχόμενο της πολιτικής που ασκούν και προωθούν οι πολιτικές δυνάμεις. Αυτό είναι το κρίσιμο στοιχείο και όχι ο αριθμός των πολιτικών δυνάμεων

-Με το «χέρι στην καρδιά» πόσες φορές φτάσατε στο σημείο να φύγετε από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ποιά τα συναισθήματά σας όταν πήρατε την απόφαση αυτή;
-Εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο. Προσπαθήσαμε να πείσουμε, μέχρι την τελευταία στιγμή, ότι ο Συνασπισμός έπρεπε να απεμπλακεί από την πολιτική που στρέβλωνε τα χαρακτηριστικά του ως κόμματος της σύγχρονης Αριστεράς. Επανειλημμένα είχαμε προειδοποιήσει ότι ο Συνασπισμός μεταλλάσσεται σε κόμμα με αριστερίστικη πολιτική, σε αναντιστοιχία με την κοινωνία, τα προβλήματα των πολιτών και της χώρας. Η επιλογή μας να αποχωρήσουμε ήταν επιβεβλημένη, ύστερα και από τις αποφάσεις του συνεδρίου του ΣΥΝ, στο οποίο η ηγεσία του επιβεβαίωσε τη διάχυση στο ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή μας ήταν συγκεκριμένη: ή να παραμείνουμε άφωνοι και συμμέτοχοι σε μια πολιτική που δεν μας εκφράζει ή να υπηρετήσουμε μια Αριστερά της ευθύνης, της έκφρασης των δυνάμεων της εργασίας και της διεκδίκησής τους να βελτιώνουν τη θέση τους σε μια κοινωνία που αλλάζει. Επιλέξαμε υπεύθυνα να υπηρετήσουμε την Αριστερά που πρέπει να αγωνίζεται με συγκεκριμένες θέσεις για να δίνει ζωντανές λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας, λύσεις προοπτικής, χωρίς να κλείνεται στις «ασφαλείς» απαντήσεις των περασμένων δεκαετιών.

-Ποιές είναι οι διαφορές σας από τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς;
Θεμέλιο των προτάσεων και της συγκρότησής μας είναι ο πυρήνας των ανανεωτικών ιδεών, των ιδεών της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ: δημοκρατικός σοσιαλισμός, αριστερός ευρωπαϊσμός, μεταρρυθμιστική στρατηγική, οικολογική παρέμβαση και εγρήγορση.
Δημοκρατία και ελευθερία, θεσμοί και δικαιώματα, είναι μια αδιαίρετη ενότητα.
Είναι τα θεμέλια της κοινωνίας, της πολιτικής ζωής για την οποία παλεύουμε. Μόνον σε αυτό το πλαίσιο οι αγώνες μας για κοινωνική ισότητα αποκτούν περιεχόμενο και απελευθερώνουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Δεν υπάρχει άλλο πεδίο έξω από τη δημοκρατία για να δώσουμε τη μάχη κατά των κερδοσκοπικών συμφερόντων και υπέρ της εργασίας.
Αποκρούουμε την υπονόμευση των θεσμών, και υποστηρίζουμε την διεύρυνση της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις.
Αντιπαλεύουμε τη διαφθορά και την ιδιοποίηση των δημόσιων αγαθών. Σταθερό χωρίς ταλαντεύσεις είναι το “ναι” μας στην Ευρώπη. Η θέση της χώρας στην Ευρώπη είναι στρατηγική επιλογή για τους εργαζόμενους, τη δημοκρατία και τον πολιτισμό. Δεν αλλάζει μαζί με τους συσχετισμούς που κάθε φορά διαμορφώνονται. Δεν είναι καιροσκοπική πολιτική που εξαρτάται από το ύψος των εισροών και των επιδοτήσεων. Δεν είναι υποταγή στις νεοφιλελεύθερες και αυταρχικές επιλογές. Είναι αγώνας αλλαγής, δικαιοσύνης, και ενοποίησης. Είναι αγώνας για μια Ευρώπη της διεθνούς αλληλεγγύης, της ειρήνης, της ανακατανομής του παγκόσμιου πλούτου.
Ο δρόμος των αλλαγών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι ο δρόμος των μεταρρυθμίσεων, ο δρόμος της συσπείρωσης ευρύτατων δυνάμεων.
Ο ρόλος της σύγχρονης, δημοκρατικής αριστεράς είναι να ενώνει το λαό, να μην τον διαιρεί, να προτείνει συγκεκριμένους και εφικτούς στόχους για να ανοίγει προοπτικές.
Αυτές οι βασικές μας επιλογές, μας διακρίνουν και μας καθοδηγούν.
Είναι πολιτικές επιλογές για το αύριο αλλά και για το σήμερα.
Αυτές οι θέσεις είναι συγχρόνως και η βάση μιάς δημοκρατικής, προοδευτικής διεξόδου από την πολύπλευρη κρίση στην οποία βουλιάζει η Ελλάδα.
Εμείς, νέο κόμμα της Αριστεράς, που έρχεται όμως από μακριά και πάει μακριά, δεσμευόμαστε μαζί με τη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής πρότασης εξόδου από την κρίση, να καλλιεργήσουμε και να αναδείξουμε όλα εκείνα τα ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία και χαρακτηριστικά, που θα δώσουν την «πολιτική στους πολίτες».
Να γείρουμε την πλάστιγγα και τις μεσοπρόθεσμες εξελίξεις υπέρ των εργαζομένων, γυναικών και ανδρών, των ανθρώπων της δημιουργίας, των νέων, επιβάλλοντας νέες ρυθμίσεις και θεσμούς στη θέση των προνομίων και διευκολύνσεων του πελατειακού κράτους.