Η απωλεσθείσα έννοια των λέξεων

Της ΔΩΡΑΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑ
Εκπαιδευτικού

Υπάρχουν λέξεις εύηχες, άλλες περιεκτικές, άλλες συνήθεις και σε μεγάλη συχνότητα απαντώμενες στην καθημερινότητα, άλλες μεγαλόστομες, άλλες σπάνια χρησιμοποιούμενες και εξυπηρετούσες τον επιστημονικό λόγο ή εν πάσει περιπτώσει το λόγο που απορρέει για να φανερώσει ένα επίπεδο υψηλό, λέξεις υβριστικές, λέξεις επαινετικές, λέξεις…
Υπάρχουν και κάποιες λέξεις που η έκφανσή τους φανερώνει και αποπνέει συγχρόνως ένα δέος, μια ανώτερη αξία, μια ξεχωριστή διάθεση ή πράξη, λέξεις – «χτίστες» μιας θετικής αύρας για τους φέροντες την ιδιότητα που εκφράζουν.
Θα σταθώ σε δύο από αυτές, τη λέξη προσφορά και τη λέξη λειτούργημα.
Λέξεις σαφώς θετικού περιεχομένου, λέξεις που αυτόματα παραπέμπουν σε ωφέλιμες προθέσεις και πράξεις.
Κάθε δυνάμει ή εν ενεργεία πολιτευτής ή πολιτικός, κάθε υποψήφιος, κάθε ενασχολούμενος με κομματικές διεργασίες, κάθε εμπλεκόμενος σε εκλογικές διαδικασίες πολυχρησιμοποιεί και προβάλλει πρωτίστως τη λέξη «προσφορά» ως κίνητρο ή εγγενή προσωπική αρετή ερμηνεύοντας την πρόθεσή του να συμμετέχει στα λεγόμενα «κοινά».
Δεν υπάρχει στην έκφραση προθέσεων ή υποσχέσεων –τουλάχιστον φανερά - καμία από τις ανθρώπινες αδυναμίες ή σκοπιμότητες, παρά μόνο αλτρουιστικές στοχεύσεις και σκοποί με γνώμονα πάντα τη σωτηρία τού απλού λαού ή έστω την προάσπιση των δικαιωμάτων του και της αξιοπρέπειάς του.
Η όλη αυτή καλοπροαίρετη κινητοποίηση αν καταλήξει σε εκλογή π.χ. σε θέση βουλευτή, δημιουργεί τις ανάλογες προσδοκίες.
Και δε θα σταθώ στο τι καταφέρνουν ή όχι, αλλά εκεί στη διάθεση προσφοράς και στην υψηλή ιδιότητα του λειτουργήματος που πετυχαίνουν με την εκλογή τους.
Γνωρίζουμε λίγο-πολύ όλοι από μικρά παιδιά πως η λέξη προσφέρω έχει τη σημασία – με πολύ απλά λόγια- ότι δίνω κάτι οικιοθελώς χωρίς απαίτηση, έχει τη σημασία περίπου της λέξης «δωρίζω», της λέξης παραχωρώ.
Το δε πολυχρησιμοποιημένο «λειτούργημα», παραπέμπει σε διαδικασίες και πρακτικές κοινωνικής χρησιμότητας.
Και εγώ, καθόλου καχύποπτη ή υποψιασμένη, θα σταθώ στην αγνή και άδολη διάθεση των βουλευτών να προσφέρουν.
Δε θα υποθέσω ότι η κατάθεση της υποψηφιότητάς τους συνδέεται με τίποτα διαφορετικό, παρά μόνο με θετική και ανθρωπιστική βούληση, με διάθεση δρομολόγησης των πολιτικών πεποιθήσεών τους και της ιδεολογίας τους σε αντίστοιχες με τα ιδανικά τους πράξεις.
Και φυσικά, δε θέλω να πιστεύω ότι η απόκτηση εξουσίας και η εκλογική επιτυχία τους, αλλοιώνει στη συνέχεια τόσο καθοριστικά τις αγνές προθέσεις τους.
Θα τα βάλω με το σύστημα. Αυτό το κακό σύστημα που καλοπληρώνει και παρέχει προνόμια και ευεργετικές εξαιρέσεις - σε σχέση με τον απλό εργαζόμενο- στους άδολους αυτούς ιδεαλιστές, αλλοιώνοντας τη διάθεσή τους για προσφορά, μιας και προσφορά αμειβόμενη πλουσιοπάροχα δεν υφίσταται.
Και μιας και ζούμε στην εποχή της διαβούλευσης θα τολμήσω και εγώ να προτείνω:
Ο κάθε βουλευτής ή και υπουργός (εκεί κι αν η λέξη προσφορά χάνει το νόημά της) να αμείβεται με βάση τη φορολογική δήλωση που κατέθετε ως κοινός θνητός. Δηλαδή, ήσουν εκπαιδευτικός των 1500 Ευρώ μηνιαία ή δικηγόρος με ετήσιο εισόδημα 20000 Ευρώ (πολλά λέω ε;) η βουλευτική αμοιβή σου να αντιστοιχεί σε αυτά τα χρήματα. Και τα έξοδα θα μου πείτε; Να ενοικιάζει το ίδιο το κράτος σε καθένα βουλευτή, εκτός Αττικής, γραφείο και να τους το διαθέτει. Αυτοκίνητο; Όχι. Ο καθένας το δικό του, με χιλιομετρική αποζημίωση ίδια με αυτή που ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους, όταν μετακινούνται για υπηρεσιακούς λόγους.
Και για εκείνους τους πολιτικούς «που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο»; Για αυτούς το ποσό που αντιστοιχεί στο επίδομα ανεργίας, θαρρώ ότι είναι επαρκές. Σύνταξη; Αυτή που θα έπαιρνε από το επάγγελμά του και μόνο.
Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τη λέξη προσφορά, έτσι αντιλαμβάνομαι την ανιδιοτέλεια, έτσι αντιλαμβάνομαι την κατανόηση των εργαζόμενων και των αναγκών τους, έτσι αντιλαμβάνομαι τον ιδεαλισμό, έτσι αντιλαμβάνομαι την αγνή πρόθεση. Διαφορετικά, δικαιούμαι να σκέφτομαι οτιδήποτε για οποιονδήποτε και οποτεδήποτε.

ΥΓ: Πραγματικά δεν γνωρίζω και ρωτώ για να μάθω: η περίφημη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων γίνεται ολοκληρωτικά από τον κρατικό μηχανισμό (άρα και ανέξοδα) ή έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία κάποιο τμήμα της;