Του ΚΩΣΤΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ. μηχανικού
Επιτέλους αρχίσαμε να σοβαρευόμαστε και σε αυτή τη χώρα. Λίγο από ανάγκη ,λίγο από φόβο αρχίσαμε να προβληματιζόμαστε για ζητήματα απλά καθημερινά που όμως κοστίζουν ακριβά. Αναφέρομαι στο πρόγραμμα επαναχρησιμοποίησης των σχολικών βιβλίων. Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει από πολύ παλαιά ίσως από τότε που θεσπίστηκε η δωρεάν χορήγηση των βιβλίων. Κάθε φορά που έφτανε το τέλος της σχολικής χρονιάς έβλεπα τις αυλές των σχολικών μονάδων και τους κοντινούς δρόμους στα σχολεία γεμάτα από σχισμένα βιβλία και απορούσα πως και γιατί οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τα ζητήματα της παιδείας δεν είχαν προβληματιστεί με το θέμα αυτό που κατά τη γνώμη μου προσβάλλει την κουλτούρα μας και το σεβασμό στη γνώση.
Άκουγα και ακούω ακόμα και σήμερα κόμματα, συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς , καθηγητές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και πρυτάνεις των πανεπιστημίων μας για αύξηση κονδυλίων για την παιδεία , κανένα όμως και ποτέ δεν άκουσα για ορθολογική χρήση των διατιθεμένων κονδυλίων και το χειρότερο, αυτό δυστυχώς γίνεται και σήμερα, που θα έπρεπε η οικονομική κρίση να συνετίσει ακόμα περισσότερο τους πνευματικούς ταγούς , δεν τους άκουσα να επιζητούν τον έλεγχο ή να αγωνιούν πως θα αξιοποιήσουν αποδοτικότερα και αποτελεσματικότερα τα διατιθέμενα κονδύλια . Αντίθετα φτάνουν σε σημείο να θεωρούν τον έλεγχο προσβολή στο αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου και την αυτονομία του ,όταν μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς δεν έκαναν κάτι για την πρακτική κατοχύρωση των ισχυρισμών τους.
Θυμηθείτε την περίπτωση του κ. Μεταξόπουλου που επί των ημερών του είχε εξαφανιστεί ακόμα και η δωρεά του μισθού του τότε πρωθυπουργού μαζί με εκατοντάδες άλλων εκατομμυρίων . Αυτοί που θα έπρεπε να αναζητούν και να επιδιώκουν τον έλεγχο όχι μόνο ως μέτρο εξασφάλισης της διαφάνειας αλλά και ως μέτρο εκπαίδευσης των φοιτητών τους τον αποτρέπουν και κάνουν ότι μπορούν για να γίνεται ο έλεγχος από τους ίδιους που διαχειρίζονται τα διάφορα κονδύλια.
πανέρχομαι στο θέμα της επαναχρησιμοποίησης των σχολικών βιβλίων για να κάνω μερικές προτάσεις για τους αρμόδιους. Κατ αρχήν υπουργείο, εκπαιδευτικοί, ινστιτούτα παιδαγωγικά και συνδικαλιστικοί φορείς του χώρου θα πρέπει να αναρωτηθούν και να προβληματιστούν γιατί αυτό το μίσος των παιδιών για τα σχολεία και τα βιβλία;
Ποιοι ευθύνονται γιατί τα σχολεία μας έφτασαν να θεωρούνται καταναγκαστικά έργα από τα παιδιά μας; Γιατί τα ελληνόπουλα μισούν τόσο πολύ τα σχολεία και τα σχολικά βιβλία; Το δεύτερο που θα ήθελα να προτείνω για να είναι επαναχρησιμοποιήσιμα τα σχολικά βιβλία θα πρέπει να διαχωριστούν τα τετράδια εργασιών και ασκήσεων από τα κυρίως βιβλία και τρίτον επειδή πιστεύω ότι μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν τα σχολικά βιβλία τουλάχιστον για τρεις χρονιές θα πρέπει στην πρώτη σελίδα να είναι χώροι για διαδοχική χρέωση των βιβλίων και όλα τα σχολικά βιβλία εκτός από τα συνεχιζόμενα ( αν υπάρχουν)να παραδίδονται στο τέλος της χρονιάς.
Να χρεώνονται δε αν η φθορά τους δεν είναι φυσιολογική και να υπάρχουν αντίστοιχα κίνητρα καλής χρήσης . Έτσι θα αρχίσουμε να κάνουμε πολίτες υπεύθυνους που θα σέβονται τα πράγματα ιδιαίτερα δε αυτά που τους χαρίζονται και χρήσιμους ιδιαίτερα σήμερα στην εποχή της απαξίωσης και της ήσσονος προσπάθειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου