Η 36η επέτειος από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ταυτίζεται αναπόφευκτα με την εφαρμογή από το κυβερνών κόμμα μιας εντυπωσιακά σκληρής οικονομικής πολιτικής. Παλιό στέλεχος της παράταξης, ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης υποστηρίζει με σθένος ότι αυτό «δεν αλλάζει» τη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ και αποδίδει τις επιλογές της Ιπποκράτους στο «χρέος προς την πατρίδα». Σχολιάζοντας το λεγόμενο «4ο δρόμο», τον οποίο οραματίζεται με πρόσφατες δηλώσεις του ο πρωθυπουργός, κάνει λόγο για «μια νέα σύνθεση ιδιωτικού και δημόσιου, μια νέα σύνθεση κράτους και αγοράς που θα δώσει τη δυνατότητα η παραγωγή του πλούτου στη χώρα να γίνεται με καθαρούς κανόνες, μέσα σε συνθήκες διαφάνειας και η δίκαιη κατανομή της ευημερίας να γίνεται επίσης με καθαρούς κανόνες». Ο ίδιος, αναφερόμενος στο εσωτερικό του κόμματος, εκφράζει δυσαρέσκεια για «πρακτικές που βάζουν την ατομική επιδίωξη πάνω από τη συλλογική υπόθεση» Ακολουθεί η συνέντευξη του κ. Κώστα Σκανδαλίδη, με την ευκαιρία των 36ων «γενεθλίων» του κυβερνώντος κόμματος:
-Τι σηματοδοτούν τα εφετινά γενέθλια του ΠΑΣΟΚ, εν μέσω μιας ομολογουμένως πρωτόγνωρης οικονομικής αλλά και πολιτικής κρίσης;
Νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει βρεθεί σε ένα σταυροδρόμι μιας πολύ δύσκολης πορείας. Παρέλαβε μία χώρα χρεοκοπημένη και υπό κατάρρευση. Και πρέπει να την κάνει να σηκωθεί και να ξεκινήσει ξανά. Αυτό είναι ένα χρέος προς την πατρίδα, και ως εκ τούτου ο,τιδήποτε υποχωρεί απέναντι στην εκπλήρωση αυτού του χρέους. Γιατί, σύμφωνα με τον ιδρυτή του, το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε στις 3 Σεπτέμβρη του 1974 για να υπηρετήσει το λαό και την πατρίδα. Νομίζω ότι είναι μια περίοδος πραγματικά όπως την περιγράψατε, που απαιτεί ένα αναγεννημένο ΠΑΣΟΚ, ένα ΠΑΣΟΚ που βάζει τη χώρα σε νέο ιστορικό κύκλο, αλλάζοντας το ίδιο. Και αυτό, όντας στην κυβέρνηση, είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Και το εγχείρημα που ανέλαβε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είναι πάρα πολύ μεγάλο.
-Παρατηρώντας τη σημερινή ασκούμενη πολιτική, δεν δικαιούται κανείς να μιλάει για «ταφόπλακα» στη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ με την ευρύτερη έννοια ενός σοσιαλιστικού κόμματος;
Δεν υπάρχει «ταφόπλακα» στη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί να υπάρξει. Το Μνημόνιο είναι μια περίοδος μεταβατική. Μια αναγκαστική προσαρμογή που έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Οι πολιτικές του σαφώς καθορίζονται από τις αγορές και την παγκόσμια δομή της οικονομίας, όμως, είναι ένα βήμα που πρέπει να γίνει για να μπορεί η χώρα να σταθεί στα πόδια της, να αποτινάξει οριστικά την εξάρτηση. Κι εδώ είναι η σύγχρονη εκδοχή του αγώνα για την ανεξαρτησία στον οποίο αναφερόταν η 3η Σεπτέμβρη, που είναι και η προϋπόθεση για την ανεμπόδιστη άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας. Αυτό πιστεύω είναι ένα μήνυμα που πρέπει όλοι οι φίλοι και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ να ενστερνιστούν. Δεν έχει αλλάξει η φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ, δεν θέλει δηλαδή να γίνει ένα δεξιό κόμμα. Οι επιλογές του καταντούν μονόδρομο σε μια φάση, αλλά έχει όλη τη δυνατότητα να αναζητήσει εκείνους τους εναλλακτικούς δρόμους, ώστε να βγει η χώρα από το «τούνελ» και ο λαός να επιστρέψει στην ευημερία.
-Μια που μιλήσατε για «δρόμους». Είναι εφικτός ο λεγόμενος «4ος δρόμος» τον οποίο επικαλείται ο πρωθυπουργός;
Ο κ. Παπανδρέου, προφανώς, θέλει να τον διαχωρίσει από τον λεγόμενο «3ο δρόμο»: ήταν ένας δρόμος κατά τον οποίο τα σοσιαλιστικά κόμματα της νότιας Ευρώπης, για παράδειγμα, ουσιαστικά στηρίχθηκαν πάνω στη δημιουργία μεσαίων στρωμάτων, σε σχέση με το κράτος. Αυτή η περίοδος έχει τελειώσει. Το κράτος δεν μπορεί πια από μόνο του να φτιάξει μια παραγωγική βάση χωρίς την ενίσχυση από τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτός ο «δρόμος» που περιγράφει ο κ. Παπανδρέου είναι μια νέα σύνθεση ιδιωτικού και δημόσιου, μια νέα σύνθεση κράτους και αγοράς που θα δώσει τη δυνατότητα η παραγωγή του πλούτου στη χώρα να γίνεται με καθαρούς κανόνες, μέσα σε συνθήκες διαφάνειας και η δίκαιη κατανομή της ευημερίας να γίνεται επίσης με καθαρούς κανόνες. Το «χτύπημα» της παραοικονομίας και της αισχροκέρδειας και όλων αυτών των παθογενειών του πελατειακού κράτους θα σημάνει μια καινούρια ανάταση της χώρας. Αυτό, φαντάζομαι, και αυτό πιστεύω, ότι σηματοδοτεί αυτό που ονομάζει ο κ. Παπανδρέου «4ος δρόμο».
-Ήδη, στείλατε ένα μήνυμα στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν αλλάζει η φυσιογνωμία του κόμματος. Τι διαμηνύετε στους συναδέλφους σας στην παράταξη;
Όλοι είναι στρατευμένοι στην κοινή υπόθεση. Και, ειλικρινά, πολλές φορές με στεναχωρεί το γεγονός ότι βλέπω πρακτικές που βάζουν την ατομική επιδίωξη πάνω από τη συλλογική υπόθεση. Και αυτό για τις μέρες μας δεν είναι σωστό. Θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα αρνητικό. Θα πρέπει λοιπόν να δώσουμε όλοι τη μάχη, ο καθένας εκεί που μπορεί, με τις δυνάμεις του, για να δώσουμε απάντηση συλλογική για τη χώρα. Τα ατομικά δεδομένα και τα ατομικά συμφέροντα έχουν περισσέψει.
-Τι λείπει από το σημερινό ΠΑΣΟΚ;
Πολλά πράγματα λείπουν, μπορεί όμως να τα αποκτήσει. Το ΠΑΣΟΚ πάντοτε φτιαχνόταν και μέσα από την άσκηση της εξουσίας, από τις μεγάλες τομές που κάνει στο κράτος και παντού. Αυτοί οι μήνες που προηγήθηκαν είναι διδακτικοί για εκείνο, διότι προσπάθησε να βάλει ανατροπές και θεσμικές αλλαγές, πρωτόγνωρες για τον τόπο, σε μια περίοδο δύσκολη οικονομικά. Που σημαίνει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ είναι προσανατολισμένοι στο να αλλάξουν τις δομές, για να αλλάξουν την πορεία συνολικά της χώρας και της κατανομής του πλούτου, άρα να δώσουν μια προοπτική στην προοδευτική πρόταση. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί συμπορεύεται με τη μάχη που γίνεται στην Ευρώπη, με τη μάχη που γίνεται σε όλο τον κόσμο, σε μια -αν θέλετ-ε αντιπαράθεση, υποκίνηση μιας εξέγερσης απέναντι στην οικονομική ορθοδοξία που σήμερα κυριαρχείται από τους κερδοσκόπους και από αυτούς που ουσιαστικά υποτάσσουν τους λαούς και τις οικονομίες.
-Τα εφετινά γενέθλια του ΠΑΣΟΚ τοποθετούνται χρονικά στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Νομίζω ότι οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έχουν ένα πάρα πολύ σημαντικό χαρακτήρα. Πρώτον, διότι είμαστε στην επαύριο της θεσμοθέτησης μιας νέας μεταρρύθμισης στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Δεύτερον, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της χώρας με ένα κρατικοδίαιτο και κεντρικό, συγκεντρωτικό μηχανισμό συμφερόντων, αλλά πρέπει να διαχυθεί η εξουσία στην περιφέρεια και νομίζω ότι η Ελλάδα των περιφερειών μέσα από τη δημιουργία των περιφερειακών αυτοδιοικήσεων, και η Ελλάδα των ισχυρών δήμων της τοπικής ανάπτυξης θα δώσει στους δήμους και τις περιφέρειες τη δυνατότητα να μην καθοδηγείται η πορεία και η ζωή του τόπου από μια σύμπλευση πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, αλλά να διαχέεται στην κοινωνία με ένα τρόπο προοδευτικό για το συμφέρον των πολλών και όχι των ολίγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου