Εγκατέλειψαν τα πάντα!

Του ΚΩΣΤΑ ΓΚΕΤΣΗ

Μεταβατική η περίοδος που διανύουμε και αφορά τους νέους δημάρχους, που θα αναλάβουν τα καθήκοντά τους την πρώτη του έτους και αυτούς που απέρχονται, είτε γιατί έχασαν στις εκλογές, είτε γιατί δεν ήταν καθόλου υποψήφιοι.
Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει ο απερχόμενος δήμαρχος Αρταίων Πάνος Οικονομίδης, που απ’ την στιγμή που ανακοινώθηκε απ’ το ΠΑΣΟΚ, η στήριξη στο νέο δήμαρχο Γιάννη Παπαλέξη, έχει εγκαταλείψει, αυτός και οι συνεργάτες του, την πόλη στην τύχη της και διάφορους παράγοντες έχοντες συμφέρον, να κάνουν ότι θέλουν και να δημιουργούν προηγούμενο, το οποίο δύσκολα θα αντιμετωπίσει η νέα δημοτική αρχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κεντρική πλατεία της πόλης, στην οποία μέσα μια νύχτα οι καταστηματάρχες έκαναν κατασκευές, την έκλεισαν λες και είναι δική τους και άντε τώρα η νέα δημοτική αρχή, να ξεκαθαρίσει με αυτό το προηγούμενο που δημιουργήθηκε. Απ’ την πλευρά των καταστηματαρχών, θα προβληθεί ως επιχείρημα, ότι για να κάνουν τις κατασκευές δαπάνησαν σημαντικά ποσά, άρα δεν πρέπει η δημοτική αρχή να παρέμβει και θα προκύψει ένας διάλογος χωρίς αρχή και τέλος. Πόσο δυνατή θα αποδειχτεί η νέα δημοτική αρχή, είναι ένα ερώτημα.
Η πρώτη κατηγορία αφορά δημάρχους που δεν εξελέγησαν και από την επόμενη των εκλογών, βρίσκονται μακριά απ’ τον Δήμο και τα προβλήματα που τώρα προκύπτουν, είτε από την κακοκαιρία, είτε από άλλες αιτίες. Δημότης αναγκάστηκε να επισκεφτεί το νέο Δήμαρχο που εξελέγη, για να αντιμετωπίσει σημαντικό πρόβλημα. Ο νέος δήμαρχος, μέχρι την 1η του νέου έτους, είναι λογικό να μην μπορεί να παρέμβει στον εν λόγω Δήμο, μιας και τα καθήκοντα ασκεί ο εν ενεργεία δήμαρχος. Το πρόβλημα όμως παραμένει πρόβλημα και κανένας δεν γνωρίζει, αν η αδιαφορία της παρούσης φάσης, δημιουργήσει μεγαλύτερα και δυσεπίλυτα προβλήματα.
Όμως έρχεται η στιγμή της περισυλλογής. Είναι δυνατόν, ένας δήμαρχος που εκλέχτηκε απ’ τους πολίτες για να τους υπηρετήσει, να θέλει να λάβει και νέα εντολή και να λειτουργεί κατά τον τρόπο που παραπάνω περιγράφουμε;
Απαράδεκτη νοοτροπία και τακτική, θα πει ο καθένας. Αλλά η όποια ανάλυση, δεν πρέπει να φτάσει μέχρι εδώ. Θα πρέπει να προχωρήσει κι ένα βήμα πιο μπροστά. Να αναλογιστεί ο πολίτης, με ηρεμίας, μακριά απ’ τις εντάσεις της προεκλογικής περιόδου, ποιοι άνθρωποι ζητούν την ψήφο του και πως αντιμετωπίζουν, την δική του (του πολίτη δηλαδή) την άποψη όταν δεν τους βολεύει. Τα αφήνουν όλα στην τύχη τους και με τον τρόπο αυτό, νομίζουν ότι εκδικούνται όσους με κάθε τρόπο τους στήριξαν μέχρι τώρα και τους έκαναν νοματαίους!