Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Τώρα ποιος να θυμηθεί;

Τέτοια εποχή πριν είκοσι χρόνια και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, εκατοντάδες συμπολίτες μας και με μεγάλη συμμετοχή νέων, γινόταν η εκδήλωση για τον θάνατο του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, στον τόπο που άφησε την τελευταία του πνοή την Μεσούντα Άρτας.
Με το χρόνο κι αυτή η εκδήλωση αρχίζει να ξεχνιέται, μιας και φεύγουν απ’ την ζωή οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, αυτοί που αγωνίστηκαν μαζί με τον Άρη και ήθελαν με κάθε τρόπο, το μήνυμα της Εθνικής Αντίστασης να περάσει και στους νεότερους και να μείνει στην μνήμη και την ζωή όλων μας.
Οι άνθρωποι που έφυγαν από κοντά μας, παρά τα γεράματά τους, έτρεχαν εκείνη την εποχή σαν έφηβοι, όταν επρόκειτο να διοργανωθεί αυτή η εκδήλωση και είχαν την τέλεια οργάνωση και φυσικά το μήνυμα της Εθνικής Αντίστασης, ήταν πάντα επίκαιρο.
Τώρα σε ποιόν να πεις να… χαλάσει το κυριακάτικο μπάνιο του, για να φτάσει στην Μεσούντα και να πάρει μέρος σε μια εκδήλωση μνήμης, που σήμερα είναι επίκαιρη όσο πάντα.
Στην εποχή του Γιώργου και του ΔΝΤ, είναι πολυτέλεια να συζητάς για εκδηλώσεις μνήμης… Βολεύει καλύτερα να συζητάμε για την κρίση και να καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι την δημιούργησαν οι φτωχοί μεροκαματιάρηδες…

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι, ο κόσμος λησμόνησε έναν αιμοδιψή ανθρωποφάγο, που ήθελε να μειώσει τον πληθυσμό της Ελλάδος και αν του ήταν δυνατόν και τον πληθυσμό της γής. Τέτοιεςμορφές δεν ξεχνιούνται εύκολα. Όσο για το κλάμα σας, θα σας στείλουμε μαντήλια, μην ανησυχείτε.