ΚΩΣΤΑΣ ΑΜΒΡΑΖΗΣ: Όλες οι Δημοτικές Αρχές πρόσθεσαν ένα λιθαράκι

«Ήμουν 35 χρόνια ρομαντικός και εραστής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», υπογράμμισε αποχαιρετώντας το Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και την ενεργό πλέον συμμετοχή του
στα δημοτικά πράγματα

Συγκίνηση προκάλεσε στα μέλη του Δημοτικού Συμβούλου Άρτας η τοποθέτηση του δημοτικού συμβούλου της μείζονος αντιπολίτευσης Κώστα Αμβράζη, η οποία είχε χαρακτήρα αποχαιρετισμού, αφού μετά από τριανταπεντάχρονη πορεία στα κοινά, ο Κώστας Αμβράζης αποφάσισε να «αποχαιρετίσει όπλα» κατά δήλωσή του. «Αισθάνομαι δικαιωμένος για τις επιλογές μου, αλλά και περήφανος για την συνεισφορά μου» τόνισε ο Κ. Αμβράζης κάνοντας τον απολογισμό ζωής. Ευχαρίστησε όλους όσους μέσα σ’ αυτά τα 35 χρόνια συνεργάστηκε μαζί τους, Δημάρχους, μέλη Δ.Σ. και όλους τους Αρτινούς τονίζοντας ότι «όλες οι Δημοτικές Αρχές πρόσθεσαν ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται Δήμος Αρταίων».
Μάλιστα στην τοποθέτησή του ο κ. Αμβράζης υπογράμμισε ότι: «Τριάντα πέντε, ολόκληρα χρόνια, υπήρξα ρομαντικός και αθεράπευτος εραστής της τοπικής αυτοδιοίκησης και ειδικότερα του Δήμου Αρταίων, τόσο από θέσεις ευθύνης όσο και από τα έδρανα της μειοψηφίας, χωρίς ποτέ να λοξοκοιτάξω αλλού. Κι όσο νάνε, δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, να διακόψω αυτόν τον δεσμό.

Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια, οι συνδημότες μας οι Αρτινοί με εμπιστεύτηκαν αταλάντευτα, βάζοντάς με πάντα υψηλά στις προτιμήσεις τους, απαιτώντας από εμένα να διαχειριστώ με συνέπεια, ήθος και τιμιότητα τις δημόσιες υποθέσεις τους. Και γι’ αυτό τους ευχαριστώ!
Τους ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά μου, για την ευκαιρία που απλόχερα μου έδωσαν, να τους εκπροσωπώ και να τους υπηρετώ. Δεν ξέρω, αν δικαίωσα τις προσδοκίες των συμπολιτών μου. Για εκείνο όμως που είμαι βέβαιος, είναι ότι όχι μόνον, προσπάθησα να είμαι πάντα αντάξιος της εμπιστοσύνης με την οποία με περιέβαλαν, αλλά και σ’ όλη την πορεία μου στα δημοτικά πράγματα της πόλης μας να κάνω πάντα ¨κατάθεση ψυχής¨.
Και ίσως-ίσως αυτή ακριβώς η αμφίδρομη σχέση, η αμοιβαία εμπιστοσύνη που ανέπτυξα με τους συμπολίτες μου όλα αυτά τα χρόνια, να είναι και η πεμπτουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους Δημάρχους με τους οποίους συνυπηρέτησαν τον Δήμο «…Αρχής γενομένης από τον αείμνηστο Νίκο Σιμεντζή. Τον αγαπητό μου Λάμπρο Ρίζο. Τον αναμορφωτή της πόλης μας αείμνηστο Κώστα Βάγια. Αλλά και τον Γιώργο Κοτσαρίδα.
Όπως και όλους και όλες τους συναδέλφους, που μέσα από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου μοιραστήκαμε, την αγωνία για την πρόοδο και την προοπτική της πόλης μας. Τριάντα πέντε χρόνια, φίλες και φίλοι. Μια ολόκληρη ζωή! Δίνοντας την μάχη για το μέλλον της αγαπημένης μας Άρτας».
Ακολούθως με διάθεση αυτοκριτικής υποστήριξε ότι: «Θα ήταν ωστόσο, εγωιστικό και υπερφίαλο, αν υποστήριζα ότι σ’ αυτή την τριανταπεντάχρονη πορεία, έγιναν όλα σωστά και τέλεια ή ότι μόνον όταν είχαμε την ευθύνη της διαχείρισης εμείς, ο Δήμος και η πόλη μας προόδευαν και το αντίθετο συνέβαινε όταν δεν είχαμε και την ευθύνη. Όχι βέβαια!
Η αλήθεια είναι, ότι όλες μα όλες οι Δημοτικές Αρχές πρόσθεσαν ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται, Δήμος Αρταίων. Άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο.
Όπως θα ήταν άδικο, αν επιχειρούσα να μηδενίσω και το έργο της απερχόμενης Δημοτικής αρχής. Όλοι μαζί κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για την πόλη μας και τους δημότες της. Θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε περισσότερα. Δεν θα διαφωνήσω!
Θα μπορούσαμε για παράδειγμα, να είχαμε αξιοποιήσει το ποτάμι και τα πλεονεκτήματά του καλύτερα και στα πρότυπα των Ευρωπαϊκών πόλεων, όπου αποτελούν το μέσο που ενώνει τους Δήμους.
Θα μπορούσαμε να είχαμε αναπτύξει ένα δίκτυο παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας. Θα μπορούσαμε να είχαμε αξιοποιήσει το Κάστρο και να αναδείξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Και πολλά άλλα! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν προσπαθήσαμε!» Κλείνοντας την τοποθέτησή του ο κ. Αμβράζης είπε: «Και αν παρ’ ελπίδα, κάποιους σ’ αυτή μου την τριακονταετή διαδρομή πίκρανα, να τους ζητήσω ταπεινά συγνώμη».