Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Ελλάδα ήταν

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΚΑΡΑΝΗ


Πανηγύρια και χαρές. Στο εορταστικό κλίμα των επικείμενων εκλογών όλη η Ελλάδα. Το άγχος πλέον δεν είναι τι θα κάνουμε αύριο αλλά πώς θα βρεθούν τουλάχιστον 850 ψήφοι για τον κάθε υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο έτσι ώστε να έχει δικαίωμα του «ΝΑΙ» ή του «ΟΧΙ» σε αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον του κάθε κομματιού Ελλάδας για το οποίο τον πρώτο λόγο θα έχει και πάλι η κεντρική εξουσία. Με μεγάλα όνειρα και μεγάλη αισιοδοξία έχουν μπει όλοι στον χορό και χορεύουν αλλά τα κλαρίνα της κεντρικής εξουσίας παίζουν σε άλλο πανηγύρι κεκλεισμένων των θυρών. Η εξουσία στην Ελλάδα έχει φύγει από την δική μας καθημερινότητα και τα δικά μας άγχη παίζοντας σε σκακιέρες παιχνίδια όχι μόνο ύπουλα αλλά και απάνθρωπα.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, που εθιμοτυπικά λέγεται Ελλάδα, μαζί με το επιτελείο του αποφάσισαν ότι αυτός ο λαός πρέπει να τιμωρηθεί. Πρέπει να φτύσει αίμα ακόμη και να φθάσει σε σημεία αυτοκτονίας αρκεί το σχέδιο των Παγκοσμίων Τραπεζών και Χρηματιστηρίων να έρθει εις πέρας. Διαβάζοντας ένα από τα πανό που κρατούσαν οι ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτίων στην πορεία της Αθήνας μία περίεργη αίσθηση αγωνίας διαπέρασε τον κάθε βιοπαλαιστή: «Σήμερα εμείς, αύριο η σειρά σου».
Όλοι γνωρίζουν πλέον ότι η έννοια της εξουσίας δεν ήταν να ανοίξει ένα κλειστό επάγγελμα αλλά να μπουν στο παιχνίδι των μεταφορών της χώρας μεγάλες ευρωπαϊκές και όχι μόνο εταιρείες, που με μικρό κόστος αγοράζουν την αγορά και έχουν το πάνω χέρι σε ό,τι λέγεται διακίνηση εμπορευμάτων. Το παραμυθάκι ότι ο καθένας θα μπορεί να έχει πλέον άδεια δεν καταπίνεται από την στιγμή που ο Ολλανδός επιχειρηματίας θα μπορεί να έχει ένα στόλο 200 φορτηγών και να «χτυπάει» τις τιμές μέχρι εξαντλήσεως του μικρού ανταγωνιστή. Και τι μας νοιάζει όλους εμάς που θέλουμε φθηνότερες τιμές για τα προϊόντα που αγοράζουμε (έτσι μας λένε τα εντεταλμένα δημοσιογραφάκια των κομματικών ΜΜΕ); Θέλουμε να νιώσουμε στο πετσί μας τι σημαίνει Πολυεθνικότητα. Και θα το νιώσουμε όταν δεν θα είμαστε πλέον κουμανταδόροι της ζωής μας αλλά υπάλληλοι-ραγιάδες ξένων συμφερόντων με τις ευλογίες της Εξουσίας.
Διότι τι θα μας νοιάζει εμάς αν τα Δημόσια Σχολεία γίνουν Ιδιωτικά και οι δάσκαλοι και καθηγητές που τώρα έχουν το δικαίωμα της άποψης, αύριο θα απολύονται για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, όταν το παιδί μας θα έχει υψηλού επιπέδου θρανία και γήπεδα τένις;
Διότι τι θα μας νοιάζει εμάς αν οι ιδιοκτήτες ΤΑΧΙ δεν θα υπάρχουν αλλά θα είναι οδηγοί - υπάλληλοι 14ωρης βάρδιας ευρωπαϊκών εταιρειών ΤΑΧΙ που θα μας παρέχουν χαμηλότερα κόμιστρα;
Διότι τι θα μας νοιάζει εμάς αν οι φαρμακοποιοί δουλεύουν 10ωρο ως πωλητές στο τμήμα Pharmacy των Super Market ξένων συμφερόντων, αφού μαζί με την ντομάτα θα παίρνουμε και τα χάπια μας χωρίς να τρέχουμε, ακόμα κι αν οι τιμές τους θα έχουν πάρει τέτοιο ανήφορο που δεν θα τον σταματάει κανείς;
Διότι τι θα μας νοιάζει εμάς αν τα Νοσοκομεία της χώρας γίνουν ιδιωτικών συμφερόντων εισηγμένων στο Χρηματιστήριο και αν οι γιατροί θα παλεύουν υπέρ της τιμής της μετοχής και όχι υπέρ της ζωής σου αφού θα έχουμε και μενού τριών επιλογών για το μεσημεριανό άσχετα αν από ασθενής καταντάς πελάτης ;
Διότι τι μας νοιάζει εμάς αν η ΔΕΗ γίνει τρία κομμάτια και πουληθεί σε εταιρείες παραγωγής ενέργειας αν έχουμε καλύτερες υπηρεσίες από τις υπάρχουσες αδιαφορώντας ότι η ενέργεια είναι ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ και όχι είδος πολυτέλειας;
Διότι τι θα μας νοιάζει εμάς για τον εμπορικό κόσμο της κάθε πόλης αν στον αστικό ιστό γίνουν Mall εφοπλιστών συμφερόντων αφού θα μπορούμε να νιώθουμε ευρωπαίοι κάνοντας τις τσάρκες μας κοιτώντας τις βιτρίνες αλλά μην αγοράζοντας διότι με το μεροκάματο που θα παίρνουμε ως υπάλληλοι ξένων εταιρειών ούτε σε τσίχλα δε θα φθάνει να επενδύσουμε;
Διότι τι θα μας νοιάζει εμάς αν η σημαία από γαλανόλευκη γίνει αστερόισα αφού ο Πρωθυπουργός μας μέσα στην Γουόλ Στριτ, πέντε μέρες πριν, δήλωσε με περηφάνια ότι « η Ελλάδα προσφέρει τεράστια προοπτική για επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως και στον τομέα των υποδομών», ότι «μπορεί να ιδιωτικοποιηθούν ή να αξιοποιηθούν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, των οποίων η αξία ανέρχεται σε 270 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο σύνολο σχεδόν του χρέους της χώρας.», αφού δεν θα χρωστάμε;
Μετά από όλα αυτά τα «ΔΙΟΤΙ» ας ξαναμπούμε στον χορό των εκλογών με ντουντούκες και χειραψίες ψάχνοντας ψήφους και θέσεις βολέματος, εξουσία και υπεροψία , διότι Ελλάδα ήταν και πέρασε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: